نيايش، در طلب خير
صحیفه سجادیه
ترجمه :
33.خدايا از تو مى خواهم كه به دانائيت خير را برايم بگزينى. پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و درباره ام به خير حكم فرماى، و ما را به حكمت اختيار خود ملهم ساز، و آن را براى ما وسيله رضاء به قضاء و تسليم به حكم خود قرار ده. و به اين وسيله پريشانى شك و ترديد را از ما دور ساز، و ما را به يقين مخلصين تأييد فرماى، و به خويشتن وا مگذار، كه از معرفت آنچه براى ما برگزيده اى فرو مانيم، تا آنجا كه قدر ترا سبك شماريم، و مورد رضاى ترا مكروه داريم، و به چيزى كه از حسن عاقبت دورتر و به خلاف عافيت نزديكتر است متمايل شويم.
آنچه را از قضاى خود كه ما از آن اكراه داريم پيش ما محبوب ساز. و آنچه را از حكم تو كه دشوار مى پنداريم بر ما آسان كن و ما را به گردن نهادن مشيتى كه بر ما وارد ساخته اى ملهم ساز. تا تأخير آنچه را تعجيل فرموده اى، و تعجيل آنچه را به تأخير افكنده اى، دوست نداريم، و آنچه را تو دوست دارى مكروه نشماريم و آنچه را مكروه دارى بر نگزينيم. و كار ما را به آنچه فرجامش پسنديده تر و مآلش بهتر است پايان بخش زيرا كه تو عطاياى نفيس مى دهى. و نعمت هاى بزرگ مى بخشى، و تو بر هر كار قدرت بى پايان دارى.
نيايش، در باره خود پس از انجام نماز شب، در مقام اعتراف به گناه
صحیفه سجادیه
ترجمه :
32.خدايا اى صاحب پادشاهيئى كه جاودانه دائم است، و سلطنتى كه خود بدون سپاه و پشتيبان ها نيرومند است، و عزتى كه بر مرور دهور و سالهاى گذشته و زمانهاى در نوشته باقى است. سلطنتت چنان غالب است كه محدود به آغاز و انجام نيست. و پادشاهيت چنان بلند پايه است كه همه چيز از رسيدن به كنه آن فرو مانده است. و منتهاى توصيف واصفان، به نازلترين مرتبه از آن رفعت كه به خود تخصيص دادهاى نمى رسد. كاروان اوصاف در بيان عظمتت به گمراهى افتاده و رشته نعتها در پيشگاه تو از هم بگسيخته، و لطائف تصورات در مقام كبريائيت سرگردان شده اند تو اى خداى ازلى - در ازليتت چنان بودهاى، و تو - اى خداى جاودان بىزوال بر همين منوال خواهى بود. و من آن بنده كم كار پرآرزويم كه اسباب وصول به سعادت از كفم بيرون رفته، جز آن سبب كه رحمت تو آن را در پيوسته و رشته هاى اميد از جانم بگسيخته جز آن رشته عفو تو كه بدان در آويخته ام، مرا از طاعت چيزى كه به حساب آرم اندك، و از معصيت آنچه بر دوش دارم بسيار است و در گذشتن از بندهات بر تو دشوار نيست اگر چه بد كرده باشد پس از من در گذر.
نيايش در ذكر توبه و طلب آن از خداى تعالى
صحیفه سجادیه
ترجمه :
31. خدايا اى كسى كه توصيف واصفان از وصفت فرو ماند، و اى كسى كه اميد اميدواران از تو درنگذرد، و اى كسى كه اجر نكوكاران نزد تو ضايع نشود، و اى كسى كه خوف عبادت كنندگان به تو پايان پذيرد، و اى كسى كه بيم پرهيزكاران به تو منتهى گردد، اين مقام كسى است كه گناهان او را دست بدست گردانده، و شيطان بر او غالب گشته است، و از اين جهت در برابر امر تو از روى بى مبالاتى كوتاهى كرده. و از سر غرور به نواهى تو گرائيده است.
مانند كسى كه به قدرت تو بر خود جاهل، يا فضل و احسان ترا در باره خويش منكر باشد. تا چون چشم هدايتش گشوده گشته و ابرهاى كورى از برابرش پراكنده شده، ظلم هاى خود را در باره نفس خويش برشمرده، و در موارد مخالفت خود با پروردگارش فكر كرده، تا گناه بزرگش را بزرگ و مخالفت عظيمش را عظيم ديده، پس در حالى كه بتو اميدوار و از تو شرمسار بوده بسوى تو رو آورده، و از سر اعتماد روى دلش را به جانب تو متوجه ساخته.
نيايش، در طلب كمك بر پرداختن قرض
صحیفه سجادیه
ترجمه :
30.خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا رهائى بخش از قرضى كه خفت آن آبرويم را ببرد و ذهنم را متشتت و پريشان كند، و فكرم براى آن پراكنده شود، و كارم در علاج آن به طول انجامد. و بتو پناه مى برم اى پروردگار من از غصه قرض و انديشه اش و از كار وام و بى خوابيش. پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا از آن پناه ده. و زنهار مى طلبم از تو - اى پروردگار من از ذلت قرض در زندگى و از وبال آن پس از مرگ. پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا به توانگرى سرشار، يا زندگى كفاف تا پايان كار از آن رهائى بخش.
نيايش، هنگامى كه روزى بر او تنگ مى شد
صحیفه سجادیه
ترجمه :
29.خدايا تو ما را در روزي هامان به سوء ظن و در عمرهامان به طول أمل آزموده اى تا آنجا كه ارزاق ترا از نزد روزي خواران طلب كرديم، و به سبب آرزوهاى دراز در عمرهاى طولانى معمرين طمع بستيم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و ما را يقين راسخى ببخش كه بوسيله آن از رنج طلب با زمان دارى، و اطمينان خالصى در دل ما افكن كه با آن از شدت تعب معافمان كنى. و وعده اى را كه در وحى خود به تصريح كردهاى و در كتاب خود به دنبالش قسم ياد فرموده اى وسيله قطع اهتمام و دل مشغولى ما از رزقمان قرار ده: رزقى كه تو خود تعهد آن را كفالت كرده اى. پس گفته اى و گفته تو حق و راست ترين گفته ها است. و قسم ياد كرده اى و قسم تو راست ترين و وفاكننده ترين قسم ها است: «روزى شما و آنچه به آن وعده داده مى شويد در آسمان است» آنگاه فرموده اى: پس به پروردگار آسمان و زمين قسم كه هر آينه آن حق است مثل آنكه شما سخن مى گوئيد.»
در اظهار ترس از خدا
صحیفه سجادیه
ترجمه :
28.خدايا همانا كه من، به بريدنم از غير و به پيوستنم به تو، دل را پيراسته ام، و سراپا بسوى تو رو آورده ام، و از كسى كه خود به عطاى تو محتاج است روى بر تافته ام. و دست مسئلت از جانب آنكه خود از فضل تو بى نياز نيست، گردانده ام. و دانسته ام كه خواهش محتاج از محتاج ديگر دليل سفاهت رأى و گمراهى عقل او است. زيرا چه بسا مردمى را ديده ام اى معبود من كه بوسيله غير تو عزت طلبيدند و خوار شدند، و از ديگرى ثروت خواستند و فقير شدند، و قصد بلندى كردند و پست گشتند. پس در اثر مشاهده امثال ايشان پيش بينى آن شخص دور انديش درست در آمد، كه عبرت گرفتنش او را موفق ساخته بود و آزمايشش او را به راه راست رهبرى كرده بود.
نيايش، در باره مرزداران
صحیفه سجادیه
ترجمه :
27.خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرزهاى مسلمانان را به عزت و به قدرت خود محكم گردان، و محافظين مرزها رابه نيروى خود تقويت فرماى و عطاياى ايشان را از توانگرى خود سرشار ساز.
خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و عده ايشان را افزون ساز، و اسلحه ايشان را برا كن، و حوزه ايشان را حراست نماى، و نقاط حساس جبهه شان را محكم كن، و جمعيت شان را الفت بخش و كارشان را به وجه شايسته رو براه كن، و آذوقه شان را پياپى برسان، و مشكلاتشان را خود به تنهائى كفايت نماى، و ايشان را به نصرت خود تقويت كن، و به صبر مدد رسان، و چاره جوئي هاى دقيق بياموز.
نيايش، در باره همسايگان و دوستانش هنگامى كه از ايشان ياد مى كرد
صحیفه سجادیه
ترجمه :
26.خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا به بهترين وجهى در رعايت حق همسايگان و دوستانم كه به حق ما عارف و با دشمنان ما مخالفند اعانت كن، و ايشان را در اصلاح خودشان براى برپاداشتن سنت و فرا گرفتن آداب پسنديده خودت در ارفاق به ضعيف، و جبران فقر، و عيادت بيمار، و راهنمائى هدايت جوى، و نصيحت مشورت كننده، و ديدن كردن از تازه وارد، و پنهان داشتن اسرار و پوشاندن عيب ها، و يارى مظلوم، و حسن مواسات در مايحتاج و ابزار خانه و نفع رساندن بوسيله عطيه و بخشش فراوان، و بخشيدن ضروريات زندگى به يكديگر پيش از سؤال، موفق دار. و مرا نيز.
نيايش، درباره فرزندانش عليهمالسلام
صحیفه سجادیه
ترجمه :
25.خدايا بر من منت گذار به باقى گذاشتن فرزندانم. و به شايسته ساختن ايشان براى من و به بهره مند كردن من از ايشان.
خدايا عمرشان را براى من بركت بخش و مدت زندگانیشان را طولانى ساز، و خردسالشان را برايم پرورش ده، و ضعيفشان را نيرومند كن، و بدن ها و دين ها و اخلاقشان را به صحت بدار، ايشان را در جانها و اعضايشان و هر چيز از كارشان كه مورد اهتمام من است مشمول عافيت قرار ده و روزي هاشان را براى من و بدست من افزون ساز، و ايشان را نيكوكار و پرهيزكار و روشن دل و حق نيوش و فرمانبردار خودت، و دوستدار و نصيحت گزار دوستانت، و معاند و كينه توز همه دشمنانت قرار ده. آمين.
نيايش، درباره پدر و مادرش كه درود بر ايشان باد
صحیفه سجادیه
ترجمه :
24. خدايا رحمت فرست بر محمد، بنده و پيغمبرت، و بر خاندان پاكش، و ايشان را به بهترين صلوات و رحمت و بركات و سلام خود امتياز بخش، و پدر و مادرم را.
خدايا به كرامت نزد خود، و رحمت از جانب خود اختصاص ده، اى مهربانترين مهربانان.
خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و علم آنچه را كه درباره ايشان بر من واجب است به من الهام نما، و آموختن همگى آن واجبات را بى كم و كاست برايم فراهم ساز، و آنگاه مرا خود بر آن دار كه هر چه به من الهام نموده اى بكار بندم، و توفيق ده تا در آنچه بصيرت مى دهى غور كنم، تا به كار بستن چيزى از آنچه به من آموخته اى از من فوت نگردد، و اعظايم از انجام خدمتى كه مرا به آنان ملهم ساخته اى سنگينى نگيرد.
نيايش، هنگامى كه عافيت و شكر بر آن را از خدا طلب مى كرد
صحیفه سجادیه
ترجمه :
خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و خلعت عافيتت را بر من بپوشان، و مرا به عافيتت فرا گير، و به عافيتت محفوظ دار، و به عافيتت گرامى ساز، و به عافيتت بى نياز كن، و عافيتت را بر من صدقه كن، و عافيتت را به من ببخش، و عافيتت را برايم بگستران، و عافيتت را بر من شايسته ساز و ميان من عافيتت در دنيا و آخرت جدائى ميفكن.
خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست. و مرا عافيتى بى نياز كننده و شفا دهنده ببخش كه از دسترس بيماري ها و علت ها بالاتر و در كشاكش عمر رو به فزونى باشد، عافيتى كه در بدنم توليد عافيت كند: عافيت در دنيا و آخرت. و انعام فرماى بر من به تندرستى، و امنيت، و سلامت دين و بدن، و بصيرت قلب، و پيشرفت در كار، و بيم و هراس از تو، و قدرت بر انجام طاعتى كه مرا به آن فرمان داده اى، و اجتناب از معصيتى كه مرا از آن نهى فرموده اى.
نيايش، هنگام سختى و مشقت و فرو بستگى كارها
صحیفه سجادیه
ترجمه :
22.خدايا تو درباره اصلاح و تهذيب نفس من مرا به كارى مكلف ساختهاى كه خود بر انجام آن از من تواناترى. و قدرت تو بر آن كار و بر خود من غالبتر از قدرت من است، پس از نيروهاى نفس من آنچه را كه موجب خشنودى تو از من شود به من عطا كن، و براى نفس خود آنچه را كه خوش دارد از نيروهاى نفس من با حفظ عافيت و در حد طاقت بستان.
خدايا مرا بر مشقت طاقت، و بر بلا صبر و بر فقر قدرت نيست، پس روزيم را باز مدار، و مرا به خلق خود وا مگذار. بلكه تو خود به تنهائى حاجتم را بر آور، و كار مرا بعهده گير، و مرا منظور نظر خود ساز، و در همه كارهايم با چشم لطف بنگر. زيرا اگر مرا به نفس خود وا گذارى از اداره آن فرو مانم، و آنچه را كه صلاح نفس من در آن است بر پا ندارم، و اگر مرا به خلق خود وا گذارى روى بر من ترش كنند و اگر بر عهده خويشانم موكول كنى محرومم سازند. و اگر عطا كنند عطائى كم و بى بركت دهنده و منتى فراوان نهند. و نكوهشى بسيار كنند.
نيايش او، چون كارى او را اندوهگين مى ساخت و خطاها او را پريشان مى كرد
صحیفه سجادیه
ترجمه :
21.خدايا اى بى نياز كننده بنده تنها مانده ناتوان و اى نگاه دارنده از پيش آمد سهمگين و گزند حوادث زمان، خطاها مرا به بى كسى كشيده، پس يار و ياورى ندارم و از تحمل خشم تو فرو مانده ام، پس نيرو دهنده اى نمى يابم و به خوف برخورد يادآورى تو مشرف شدهام، پس تسكين دهندهاى براى وحشتم نمى بينم و كدام كس مرا از تو ايمن مى سازد، در صورتى كه تو مرا ترسانده باشى و كدام كس به يارى من مىپردازد، در حالى كه تو تنهايم گذاشته باشى؟ و كدامين كس مرا نيرو مى بخشد، آنجا كه تو ناتوانم كرده باشى زنهار نمى تواند داد اى معبود من پروردهاى را مگر پروردگارش، و امان نمى تواند بخشيد مغلوبى را مگر غالبش، و يارى نمى تواند داد فرارى مورد تعقيبى را مگر تعقيب كننده مقتدرش، تنها پناهگاه حمايت تو گشوده است. پس بر محمد و آلش رحمت فرست و فرارم را زنهار بخش و مطلبم را برآر.
نيايش، در طلب اخلاق ستوده و افعال پسنديده
صحیفه سجادیه
ترجمه :
20.خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و ايمان مرا به كامل ترين مراتب ايمان برسان، و يقينم را فاضل ترين درجات يقين ساز، و نيتم را به بهترين نيتها و عملم رابه بهترين اعمال ترفيع ده.
خدايا به لطف خود نيتم را كامل و خالص ساز. و يقينم راثابت و پا برجاى دار و به قدرت خود آنچه را كه از من تباه شده اصلاح فرماى.
خداوندا بر محمد و آلش رحمت فرست و مهماتم را كه باعث دل مشغولى من است، كفايت كن و مرا به كارى كه فردا از آن مورد سؤال قرار مى دهى بگمار، و روزگارم را در آنچه براى آنم آفريدهاى مصروف دار و از غير خود بى نياز ساز و روزيت را بر من بگستر و به نگاه كردن به حسرت در مال و منال و جاه و جلال توانگرانم دچار مكن و عزيزم گردان و گرفتار كبرم مساز و بر بندگى خود رامم كن و عبادتم را به سبب خود پسندى تباه منماى. و خير را براى مردم به دستم روان كن. و كار نيكم را به منت نهادن باطل مگردان و اخلاق عاليه را به من مرحمت فرماى. و مرا از تفاخر و مباهات نگاهدار.
مراسم سوگواری شب عاشورای حضرت اباعبدالله الحسین علیهالسلام برگزار شد
در شب عاشورای حسینی، مراسم سوگواری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیهالسلام با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی و جمعی از مسئولان و قشرهای مختلف مردم در حسینیهی امام خمینی رحمهالله برگزار شد.
در این مراسم حجتالاسلام و المسلمین عالی در سخنانی، دعوت و فراخوان حضرت سیدالشهداء علیهالسلام برای یاری دین خدا را یک دعوت فرا تاریخی و فراگیر خواند و گفت: ظاهر این دعوت، درخواست کمک و یاری است اما در واقع، امام حسین علیهالسلام بهدنبال دستگیری، شفاعت و رساندن جذبههای الهی به بشریت برای نجات آنهاست.
وی برخورداری از قلب و ضمیر روشن را لازمهی توفیق برای اجابت این دعوت انسانساز دانست و افزود: «دنیازدگی»، «فرار از انتخاب راه حق»، «شرط گذاشتن برای یاری دین خدا» و «اولویت دادن به دغدغههای شخصی در مقابل دعوت ولیّ خدا» از جمله موانعی است که انسان را از اجابت دعوت همیشگی حضرت سیدالشهداء علیهالسلام و قرار گرفتن در حلقهی نورانی محبین ایشان باز میدارد.
در این مراسم همچنین آقایان اکبری و کریمی به ذکر مصیبت حضرت امام حسین علیهالسلام و نوحهخوانی پرداختند.