ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ و ﮐﯿﻨﻪ
ﺩﻭ ﺗﻌریف جدید و جالب ﮐﻪ خوب است به عمقش فكر كنيم :
ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ
ﮐﯿﻨﻪ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺯﻫﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺘﻦ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ!
ﺩﻭ ﺗﻌریف جدید و جالب ﮐﻪ خوب است به عمقش فكر كنيم :
ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ
ﮐﯿﻨﻪ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺯﻫﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺘﻦ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ!
انسان با یک کلمه سقوط می کند و با یک کلمه به معراج می رود:
کلمه می تواند تو را مشتاق کند مثل“دوستت دارم“
تو را ویران کند مثل “از تو بیزارم“
تو را تلخ کند مثل “خسته ام“
تو را سبز کند مثل “خوشحالم“
تو را زیبا کند مثل. “سپاسگزارم“
تو را سست کند مثل. “نمی توانم“
تو را پیش ببرد مثل. “ایمان دارم“
تو را خاموش کند مثل. “شانس ندارم“
کلمه می تواند تو را آغاز کند مثل:
از همین لحظه شروع میکنم،
ازهمین نقطه تغییر میکنم،
ازهمین دم یک طرح نو میزنم،
می توانم..
می خواهم..
می شود.
اگر افراد مي توانستند ياد بگيرند كه آنچه براي من خوب است
لزومي ندارد كه براي ديگران هم خوب باشد،
آنگاه دنياي شاد و خوشايندتري مي داشتيم.!
آدمهاي منفي به پيچ و خم جاده مي انديشند
و آدمهاي مثبت به زيباييهاي طول جاده…
عاقبت هر دو به مقصد مي رسند،
اما يکي با حسرت و ديگري با لذت!
از زندگي خود لذت ببريد و قدر ثانيه هاي خود را بدانيد.
خداوند هیچ مشکلی را بدون کلیدش خلق نمی کند
و
هیچگاه مشکلات را بدون راه حلشان سر راهتان قرار نمی دهد
به او اعتماد کنید.
” پروفسور حسابي “
زنده بودن حرکتی است افقی
از گهواره تا گور ……
اما زندگی کردن حرکتی است عمودی
از فرش تا عرش……
زندگی یک تداوم بی نهایت اکنون هاست.
ماموریت ما در زندگی
“بی مشکل زیستن ” نیست
“با انگیزه زیستن ” است.
راننده ماشینی دردل شب راه روگم كرد و بعد از مدتی، ناگهان ماشینش خاموش شد…
همون جاشروع كردبه شكایت ازخدا، که خدایا پس تو داری اون بالا چیكارمیكنی؟
چون خسته بود،خوابش برد و وقتی صبح از خواب بلند شد از شكایت دیشبش خیلی شرمنده شد،
چون ماشینش دقیقا نزدیك یك پرتگاه خطرناك خاموش شده بود!
همه ی ما امكان به خطا رفتن روداریم…
پس اگرجایی ،دیدیم که كارمون پیش نمیره، شكایت نكنیم!!
شایداگرجلوتربریم،به صلاح ما نباشه و خدا داره این جوری راه خطر رو میبنده!!
به خداوند همیشه اعتماد کنیم …..
این که در میان مردم زندگي کنی ولی هیچگاه به کسی زخم زبان نزنی، دروغ نگویی، کلک نزنی و سوءاستفاده نکنی،
این شاهکار است.
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ” ﺗﺤﻤﻞ” ﮐﻨﻴﻢ، ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ"ﻗﻀﺎﻭﺕ ” ﻧﮑﻨﻴﻢ .
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮﺍﻱ"ﺷﺎﺩﮐﺮﺩﻥ ” ﻳﮏﺩﻳﮕﺮ ﺗﻼﺵ ﮐﻨﻴﻢ، ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﺑﻬﻢ “ﺁﺯﺍﺭ ” ﻧﺮﺳﺎﻧيم .
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺻﻼﺡ ﮐﻨﻴﻢ، ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﺑﻪ” ﻋﻴﻮﺏ ” ﺧﻮﺩ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ .
ﺁﺭﻱ، ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺯﻳﺴﺘﻦ، شاهکار است…
معجزه زندگی دیگران باش …
بیقرار باش برای شادی ساختن در زندگی انسان ها …
دست های خدا باش برای بر آوردن رویای انسان دیگری جز خودت …
خنثی نباش !
بی تفاوت نباش !
اگر دیدی کسی گره ای دارد و تو راهش را میدانی سکوت نکن !
اگر دستت به جایی میرسد دریغ نکن …
معجزه زندگی دیگران باش !
معجزه زندگی دیگران که باشی
بی شک کسی معجزه زندگی تو خواهد بود …! لطفاً کمی آهسته تر از کنار هم عبور کنیم .
نمی توانیم گذشته را تغییر دهیم
تنها باید خاطرات شیرین را به یاد بسپاریم
نمی توانیم آینده را پیش بینی کنیم
تنها باید امیدوار باشیم و خواهان هر آن چه که نیکوست
و باور کنیم که چنین خواهد شد…
شک نکن که به همهٔ آرزوهایت نخواهی رسید..
و از مرگ جلو نخواهی زد..
و تو هم همان راهی را پیش رو داری که دیگران داشتند..
پس در جستجوی آرزوهایت کمی آرام تر باش..
و با آرزوهایی که به آنها رسیده ای زیباتر و باحوصله تر برخورد کن..
که خیلی اوقات، زیادی به دنبال خواسته ای افتادن، همه چیز را تباه می کند..
رسم بر این نیست که هرکس خواست، به دست بیاورد..
و هرکس قناعت کرد، محروم بماند..
در بدترین ما آنقدر خوبی و در بهترین ما آنقدر بدی هست که
هیچ یک از ما را شایسته نیست که از دیگران عیب جویی کنیم ؛
زندگی به من یاد داد
اگر قضاوت نادرستی در مورد کسی بکنم
دنیا تمام تلاشش را میکند تا مرا در شرایط او قرار دهد
تا به من ثابت کند
در تاریکی همه ما شبیه همدیگریم …
رازآرامش درون خویشتنداری است،انرژیهای خود راپراکنده نکن، آنها را تحت نظر داشته باش مفید هدایت کن.
راز آرامش درون در آسایش درون است. آسایش جسمانی ، عاطفی ، ذهنی و معنوی است.
راز آرامش درون در این است که هرکاری را با حواس جمع و علاقه انجام دهی.
راز آرامش درون در زمان حال زندگی کردن است گذشته و آینده را در چرخه ذهنی ابدیت رها کن.
راز آرامش درون در دل نبستن است. این را بدان که در حقیقت، هیچ چیز و هیچ کس به تو تعلق ندارد.
چشمانی داشته باشید که بهترین ها را در آدم ها ببیند*
قلبی که خطاکارترین ها را ببخشد*
ذهنی که بدی ها را فراموش کند*
و
روحی که هیچگاه
ایمانش به خدا را از دست ندهد*
هرگز، منتظر” فرداى خیالى” نباش.
سهمت را از” شادى زندگى"، همین امروز بگیر.
فراموش نکن “مقصد"، همیشه جایى در “انتهاى مسیر” نیست!
“مقصد” لذت بردن از قدمهایی ست، که برمى داریم!