ﺩﻭ ﺗﻌریف جدید و جالب ﮐﻪ خوب است به عمقش فكر كنيم :
ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ
ﮐﯿﻨﻪ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺯﻫﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺘﻦ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ!

انسان با یک کلمه سقوط می کند و با یک کلمه به معراج می رود:
کلمه می تواند تو را مشتاق کند مثل“دوستت دارم“
تو را ویران کند مثل “از تو بیزارم“
تو را تلخ کند مثل “خسته ام“
تو را سبز کند مثل “خوشحالم“
تو را زیبا کند مثل. “سپاسگزارم“
تو را سست کند مثل. “نمی توانم“
تو را پیش ببرد مثل. “ایمان دارم“
تو را خاموش کند مثل. “شانس ندارم“
کلمه می تواند تو را آغاز کند مثل:
از همین لحظه شروع میکنم،
ازهمین نقطه تغییر میکنم،
ازهمین دم یک طرح نو میزنم،
می توانم..
می خواهم..
می شود.

اگر افراد مي توانستند ياد بگيرند كه آنچه براي من خوب است

لزومي ندارد كه براي ديگران هم خوب باشد،

آنگاه دنياي شاد و خوشايندتري مي داشتيم.!

آدمهاي منفي به پيچ و خم جاده مي انديشند
و آدمهاي مثبت به زيباييهاي طول جاده…
عاقبت هر دو به مقصد مي رسند،
اما يکي با حسرت و ديگري با لذت!
از زندگي خود لذت ببريد و قدر ثانيه هاي خود را بدانيد.

خداوند هیچ مشکلی را بدون کلیدش خلق نمی کند
و
هیچگاه مشکلات را بدون راه حلشان سر راهتان قرار نمی دهد
به او اعتماد کنید.

” پروفسور حسابي “
زنده بودن حرکتی است افقی
از گهواره تا گور ……
اما زندگی کردن حرکتی است عمودی
از فرش تا عرش……
زندگی یک تداوم بی نهایت اکنون هاست.
ماموریت ما در زندگی
“بی مشکل زیستن ” نیست
“با انگیزه زیستن ” است.

راننده ماشینی دردل شب راه روگم كرد و بعد از مدتی، ناگهان ماشینش خاموش شد…
همون جاشروع كردبه شكایت ازخدا، که خدایا پس تو داری اون بالا چیكارمیكنی؟
چون خسته بود،خوابش برد و وقتی صبح از خواب بلند شد از شكایت دیشبش خیلی شرمنده شد،
چون ماشینش دقیقا نزدیك یك پرتگاه خطرناك خاموش شده بود!
همه ی ما امكان به خطا رفتن روداریم…
پس اگرجایی ،دیدیم که كارمون پیش نمیره، شكایت نكنیم!!
شایداگرجلوتربریم،به صلاح ما نباشه و خدا داره این جوری راه خطر رو میبنده!!
به خداوند همیشه اعتماد کنیم …..

این که در میان مردم زندگي کنی ولی هیچگاه به کسی زخم زبان نزنی، دروغ نگویی، کلک نزنی و سوءاستفاده نکنی،
این شاهکار است.
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ” ﺗﺤﻤﻞ” ﮐﻨﻴﻢ، ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ"ﻗﻀﺎﻭﺕ ” ﻧﮑﻨﻴﻢ .
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮﺍﻱ"ﺷﺎﺩﮐﺮﺩﻥ ” ﻳﮏﺩﻳﮕﺮ ﺗﻼﺵ ﮐﻨﻴﻢ، ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﺑﻬﻢ “ﺁﺯﺍﺭ ” ﻧﺮﺳﺎﻧيم .
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺻﻼﺡ ﮐﻨﻴﻢ، ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﺑﻪ” ﻋﻴﻮﺏ ” ﺧﻮﺩ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ .
ﺁﺭﻱ، ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺯﻳﺴﺘﻦ، شاهکار است…

امام جواد علیه السلام:

الْمُؤ مِنُ یَحْتاجُ إ لى ثَلاثِ خِصالٍ: تَوْفیقٍ مِنَ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ، وَقَبُولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُهُ.
فرمود: مؤ من در هر حال نیازمند به سه خصلت است : توفیق از طرف خداوند متعال، واعظى از درون خود، قبول و پذیرش نصیحت کسى که او را نصیحت نماید.

معجزه زندگی دیگران باش …
بیقرار باش برای شادی ساختن در زندگی انسان ها …
دست های خدا باش برای بر آوردن رویای انسان دیگری جز خودت …
خنثی نباش !
بی تفاوت نباش !
اگر دیدی کسی گره ای دارد و تو راهش را میدانی سکوت نکن !
اگر دستت به جایی میرسد دریغ نکن …
معجزه زندگی دیگران باش !
معجزه زندگی دیگران که باشی
بی شک کسی معجزه زندگی تو خواهد بود …! لطفاً کمی آهسته تر از کنار هم عبور کنیم .

کربلا بعنی که یاد رهبری
از حسین عصر خود فرمانبری
بیعت ما دوستان عین ولاست
زاده ی زهرا علی روح خداست
عده ای از همرهان جاهل شدند
در حمایت از علی کاهل شدند
مکر داخل کفر خارج را ببین
رونق کار خوارج را ببین
همچو مهدی ما ولی داریم و بس
شعیان سید علی داریم و بس

یا رب این شاخه گل از شش جهتش دار نگاه
این دعا کردم و از شش جهت آمین آمد…

هم قد گلوله توپ بود،
گفتم چطوری اومدی اینجا؟!
گفت با التماس!
گفتم: چطوری گلوله رو بلند میکنی؟
گفت با التماس!
به شوخی گفتم: آدم چطوری شهید میشه؟
گفت: با التماس!
وقتی تکه های بدنش جمع می کردم فهمیدم خیلی التماس کرده…

امام حسن عسگری علیه السلام فرمود: شما را به تقواى الهى و پارسایى در دینتان و تلاش براى خدا و راستگویى و امانتدارى درباره کسى که شما را امین دانسته ـ نیکوکار باشد یا بدکار ـ و طول سجود و حُسنِ همسایگى سفارش می‌کنم. محمّد(صلى الله علیه وآله وسلم)براى همین آمده است.
در میان جماعت‌هاى آنان نماز بخوانید و بر سر جنازه آنها حاضر شوید و مریضانشان را عیادت کنید. و حقوقشان را ادا نمایید، زیرا هر یک از شما چون در دینش پارسا و در سخنش راستگو و امانتدار و خوش اخلاق با مردم باشد، گفته مى‌شود: این یک شیعه است، و این کارهاست که مرا خوشحال مى سازد.
تقواى الهى داشته باشید، مایه زینت باشید نه زشتى، تمام دوستى خود را به سوى ما بکشانید و همه زشتى را از ما بگردانید، زیرا هر خوبى که درباره ما گفته شود ما اهل آنیم و هر بدى درباره ما گفته شود ما از آن به دوریم.
در کتاب خدا براى ما حقّى و قرابتى از پیامبر خداست و خداوند ما را پاک شمرده، احدى جز ما مدّعى این مقام نیست، مگر آن که دروغ مى‌گوید. زیاد به یاد خدا باشید و زیاد یاد مرگ کنید و زیاد قرآن را تلاوت نمایید و زیاد بر پیغمبر(صلى الله علیه وآله وسلم) سلام و تحیّت بفرستید. زیرا صلوات بر پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) ده حسنه دارد. آنچه را به شما گفتم حفظ کنید و شما را به خدا مى‌سپارم، و سلام بر شما.
«أعیان الشّیعة،جلد 2، صفحه 41و بحارالأنوار جلد 75، صفحه 372»

بسیاری می پندارند برای تقرب به خدا کارهایی خارق العاده لارم است اما فرشته مقرب الهی برای چند کار بظاهر عادی آرزو دارد که از آدمیزادگان باشد کاری چون تشییع جنازه و آب دادن تا اکرام یتیم و عیادت مریض و آشتی بین افراد و سرانجام همنشیتنی با دانشمندان و شرکت در نماز جماعت
برخی امور مهمّ در زندگیِ ما وجود دارد که کمتر به آن توجه داریم. انبیا و پیشوایان دینى، یکی از کارهای مهمّی که انجام می‌دادند، این بود که مردم را از زبان شخصیّتهای والا و با عظمت به این امور متوجه کنند.
پیامبر اکرم(ص) فرمود: «یَا عَلِیُّ! تَمَنَّی جَبْرئِیلُ اَنْ یَکُونَ مِنْ بَنِی آدَمَ بِسَبْعِ خِصَالٍ وَ هِیَ الصَّلَوه فِی الْجَمَاعَه وَ مُجَالَسَتُهُ الْعُلَمَاءَ وَالصُّلْحُ بَیْنَ الاِثْنَیْنِ وَ اِکْرَامُ الْیَتِیمِ وَ عِیَادَه الْمَرِیضِ وَ تَشْیِیعُ الْجَنَازه وَ سَْقیُ الْمَاءِ فِی الْحَجِّ فَاحْرُصْ عَلَی ذَلِکَ؛
مواعظ العددیه، علی مشکینى، نشر الهادى، قم، ص۱۹۵

ای على! جبرئیل به سبب هفت خصلت، آرزو داشت که از فرزندان آدم باشد. آن خصلتها [عبارت است از:] نماز را به جماعت خواندن، همنشینی او با دانشمندان، آشتی دادن بین دو نفر، احترام نهادن [و خدمت به] یتیم، عیادت بیمار، و تشییع جنازه کردن و آب دادن در حج. پس [علی جان!] بر [حفظ] این خصلتها حریص باش.»
حدیث فوق، به امور مهمّی از عبادات و مسائل اجتماعی و اخلاقی اشاره کرده است که با شرح مختصر هر یک از آنها در یک فرصت کوتاه می‌توان در افراد تأثیر گذاشت. عناوین این امور عبارت است از:
۱. شرکت در نماز جماعت؛
۲. همنشینی با علما و شرکت در مجالس و منابر آنها؛
۳. آشتی دادن بین دو نفر، دو گروه و دو دسته از مردم که پاداش فراوانی دارد؛
۴. احترام یتیم و رسیدگی به امور آنان که از مهم‌ترین فعالیّت امامان معصوم ما بوده‌است؛
۵. سر زدن به بیماران و دلجویی از آنان، به ویژه معلولان و کهنسالان؛
۶. شرکت در تشییع جنازه‌ها و درس عبرت گرفتن از آن و دلجویی از بازماندگان؛
۷. آبرسانی به مردم و سیراب کردن تشنگان، به ویژه در ایام حج و… .