اگر بخواهیم ارزش خدمات مختلفی را که قشرهای مردم به یکدیگر تقدیم میکنند، این‌گونه محاسبه کنیم که هر خدمتی که مستقیماً به انسان ارتباط پیدا میکند، هر خدمتی که نوعی غمگساری نسبت به انسانهای دیگر است، هر خدمتی که تقدیم‌کننده آن خدمتْ رنج بیشتری می‌برد و هر خدمتی که از روی علم و معرفت و آگاهی و تحصیلات است، ارزشش بیشتر است، در این صورت گمان میکنم که خدمت پرستاری، جزو ارزشمندترین حرفه‌ها و خدمتگزاریها خواهد بود. چون پرستار، هم مستقیماً با انسان سر و کار دارد، هم غمگسارِ انسانی است که به غمگساری و همدردی و کمک او نیاز دارد و هم این‌که، بحمداللَّه، کاری از روىِ دانش و تحصیلات و علم است.

ادامه »

از جمله ویژگیهای حضرت زینب (س) که جزء القاب ایشان نیز می‌باشد نائبه الحسین است.
این ویژگی نائب برادر بودن خصوصیت و ویژگی منحصر و مخصوص ایشان می‌باشد. زینب (س) در انجام رسالتی که بر عهده‌اش بود کوتاهی نکرد و هرچه در توان داشت در راه زنده نگهداشتن قیام و نهضت برادر خود بکار برد.
مرحوم سید نعمت الله جزایری در این باره می‌گوید مقام و منزلت زینب (س) قریب مقام امامت بود که از طرف برادر در کربلا، در روز عاشورا یا شب آن نائل شد.

ادامه »

حضرت زينب (س)، دختر امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) نمونه بارزی از اين افراد است. زندگی سراسر حادثه و مصيبت ايشان كه با حادثه جانسوز كربلا گره خورده، تبيين كننده اهداف نهضت عظيم عاشورا و رسالت جدّ بزرگوار و امامان خويش است. حضرت زينب (س) پس از شهادت برادر عهده دار رسالتی بزرگ می شود، سرپرستی زنان و كودكان و از همه مهم‌تر رساندن پيام عاشورا به گوش مردمان فريب خورده و غافل از حق و باطل.
حضرت زينب (س) مادر عاشوراست. نهضتی كه امام حسين (ع) آنچنان عميق و وسيع و ماندگار با آن همه شكوه و زيبايی از مدينه تا مكه و از آنجا تا كربلا آورد و سرانجام از اول محرم سال 61 (ه.ق) تا روز عاشورای همان سال در سرزمين كربلا شكل گرفت و به ثمر رسيد. سپس حضرت زينب(س) بود كه عهده دار نگهداری و رساندن پيام و رسالت برادر اهداف قيام عاشورا گرديد و آن را به كوفه و شام و مدينه و هرجای ديگری كه توانست ابلاغ كرد و با هجرت‌ها و مجاهدات خستگی‌ناپذير خود به تبيين آن پرداخت و همگان را از ماهيت ظلم ستيزی و حق جويانه آن آگاه كرد.

ادامه »

تا قلم را بدست می گیرم برایت بنویسم دستانم به لرزه در می آید و نفس در سینه حبس و چشمانم مملو از اشک، نام تو برای من نه برای تمام جهان مقدس است.
ای جان عالم به فدای چشمان گریانت دنیا برای توست و تو چه غریبانه میان مایی.

ادامه »

بخشی از وصیت نامه عرفانی آیت الله الهظمی مرعشی نجفی

… سفارش می‌کنم به خواندن سوره «یس» بعد از نماز صبح هر روز یک مرتبه و نیز خواندن سوره نباء «عم یتسالون» بعد از نماز ظهر، و به خواندن سوره «عصر» بعد از نماز عصر و به خواندن سوره «واقعه» بعد از خواندن نماز مغرب و به خواند سوره «الملک» بعد از نماز عشاء و تاکید می‌کنم.
بر مداومت کردن بر آنچه یادآور شدم، زیرا شخصا روایت می‌کنم این روش را از استادان بزرگوار خود و بارها نیز ( آثار و برکات آنرا ) تجربه کرده‌ام.

بهترین ریاضت
جریمه‌ای بهتر ، معتدل تر ، مؤثرتر از اجرای فرمان خدا برای نفس وجود ندارد.
واجب را پیاده کن حرام را هم ترک کن، این بزرگ‌ترین ریاضت و جریمه برای نفس است. نمی‌خواهد شما نذر کنید که پای پیاده مکه بروی. نه،همین که تصمیم بگیری نماز بخوانی، روزه بگیری، واجبات را انجام دهی این بهترین ریاضت است.
انسان را تربیت می‌کند . ایمان بالا می‌رود ، ایمان که بالا رفت همه‌ی درون انسان اصلاح می‌شود. کسانی که نذر سنگین و شاق می‌کنند اما پاره‌ای از واجبات را انجام نمی‌دهند یا پاره‌ای از محرمات را مرتکب می‌شوند …موفق نمی‌شوند (و نتیجه‌ای عایدشان نمی‌شود ). چون گناه کارش تخریب است. گناه را نباید بغل عبادت بگذاری.

فی الکافی عن الصادق(علیه السلام):« ما من جرعة یتجرّعها العبداحبّ الی الله عزّوجلّ من جرعه غیظ یتجرّعها عند تردّدها فی قلبه امّا بصبر او بحلم»(الشافی ،ص٥٥۴)
تعبیر زیبا و فصیح این روایت این است که هیچ جرعه‌ای در پیش خدای متعال محبوب‌تر نیست از آن جرعه خشمی که انسان آن را فرو می‌برد. هنگامی که انسان عصبانی و خشمگین می‌شود، گاهی این خشم خود را در بیان، در عمل و رفتار غیر متعادل خود بروز می‌دهد، فریاد می‌کشد، داد می‌کشد، گاهی نیز با دست می‌زند، چیزی را پرتاب می‌کند، اینها همه‌اش عصبانیت است، اگر چنان چه انسان بتواند این جرعه خشم را فرو برد، از این حرکات نا‌متعادل خلاص می‌شود…

ادامه »

دستی خدا دوباره نهاداست بر سرم
کز این کرم ولی فقیه است رهبرم
ای دل دراین شبی که به دنیا فتاده است
از ملک لافتی بنهادست اخترم
سید علی ولایت الله بر من است
سید علی امام و ولی است و رهبرم
میهن پر از نور هدی المرسلین می شود
تا آفتاب روی علی (ع) است در برابرم

ادامه »

روزی شاگرد یک راهب پیر هندو از او خواست که به او درس به یاد ماندنی بدهد. راهب از شاگردش خواست کیسه نمک را نزد او بیاورد. پس قسمتی از نمک را را داخل لیوان نیمه پری ریخت و از او خواست همه آن را بخورد. شاگرد فقط توانست یک جرعه کوچک از آب داخل لیوان را بخورد. آن هم به سختی.
استاد پرسید:
مزه اش چطور بود؟
شاگرد پاسخ داد:
خیلی شور و تند است. اصلا نمی شود آن را خورد.

ادامه »

ای مرا از کودکی دلبر حسین(ع)
سایه لطف توأم برسر حسین(ع)
تا تو هس ای مرا از کودکی دلبر حسین(ع)
سایه لطف توأم برسر حسین(ع)
تا تو هستی دلبر و دلجوی من
مشکلی حمله نیارد سوی من
از چه رو آتش در این جان می زنی؟
پیش زینب (س) حرف هجران می زنی؟

ادامه »

حدیث (1) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلصَّدَقَةُ عَلى وَجهِها و َاصطِناعُ المَعروفِ وَ بِرُّ الوالِدَينِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تُحَوِّلُ الشِّقاءَ سَعادَةً و َتَزيدُ فِى العُمرِ وَ تَقى مَصارِعَ السُّوءِ؛
صدقه بجا و نيكوكارى و نيكى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوشبختى تبديل و عمر را زياد و از مرگ بدجلوگيرى مى كند.
نهج الفصاحه ص 549 ، ح 1869
حدیث (2) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
عَلَيكُم بِالصِّدقِ فَاِنَّهُ مَعَ البِرِّ وَ هُما فِى الجَنَّةِ وَ ايّاكُم وَ الكِذبِ فَاِنَّهُ مَعَ الفُجورِ وَ هُما فِى النّارِ ؛
شما را سفارش مى كنم به راستگويى، كه راستگويى با نيكوكارى همراه است و هر دو در بهشت اند و از دروغگويى بپرهيزيد كه دروغگويى همراه با بدكارى است و هر دو در جهنم اند.
نهج الفصاحه ص 572 ، ح 1976

ادامه »

يكى از چيزهائى كه به نظر من به شما كمك ميكند، اين چيزى است كه در مورد نبى مكرم، اميرالمؤمنين فرمود: «طبيب دوّار بطبّه قد احكم مراهمه و احمى مواسمه». نبايد پشت ميز و توى اتاق حبس شد. شكل ادارى پيدا كردنِ ما مجموعه‌ى روحانى و مجموعه‌ى آخوند، به نفع ما نيست. هر مسئوليتى هم در هر جا داريم، اين حالت طلبگى خودمان، حالت آخوندى خودمان، حالت روحانى خودمان را - كه انس با مردم، رفتن ميان مردم، گفتن به زبان مردم، شنيدن درددل مردم است - بايد از دست ندهيم.

البته ما هر دو جورش را در بين روحانيون ديده‌ايم. كسانى بوده‌اند كه هيچ سمت رسمى و ادارى و اينها هم نداشتند، در عين حال رفتارشان با مردمى كه با آنها مواجه بودند، مثل رفتار يك آدم ادارى، خشك، بى‌انعطاف، بى‌توجه، بى‌محبت و بى‌لبخند بوده است. عكسش را هم ديده‌ايم. كسانى هم بوده‌اند كه مسئوليت هاى ادارى داشتند، اما در همان گوشه‌اى و ضلعى كه با مردم تماس پيدا مي كردند، رفتار محبت‌آميز، رفتار پدرانه، رفتار مشفقانه و دلسوزانه با مردم داشتند؛ اين خوب است، اين درست است.

پس اين هم يك مسئله است؛ يعنى حبس نشدن مجموعه در قالبهاى سازمانى. نه اينكه من با سازماندهى مخالف باشم؛ نه، بدون سازماندهى، بدون تشكيلات، مديريت امكان ندارد و كار هم پيش نميرود. نخير، بنده معتقد به نظم سازمانى هستم؛ اما معتقدم كه اين نظم سازمانى نبايد ما را از هويت خودمان خارج كند. ما در همه صورت روحانى هستيم. بايستى با همان منش روحانى، به شكل روحانى‌اى كه در عالم شيعه وجود دارد، مشى كنيم. البته اين حالت در مذاهب و اديان ديگر هم بكلى منتفى نيست؛ يك جاهائى وجود دارد، براى آنها خيلى هم خوب است؛ اما حالا در بين شيعه يك سنتى است. اين حالتى كه در بين روحانيت شيعه وجود داشته - اينكه با مردم مأنوس است، از مردم مرتزق است، نسبت به مردم مشفق است، دردهاى مردم دردهاى اوست - اين را بايد حفظ كنيد؛ اين چيز خيلى مهمى است

(بيانات در ديدار اعضای نمايندگى رهبرى در دانشگاه‌ها، 20/04/1389)

درد ازچشم تو پیداست ، فقط فرمان ده “
امر تو تاج سر ماست ، فقط فرمان ده”
دارد از درد شما سینه ی ما می سوزد”
بانی معرکه پیداست ، فقط فرمان ده”
حرم امن خدا دست یزید افتاده”
بین شان هلهله بر پاست ،فقط فرمان ده”
مرگ هر داعشی و آل سعودی امروز”
بسته بر امر تو مولاست ، فقط فرمان ده”

ادامه »

روحانيت داراى قداست است. مردم به من و شما كه نگاه مى‌كنند، به خاطر لباسمان، شأنمان و شغلمان، حساب خاصى براى ما باز مى‌كنند و يك تقدسى قائلند. بعضى از گناهانى كه خودشان مى‌كنند، خيال مى‌كنند ماها نمى‌كنيم؛ بعضى از كارهاى خيرى كه خودشان انجام نمى‌دهند، خيال مى‌كنند ما انجام مى‌دهيم؛ خيال مى‌كنند ماها دائم در حال ذكر الهى و توجه به پروردگار - كه غالباً از آن غفلت مى‌شود - هستيم؛ يك چنين تصوراتى درباره‌ى ما دارند. البته اين تصورات را نبايد تقويت كرد.

ادامه »

از یکی از بزرگان اهل معنی پرسیدم: علت این که عصرهای جمعه دل انسان می‌گیرد و غمگین می‌شود چیست؟ فرمود:
«چون در آن لحظه قلب مقدّس امام عصر (ارواحنافداه) به سبب عرضه‌ی اعمال انسان‌ها، ناراحت و گرفته است، آدم و عالم متأثر می‌شوند. او قلب و مدار وجود است.»
پس بیاییم ارتباط خود را قوی‌تر کنیم و رفاقت داشته باشیم؛ آن هم با کسی که بیش از همه به او محتاجیم و گردن ما حق دارد.
 امام عصر(عجّل الله تعالی فرجه الشریف) از تمام انبیا و اوصیاءشان به جز پیامبر خاتم (صلوات الله علیه و آله) و وصّی ایشان برترند. ایشان بهترین ارتباط را با خداوند دارند.
این لطفی از الطاف الهی است که ما از امت این پیامبر و این امام هستیم.
در روایات آمده است که انبیای گذشته اگر در جایی گرفتار می‌شدند به ائمه‌ی معصومین (علیهم السلام) متوسل می‌شدند، ولی ما با این که جزو امت ایشان هستیم، این قدر عقب افتاده ایم. به راستی چرا باب الله را رها کرده‌ایم⁉️

پی‌نوشت‌ها:
1. مفاتیح الجنان،دعای ندبه
2. نجم، آیه 9
3. شرح چهل حدیث،432
أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ