جایگاه و اهمیت شب قدر
نزول قرآن
آیه اول سوره قدر و آیه سوم سوره دخان، بیانگر نزول قرآن در شب قدر است. محمد عبده معتقد است آغاز نزول تدریجی قرآن در ماه رمضان بوده است؛ اما بیشتر مفسران معتقدند در این شب، قرآن به صورت یکباره از لوح محفوظ به بیت المعمور یا قلب پیامبر(صلوات الله عليه) نازل شده که به آن، نزول دفعی یا نزول اجمالی قرآن میگویند.
تقدیر امور
امام باقر در توضیح آیه چهار سوره دخان میگوید هر ساله در این شب، تقدیر سال آینده هر انسانی نوشته میشود. بر همین اساس در برخی از روایات، شب قدر به عنوان ابتدای سال دانسته شده است. علامه طباطبایی میگوید: مراد از قدر، تقدیر و اندازهگیری است و خداوند در این شب، اموری از قبیل زندگی، مرگ، روزی، سعادت و شقاوت انسانها را مشخص میسازد. بر پایه برخی از روایات، ولایت امام علی و سایر اهلبیت(عليهم السلام) نیز در همین شب، مقدر و امضاء گردیده است.
آمرزش گناهان
بنا بر منابع اسلامی، شب قدر شب ویژه رحمت الهی و آمرزش گناهان است و شیطان در این شب به غل و زنجیر کشیده شده و درهای بهشت برای مؤمنان باز میشوند. از پیامبر(صلوات الله عليه) روایت شده است: هر کس شب قدر را احیا کند و مؤمن باشد و به روز جزا اعتقاد داشته باشد، همه گناهانش بخشیده میشود.
نزول فرشتگان
بر اساس آیات سوره قدر، فرشتگان و روح در شب قدر بر زمین فرود میآیند. و طبق برخی احادیث، برای ابلاغ تقدیر سال آینده نزد امام میروند و آنچه مقدر شده را به او ابلاغ میکنند. امام باقر میفرماید: در این شب، فرشتگان به دور ما طواف میکنند و ما بدینگونه متوجه شب قدر میشویم. در روایات دیگری به شیعیان توصیه شده که از این مسئله به عنوان استدلالی برای اثبات ضرورت امامت و حقانیت شیعه استفاده شود؛ بدین ترتیب که در هر عصری باید امام معصومی وجود داشته باشد تا فرشتگان، مقدرات را به او ابلاغ کنند.
صفحات: 1· 2