برگزاري گراميداشت سالگرد شهادت شهيد حججی
در سالروز شهادت مدافع حرم شهيد حججي ويژه برنامه ختم قرآن در نمازخانه مدرسه كه به نام شهيد بزرگوار شهيد حججي مي باشد بر گزار شد.
در اين برنامه كادر مدرسه با حضور در نمازخانه يك ختم قران جهت شادي روح شهيد هديه نمودند.
اوج محبت
بر اوج محبت علی اوجی نیست
در بحر بجز کرامتش موجی نیست
در کل ممالک و مذاهب به جهان
مانند علی و فاطمه زوجی نیست
سالروز نورانی ترین پیوند هستی مبارک
جشن میلاد امام رضا علیه السلام
به گزارش معاون فرهنگی مدرسه ویژه برنامه میلاد امام رضا علیه السلام در آستان مقدس امامزاده عماد الدین علیه السلام بر گزار شد. در این برنامه ضمن پرداختن به سیره عملی امام رضا علیه السلام توسط سخنران برنامه اجرای تئاتر. مشاعره رضوی .
توزیع بروشور .مسابقه و اهدا جایزه از جمله برنامه های متنوع فرهنگی در مراسم بود که مورد استقبال زائران قرار گرفت.
ایستگاه صلواتی
برپایی ایستگاه صلواتی به مناسبت میلاد امام رضا علیه السلام هم اکنون در مدرسه علمیه امام خمینی (ره )
حضور اعضا هیئت امنا و مسئولین مدرسه علمیه امام خمینی ره در دفترامام جمعه رباط کریم
اعضاهیئت امنا به همراه مدیر و معاونین مدرسه علمیه امام خمینی (ره) در دفتر امام جمعه حضور یافته و انتصاب شایسته حجت الاسلام ترابی را به عنوان امام جمعه جدیدشهرستان رباط کریم تبریک عرض نموده وآمادگی خود را جهت یاری رساندن و کمک به پیشرفت امور فرهنگی و تبلیغی در سطح شهرستان اعلام نمودند.
داستانی شگفت آور از بازدید زیارت امام رضا علیه السلام
آیت الله العظمی سید شهاب الدین مرعشی نجفی (ره) نقل می کنند :
شب اول قبر آيتالله شيخ مرتضی حائری برايش نماز ليلة الدّفن خواندم، همان نمازی که در بين مردم به نماز وحشت معروف است.
بعدش هم يک سوره ياسين قرائت کردم و ثوابش را به روح آن عالم هديه کردم .
چند شب بعد او را در عالم خواب ديدم. حواسم بود که از دنيا رفته است. کنجکاو شدم که بدانم در آن طرف مرز زندگی دنيايي چه خبر است؟!
پرسيدم: آقای حائری، اوضاعتان چطور است؟
آقای حائری که راضی و خوشحال به نظر می آمد، رفت توی فکر و پس از چند لحظه، انگار که از گذشتهای دور صحبت کند شروع کرد به تعريف کردن…
وقتي از خيلي مراحل گذشتيم، همين که بدن مرا در درون قبر گذاشتند، روحم به آهستگي و سبکي از بدنم خارج شد و از آن فاصله گرفت. درست مثل اينکه لباسي را از تنت درآوري. کم کم ديگر بدن خودم را از بيرون و به طور کامل ميديدم. خودم هم مات و مبهوت شده بودم، اين بود که رفتم و يک گوشهاي نشستم و زانوي غم و تنهايي در بغل گرفتم.
ناگهان متوجه شدم که از پايين پاهايم، صداهايي ميآيد. صداهايي رعبآور و وحشتافزا! صداهايی نامأنوس که موهايم را بر بدنم راست ميکرد. به زير پاهايم نگاهي انداختم. از مردمي که مرا تشيع و تدفين کرده بودند خبري نبود. بياباني بود برهوت با افقي بيانتها و فضايي سرد و سنگين و دو نفر داشتند از دور دست به من نزديک ميشدند. تمام وجودشان از آتش بود. آتشي که زبانه ميکشيد و مانع از آن ميشد که بتوانم چشمانشان را تشخيص دهم. انگار داشتند با هم حرف ميزدند و مرا به يکديگر نشان ميدادند. ترس تمام وجودم را فرا گرفت و بدنم شروع کرد به لرزيدن. خواستم جيغ بزنم ولي صدايم در نميآمد. تنها دهانم باز و بسته ميشد و داشت نفسم بند ميآمد. بدجوري احساس بی کسی و غربت کردم
گفتم خدايا به فريادم برس! خدايا نجاتم بده، در اينجا جز تو کسی را ندارم….
همين که اين افکار را از ذهنم گذرانيدم متوجه صدايی از پشت سرم شدم.
صدايی دلنواز، آرامش بخش و روح افزا و زيباتر از هر موسيقی دلنشين!
سرم را که بالا کردم و به پشت سرم نگريستم، نوری را ديدم که از آن بالا بالاهای دور دست به سوی من ميآمد.
هر چقدر آن نور به من نزديکتر ميشد آن دو نفر آتشين عقبتر و عقبتر ميرفتند تا اينکه بالاخره ناپديد گشتند.
نفس راحتي کشيدم و نگاه ديگري به بالاي سرم انداختم. آقايي را ديدم از جنس نور !
نوری چشم نواز و آرامش بخش.
ابهت و عظمت آقا مرا گرفته بود و نميتوانستم حرفي بزنم و تشکري کنم، اما خود آقا که گل لبخند بر لبان زيبايش شکوفا بود سر حرف را باز کرد و پرسيد: آقای حائری! ترسيدی ؟
من هم به حرف آمدم که: بله آقا ترسيدم، آن هم چه ترسي! هرگز در تمام عمرم تا به اين حد نترسيده بودم. اگر يک لحظه ديرتر تشريف آورده بوديد حتماً زهره ترک ميشدم و خدا ميداند چه بلايي بر سر من ميآوردند.
بعد به خودم جرأت بيشتر دادم و پرسيدم: راستي، نفرموديد که شما چه کسي هستيد.
و آقا که لبخند بر لب داشت و با نگاهی سرشار از عطوفت، مهربانی و قدرشناسی به من می نگريستند فرمودند:
من علی بن موسی الرّضا هستم. آقای حائری! شما ۷۰ مرتبه به زيارت من آمديد من هم ۷۰ مرتبه به بازديدت خواهم آمد، اين اولين مرتبهاش بود ۶۹ بار ديگر هم خواهم آمد.
منبع :کرامات امام رضا (ع) از زبان بزرگان نویسنده حسین صبوری .
حب به خدا
رُوِیَ عَن عَلِیِّ اَمیرِالمُومِنینَ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ
کَما اَنَّ الشَّمسَ وَ الَّلیلَ لا یَجتَمِعانِ کَذلِکَ حُبُّ اللهِ وَ حُبُّ الدُّنیا لا یَجتَمِعانِ
حضرت امیر المؤمنین علی علیه السلام فرمودند
همان طور که خورشید و شب با یکدیگر جمع نمی شوند، محبّت و دل بستگی به خداوند نیز با محبّت و دل بستگی به دنیا جمع نمی شوند.
شرح حدیث:
خیلی زیبایی در این روایت دیده می شود. انسان اگر بخواهد بفهمد حبّ به خدا دارد یا نه، راهش چیست؟ این امری نیست که هفته ای و ماهی یا سالی یک بار پیش بیاید، بلکه انسان در هر روز چندین بار بر سر دو راهی دنیا و آخرت قرار می گیرد؛ آن هم نه فقط بُعد وجودی او، بلکه تمام ابعاد وجودیش مثل قلب، عقل، اعضاء و جوارح، دست، پا، زبان، گوش، چشم و حتّی خطورات ذهنیّه او مثل دروغ، غیبت، تهمت، مال حرام خواری، نگاه به نامحرم و… انسان ببیند کدام را انتخاب می کند امر الهی را انتخاب می کند که نور است، یعنی محبّت و دوستی به خداوند را، یا این که معصیت را انتخاب می کند که ظلمت و تاریکی و محبّت و دل بستگی به دنیاست؟
نور و ظلمت در یک جا جمع نمی شوند و دل ظرف محبّت خداوند است و دو شیء و دو چیز در او جای نمی گیرد، محبّت و دل بستگی به خداوند یعنی نورانیّت، نشاط، آرامش، برکت، نیکوکاری. و محبّت و دل بستگی به دنیا، یعنی ظلمت، تاریکی، اضطراب، افسردگی، فساد، گناه و معصیت. حالا انسان ببیند در شبانه روز زندگی خود چه چیز را انتخاب می کند؟ این از عمل انسان معلوم می شود. آیا دل را در اختیار صاحب خانۀ با محبت خود و انجام فرامین او قرار داده ایم؟ یا اینکه با نافرمانی، معصیت و گناه صاحب خانه را از دل بیرون کرده به مستأجر و یا بالاتر به غاصبی که محبّت دنیا و شیطان است داده و دل را بیمار کرده ایم؟
انسانی که کارهای شیطانی انجام می دهد و می گوید خدا را دوست دارم، حرفش یک دروغ و فریب شیطان است. او دل را به شیطان تحویل داده است. البته چون خداوند کریم، مهربان و توّاب است، انسان می تواند با توبه و انجام اعمال نیک دل خود را از شیطان پس گرفته و ظرف محبّت خدا کند.
منبع :
غرر الحِکَم و دُرر الکَلِم صفحه ۱۴۱ روایت ۲۵۱۳.
خيانت در زيارت
جناب حاج آقا حسن فرزند مرحوم آيت الله حاج آقا حسين طباطبائی قمی نقل كرد: كه برای معالجه چشم از مشهد به تهران آمده بودم، همان زمان يكی از تجار تهران كه او را می شناختم به قصد زيارت امام هشتم به خراسان رفت.
شبی از شبها در عالم خواب ديدم كه در حرم امام هشتم می باشم و امام روی ضريح نشسته اند، ناگاه ديدم آن تاجر تيری به طرف مقابل امام پرتاب نمود و امام ناراحت شدند. بار دوم از طرف ديگر ضريح تيری به طرف امام پرتاب نمود و حضرت ناراحت شد. بار سوم تير از پشت به جانب امام پرتاب نمود كه اين دفعه امام به پشت افتادند.
من از وحشت از خواب بيدار شدم . معالجه ام تمام شد و می خواستم به خراسان مراجعت نمايم، لكن توقف بيشتری كردم تا آن تاجر از خراسان برگردد و از حالش جويا شوم. از مسافرت برگشت و سوالاتی كردم اما چيزی نفهميدم، تا اينكه خوابم را برايش تعريف كردم.
اشك از چشمانش جاری شد و گفت: روزی وارد حرم امام رضا عليه السلام شدم و طرف پيش رو زنی دست به ضريح چسبانده و من خوشم آمد و دست خود را روی دست او گذاشتم، زن رفت طرف ديگر ضريح، من هم رفتم باز دست خود را بر روی دست او گذاشتم، رفت طرف پشت سر، من هم رفتم، تا دست خود را به ضريح گذاشت، دست خود را روی دست او گذاشتم، از او سوال نمودم كه اهل كجائی. گفت: اهل تهران، با او رفاقت نموده و به تهران آمديم.
منبع: یکصد موضوع، 500_داستان
سید علی اکبر صداقت.
پیام امام رضا(ع) به شیعیان
- ️روایت شیخ مفید از پیام حضرت امام رضا(ع) به شیعیان، از طریق حضرت عبدالعظیم حسنی
* ️اى عبد العظيم! دوستانم را از جانب من سلام برسان و به آنان بگو كه: شيطان را به دل های خود راه ندهند
* ️و ايشان را به راستگويى و امانتدارى سفارش كن.
* ️به آنان توصيه كن كه خاموشى گزينند و بحث و جدل در کارهای بیهوده را رها کنند.
* ️و به یکدیگر روی آورند، و به دیدار هم روند، زیرا این کارها سبب تقرّب و نزدیکی آنها به من می شود.
* ️و خود را مشغول ریختن آبروی یکدیگر نکنند، که من با خود عهد کرده ام، هرکس مرتکب چنین کاری شود و یکی از دوستانم را ناراحت و خشمگین سازد، از خداوند بخواهم که در دنيا سخت ترين عذاب را به او بچشاند، و چنین فردی در آخرت از زیانکاران خواهد بود!
* ️و به دوستان ما آگاهی ده که خداوند، نیکو کارانِ آنان را مورد بخشایش خویش قرار می دهد و از بدکارانِ آنان می گذرد، مگر کسی که به او شرک ورزد و یا یکی از دوستان مرا آزار دهد، یا در دلش نسبت به وی قصد سوئی داشته باشد،
پس خداوند، او را نمی آمرزد تا آنکه از این نیّت بازگردد. پس اگر همچنان بر این نیّت بماند، خداوند روح ایمان را از قلبش می برد، و چنین فردی از ولایت و دوستی من خارج می شود
و از ولایت ما بهره ای نخواهد داشت،
و پناه بر خدا از چنین چیزی!
منبع : الإختصاص: ص۲۴۷،بحار الأنوار: ج۷۴ ص۲۳۰.
معنی زیارت
زیارت؛ یعنى به حضور کسى رفتن و او را ملاقات نمودن. زیارت پیشوایان و بزرگان دین نیز به همین معناست. هدف زیارت برقرارى ارتباط با معصومین و اولیاء الله است و در این جهت باید تلاش نمود، در نتیجه واجب نیست که حتماً زیارتنامه خواند، بلکه مىتوان با آنها حرف زد و درد دل نمود.
ازاین رو زیارت به محض رفتن به حرم ائمه علیهم السلام و یا بزرگان دیگر و سلام بر آنان تحقق مى یابد. بقیه کارها از جمله آداب است که برخى از آنها مأثورند؛ یعنى از خود اهل بیت علیهم السلام دستوراتى در مورد آن وارد شده است؛ مانند« زیارت امین الله»، «عاشورا » و… به هر حال اصل زیارت با رفتن به حضور تحقق مى یابد و بقیه از آداب است. روشن است که درک این حضور، عنصری کلیدی به شمار می آید.
آداب زیارت امامزادگان
رعایت ادب و آداب در هر امری، سبب دست یافتن بهتر به اهداف آن کار است. هر چیزی هم برای خود آدابی دارد؛ مثل آداب تجارت، آداب معاشرت، آداب کسب علم، آداب جنگ و مبارزه، آداب نماز و قرائت و … که شناخت و مراعات آن ها، آن امر را موفقیت آمیز تر می سازد و عامل را به هدف نزدیک تر می سازد.
از جمله برای زیارت هم آدابی ذکر شده است. مراعات آنها هم ثواب بیشتر دارد، هم زائر را در دستاورد های معنوی زیارت کامیاب تر می سازد و هم تربیت کننده است و مایه ارتباط روحی بهتر .
ويژه برنامه ولادت حضرت معصومه (سلام الله عليها)
برگزاري ويژه برنامه ولادت حضرت معصومه (سلام الله عليها) در آستان مقدس امام زاده عماد الدين(عليه السلام) مسئول فرهنگي مدرسه امام خميني گفت:طي هماهنگي با توليت آستان امام زاده عماد (عليه السلام)، به مناسبت سالروز ولادت حضرت معصومه (سلام الله عليها) و روز دختر ويژه برنامه اي در امام زاده بر گزار شد. در اين برنامه كه عموم مردم به همراه دختران خود حضور داشتند برنامه هاي فرهنگي با عناوين مختلف برگزار گرديد كه مورد استقبال حاضران به خصوص دختران قرارگرفت . سخنراني درباره حجاب و عفاف متناسب با سن حاضران، مولودي خواني، برپايي مسابقه شاد خياطي و سر كردن روسري بين دختران حاضر در برنامه، هديه به دختران به مناسبت روز دختر ، برپايي نمايشگاه كتاب و اقلام فرهنگي و پذيرايي از جمله برنامه هاي اجرا شده در اين مراسم بود.
ولادت حضرت معصومه علیها السلام
در اول ماه ذی قعده سال 173 ه. ق، روز دوشنبه، دختری پاک در بیت امامت و ولایت پا به عرصه وجود نهادکه به برکت نام فاطمه زهرا علیها السلام، او را فاطمه نامیدند. البته امام موسی بن جعفر علیه السلام دختران بسیاری داشت که برخی از آنها «فاطمه» نام داشتند و «فاطمه کبری»، نخستین دختر این خانواده بود که بعدها امام رضا علیه السلام او را «معصومه» لقب داد.
بر اساس تاریخ، امام رضا علیه السلام و حضرت فاطمه معصومه علیها السلام، هر دو از یک مادر متولد شده اند و نام مادر گرامی شان، «نجمه» است که گاه «تکتم»، «طاهره» و «سکینه» نیز گفته شده است.
القاب حضرت فاطمه معصومه علیها السلام
لقب هایی که برای حضرت معصومه علیها السلام در تاریخ آمده است، عبارتند از: طاهره، حمیده، برّه، رشیده، تقیه، اخت الرضا، محدثه، عابده، فاطمه الکبری، مرضیه، صدّیقه.1 از دیگر القاب ایشان، «معصومه» و «کریمه اهل بیت» است که ائمه اطهار علیهم السلام پس از شهادت، به ایشان اعطا کرده اند.
دارای مقام شفاعت
فاطمه معصومه علیها السلام؛ دارای مقام شفاعت
از عقاید مسلّم شیعه، اعتقاد به شفاعت است که در آیات متعدد قرآن کریم تبیین شده است.همچنین صدها روایت از معصومان در این باره نقل شده است.
بر اساس آیات و روایات، مقام شفاعت، موهبتی است الهی که به برخی انسان ها عطا خواهد شد. این مقام، مراتبی دارد که عالی ترین درجه آن به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اختصاص داشته و مراتب نازله آن، مخصوص اهل بیت، پیامبران، عالمان، شهیدان و برخی صالحان است. بر این اساس، گستره شفاعت پیامبر، شامل تمامی مستحقان شفاعت از خلایق است.همچنین گستره شفاعت امیر مؤمنان علی علیه السلام و فاطمه زهرا علیها السلام، شیعیان آنان را دربرمی گیرد. شفاعت حضرت معصومه علیها السلام نیز شامل حال شیعیان و زائران آن حضرت خواهد بود. امام صادق علیه السلام درباره حضرت فاطمه معصومه علیها السلام فرمود: «با شفاعت او، همه شیعیان ما وارد بهشت می شوند».
امام رضا علیه السلام نیز در متن زیارت نامه حضرت معصومه علیها السلام، به شفاعت ایشان اشاره کرده و فرموده است: «یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه».