احتمال ها
بال و پرم به درد پریدن نمی خورد
بالا نمی برند مرا این وبال ها
با احتمال آمدنت گریه می کنم
یعقوب کرده اند مرا احتمال ها
شاعر : علی اکبر لطیفیان
درست می کنی
از این طرف همیشه بارها خراب می کنم
از آن طرف همیشه بارها درست می کنی
من از گناه خسته ام ، از اشتباه خسته ام
به جان مادرت بگو مرا درست می کنی؟!
گدای آستانه ات شدن به دست ما نبود
تو با کریمی خودت گدا درست می کنی
کنار تو غریبه های شهر نیز راحتند
تویی که از غریبه ، آشنا درست می کنی.
شاعر : علی اکبر لطیفیان
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم
سالها منتظر سیصد و اندی مرد است
آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم
بارها در پــی کار دل مــا راه افــتـاد
یادمان رفت دمی در پی کارش باشیم
ما چرا؟! خوبترین ها به فدای قدمش
حیف او نیست که ما میثم دارش باشیم؟
اگـر آمـد خـبـر رفـتـن مـا را بـبـریـد
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم
شاعر : علی اکبر لطیفیان
داوطلب زیاد بود...
شهدابرای رد شدن از سیم خاردارها نیاز به یک نفر داشتن تا روی سیم خاردارها بخوابه و بقیه از روش رد بشن،
داوطلب زیاد بود
قرعه انداختند افتاد بنام یک جوان.
همه اعتراض کردند الا یک پیرمرد!
گفت چکار دارید بنامش افتاده دیگه،
بچه ها از پیرمرد بدشون اومد.
دوباره قرعه انداختند بازم افتاد بنام همون جوان .
جوان بدون درنگ خودش رو با صورت انداخت روی سیم خاردار.
بچه ها با بی میلی و اجبار شروع کردن به رد شدن از روی بدن جوان.
همه رفتن الا پیرمرد!
گفتن بیا!
گفت نه شما برید من باید وایسم بدن پسرم رو ببرم برای مادرش.
مادرش منتظره!
شهدا شرمنده ایم
شهدا دعا داشتند، ادعا نداشتند. نيايش داشتند، نمايش نداشتند. حيا داشتند، ريا نداشتند. رسم داشتند، اسم نداشتند.
گل نرگس
گل نرگس چه شود،بوسه به پایت بزنم
تابه کی خسته دل از دورصدایت بزنم
گل نرگس نکندمهر،زمن برداری
داغ دیدار رخت رابه دلم بگذاری
اللهم عجل لولیک الفرج
یا صاحب الزمان! چگونه است که پدری مهربان چون تو دارم، اما احساس یتیمی میکنم؟
آقای من! مولای غریب من! ای مسافر بیابان های تنهایی! مضطر فاطمه! پدر محترم اهل عالم!
گویا همه چیز، دست به دست هم داده اند تا شما در غربت بمانید!
میخواهم به سوی تو برگردم، یقین دارم بر گذشته های پر از غفلتم کریمانه چشم می پوشی میدانم توبه ام را قبول میکنی و با آغوش باز مرا می پذیری؛
میدانم در همان لحظه ها، روزها وسال های غفلت هم، برایم دعا میکردی.من از تو گریزان بودم، اما تو همچون پدری مهربان، دور را دور مرا زیر نظر داشتی… .
آقای من مرا ببخش
پاداش انتظار فرج امام زمان (عج)
ابوبصیر از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمود:
« هر کس دوست دارد که از اصحاب قائم علیه السلام باشد، باید منتظر باشد و در حال انتظار، تقوا پیشه کند و به فضایل اخلاقی عمل کند. پس اگر پیش از ظهور قائم بمیرد، پاداش اصحاب او را خواهد داشت. بکوشید و منتظر باشید. گوارایتان باد، ای گروهی که مورد رحمت قرار گرفته اید.»
و در روایتی دیگر فرمود:« آیا نمی دانی هر کس منتظر امر ما باشد و بر ترس و آزار ظالمان صبر کند، فردا در زمره ما خواهد بود؟ »
بحارالانوار 52 / 140 حدیث 50 ——– غیبه النعمانی
چفیه
گـاهـی کـه چـادرم خـاکـی میشـود …
از طعنــه هــای مــردم شـهــر …
یاد چفیـه هـایی می افتـم …
که برای چادری ماندنم …
خــونـی شدند …!
خاطره
معلم جديد بى حجاب بود.مصطفى تا ديد سرش رو انداخت پايين.معلم برجا داد.
بچه ها نشستند.هنوز سرش رو بالا نياورده بود.
دست به سينه محكم چسبيده بود به نيمكت، خانم معلم اومد سراغش،دستش رو انداخت زير چونه اش كه «سرت رو بالا بگير ببينم.»
مصطفي چشماش رو بست،سرش رو بالا آورد و از كلاس زد بيرون تا بره خونه.
تا وسطاى حياط هنوز چشماش رو باز نكرده بود !
خاطره اي از زندگي طلبه شهيد مصطفي رداني پور
زعفران
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلجَنَّةُ بَناؤُها لَبِنَةٌ مِن فِضَّةٍ وَ لَبِنَةٌ مِن ذَهَبٍ وَ مِلاطُهَا المِسكُ الأَذفَرُ وَ حَصباؤُهَا اللُّؤلُؤُ و َالياقوتُ و َتُربَتُهَا الزَّعفرانُ… ؛
ساختمان بهشت خشتى از نقره و خشتى از طلاست، گِل آن مُشك بسيار خوشبو و سنگريزه آن لؤلؤ و ياقوت و خاك آن زغفران است… .
نهج الفصاحه ص434 ، ح1327
نیکی
حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم فرموده اند :
به پدرانتان نیکی کنید تا فرزندانتان بر شما نیکی کنند و از زنان مردم دیده بپوشانید تا زنانتان پاک دامن بمانند.
امالی صدوق ص 364 به نقل از رساله امام سجاد علیه السلام ، شرح نراقی
پاداش
پیامبر(ص) فرمود:
هر که درختی بنشاند، به اندازه میوه ای که از آن درخت به عمل می اید، پاداش برای وی ثبت می شود».
نهج الفصاحة، ص707
انتظار
در حسرت بهار نشستم نیامدی
در خیمه گاه غربت و تنهایی فراق
رنجور و بی قرار نشستم نیامدی
در غم سرای خلوت دل بی تو ای عزیز
با چشم اشکبار نشستم نیامدی
تعجیل در فرج مولا صلوات
استغفار
رسول خدا(ص):
«مَنْ أَکْثَرَ الإِسْتِغْفارَ جَعَلَ اللهُ لَهُ مِنْ کُلِّ هَمّ فَرَجاً وَ مِنْ کُلِّ ضیق مَخْرَجاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لایَحْتَسِبُ»
کسى که زیاد استغفار گوید و از خدا عذرخواهى کند، خداوند از هر غصهاى برایش گشایشى قرار دهد و از هر تنگنایى راه فرارى پیش پایش گذارد و او را از جایى که گمان ندارد روزى مىدهد.
وسائل الشیعه،ج 7، ص 176
گناه
رسول اکرم (ص):
گناه براى غير گناهكار نيز شوم است
اگر گنهكار را سرزنش كند به آن مبتلا مى شود
اگر از او غيبت كند گنهكار شود و اگر به گناه او راضى باشد، شريك وى است
نهج الفصاحه ص 493 ، ح 1623