گفت: بيشتر كه گرفتی، می‌فروشی. كم‌كم يك تور می‌خری. بعد كه بيشتر صيد كردی، می‌توانی كِشتی ماهيگيری بخری. آن‌وقت راحت استراحت می‌كنی!

جواب داد: تو مرا از خواب بيدار كردی؛ همين الآن هم داشتم استراحت می‌كردم!!
چرخهٔ توسعه مادی، آخرش همين است. البته كسی مخالف با پيشرفت نيست؛ ولی پيشرفت غير از سرگردانی و حيرانی و پيچيده‌تر كردن حركت است. پيچيده‌تر شدن حركت که تكامل و پيشرفت نيست.
اگر كسی از ولايت، فاصله گرفت، نتيجه فاصله گرفتن از محيط ولايت، تِيه و سرگردانی است. مثل بني اسرائيل که چهل سال سرگردان شدند؛ «فَإِنَّهَا محَُرَّمَةٌ عَلَيهِْمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يتِيهُونَ فىِ الْأَرْضِ».

واقعا انسانی كه وارد محيط ولايت نمی‌شود، مبتلا به تِيه و سرگردانی می‌شود؛ می‌رود و می‌گردد ولی باز سر جای اول خودش قرار دارد! وادی بيرون ولايت نبی‌اكرم(ص) و اهل بيت(ع) وادی سرگردانی است. مثل يك مورچه‌ای كه روی عبای من می‌آيد، ما بلند می‌شويم و می‌رويم؛ اين بيچاره بايد يك عمر بدود به ‌جای اول خودش برسد!». 

۹۳/۳/۲۴

صفحات: 1· 2