هل داراي اسانس فرار و معطري در حدود 4% مي باشد ضمنا اين گياه داراي مواد رزيني و چربي نيز است .
خواص داروئي:
هل از نظر طب قديم ايران گرم و خشک است.
1)چون هل بشکل قلب مي باشد بنابراين تقويت کنده قلب است.
2)براي رفع بيماريهاي چشم مفيد است.
3)تقويت کننده بدن است.
4)ادرار آور و قاعده آور است.
5)ضد مسموميت است.
6)مقوي سيستم هضم است.
7)باعث هضم غذا مي شود.
8)زخم هاي دهان را برطرف مي کند بدين منظور دم کرده هل را در دهان مضمضه کنيد .
9)خوشبو کننده دهان است.
10)براي تسکين گوش درد ، گرد هل را در گوش بريزيد.
11)براي برطرف کردن دل بهم خوردگي و تهوع ،‌از دم کرده هل استفاده کنيد.
12)اشتها آور است.
13)تب را پائين مي آورد.
14)معالج سرماخوردگي است.
15)براي تسکين درد رماتيسم مفيد است.
16)ترشي معده را برطرف مي کند.

طرز استفاده:
دم کرده : مقدر 30 گرم هل کوبيده را در يک ليتر آب جوش ريخته و بگذاريد بمدت 10 دقيقه دم بکشد سپس صاف کرده و بنوشيد . هل را همچنين مي توان به چايي اضافه کرد .

مضرات :
مقدر مصرف زياد هل براي روده ها مضر است . براي رفع اين اشکال آنرا بايد با کتيرا خورد .

صفحات: 1· 2