چگونه در عصر غيبت می توان خود را به كمالات رساند؟
بنابر این انسان اگر در ميان آن‌هايی باشد كه از اتوبان و شاهراه مستقيم دستورات خاندان عصمت و طهارت عليهم‌السلام خارج شده اند، بايد نگران باشد و هر طور شده خود را به راه اصلی بازگرداند، هرچند مردم سخن او را نپذيرند و به او خرده بگيرند كه تو راهت را از ما جدا كرده‌اي و به قول شما با وجود هزاران فساد كه در اين عصر سرگردانی به چشم خود مي بينيم، حركت در اتوبان هموار خاندان عصمت و طهارت عليهم‌السلام معنایی ندارد، پس بايد از اين انحراف عمومی و غفلت از امام زمان ارواحنافداه بازگشت كرد، توبه نمود، و روح و قلب را تسليم امام زمان عليه السلام كرد، كه آن حضرت انسان را به تدريج به اتوبان و شاهراه صراط مستقيم باز می گردانند و البته بايد صبور بود و عجله نكرد، زيرا بازگشت به جاده اصلی بالاخره زمان می برد و يك‌دفعه نمی شود از بيابانی دور افتاده كه در آن چندين سال از راه راست فاصله گرفته‌ايم، به يك‌باره خود را در اتوبان ببينيم؛
اما اين را بدانيد، به مجرد آن‌كه انسان از خواب غفلت بيدار شود و قلب خود را به امام زمان عليه السلام بسپارد و خالصانه از آن حضرت كمك بخواهد، يقيناً درهمان لحظه امام عصر ارواحنافداه ، ملائكه و مؤمنين را به طور مستقيم و غير مستقيم مأمور هدايت و بازگرداندن او به جاده اصلی می كنند، هر چند خود او متوجه نباشد.
صفحات: 1· 2
