نشست مبلغين ويژه ماه صفر
به همت واحد تبليغات مدرسه نشستي ويژه ماه صفر با حضور مبلغين خارج از مدرسه برگزار گرديد. در اين برنامه سركار خانم قاسمي از اساتيد حوزه به سخنراني پيرامون حسن خلق پرداختند ، ايشان گفتند يكي از مهم ترين ابزاري كه باعث شد پيامبر در تبليغ دين اسلام مؤفق باشند خلق عظيم ايشان بود . مبلغين اگر مي خواهند تبليغ كنند بايد توجه داشته باشند كه حتي اگر مخاطبان ايشان بد خلقي نشان مي دهند آنها بايد با اخلاق نيكو با ايشان مدارا نموده و هدايتشان كنند.
مخاطبان پيش از هر چيز جذب اخلاق مبلغ مي شوند اگر ما با حسن خلق با ايشان رفتار كنيم تأثير كلاممان هم بيشتر خواهد بود و نتيجه بهتري بدست مي آوريم ، ايشان در ادامه افزودند پيروي از سيره اهل بيت (عليهم السلام) در برخورد با مخاطبان بسيار كارآمد بوده و جذب مخاطب و پذيرفتن مطلب از جانب ايشان را افزايش مي دهد ، بهترين الگو هم رسول اكرم (صلوات الله عليه) هستند كه خداوند در آن از ايشان به عنوان اسوه حسنه ياد نموده اند. پس بررسي زندگي ايشان راهنمايي بسيار ارزشمند در برنامه زندگي ما مخصوصا در امر تبليغ مي باشد.
فرم در حال بارگذاری ...
گزارش خبري اعزام مبلغين مدرسه علميه امام خميني(ره)
به همت واحد تبليغات مدرسه در ماه محرم مبلغين مدرسه جهت تبليغ به مجالس مختلف عزاداري ابا عبد الله الحسين(عليه السلام) اعزام شدند.
اين اعزام ها كه بيش از صد مورد را شامل مي شد ، شامل عناويني چون سخنراني ، مداحي، پاسخگويي به شبهات و بيان احكام، بررسي مسائل روز جامعه و شبكه هاي اجتماعي و ماهواره بود . مبلغين در جلسات خود علاوه بر عزاداري براي سرور و سالار شهيدان امام حسين(عليه السلام) به بررسي فلسفه قيام آن حضرت و تأثيرات آن تا به امروز اشاره نموده و مخاطبان را زمينه ساز ظهور معرفي كرده و تلاش نمودند كه در اين ماه علاوه بر شور حسيني شعور حسيني را در مخاطبان تقويت نمايند.
لازم به ذكر است از جلسات مبلغين توسط مسئولين مدرسه بازديد به عمل مي آيد.
فرم در حال بارگذاری ...
شب اول ربیع الاول
آیا این که بعضی از افراد در شب اول ربیع الاول، شبانه به مسجد می روند و آرزو و دعا می کنند، بدعت در دین نیست؟ آیا سند روایی دارد؟ آیا این حدیث که هر کس به من بشارت ماه ربیع را بدهد من او را به بهشت مژده خواهم داد، از پیغمبر اکرم (ص) است؟
ماه ربیع الاول بهار ماه ها است. با حلول این ماه ، ماه پر از حزن و اندوه صفر که ماه مصیبت های بزرگ اهل بیت رسول خدا (ص) بود به پایان رسیده است. اوج مصيبت ماه صفر در دهه سوم آن است. با اربعين شروع مي شود و به ايام رحلت حضرت ختمي مرتبت محمد مصطفي (ص) و شهادت سبط اكبرش، حضرت امام حسن مجتبي (ع) و غروب خورشيد طوس، حضرت علي بن موسي الرضا (ع) ختم مي شود. و از طرف دیگر در اين ماه ميلاد رسول خدا (ص) که رحمة للعالمین است، واقع شده است و ميتوان ادعا كرد از اول آفرينش زمين رحمتي مانند آن بر زمين فرود نيامده است؛ زيرا برتري اين رحمت بر ساير رحمت هاي الهي مانند برتري رسول خدا بر ساير مخلوقات است[1].
...
اول ربیع الاول به نقل منابع تاریخی روز هجرت پیامبر (ص) از مکه به مدینه است[2] هم از این جهت و هم از جهت این که مولودهای با برکتی در آن واقع شده است بسیار مبارک و میمون است.pan style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;">سید بن طاووس در کتاب الاقبال در فضیلت این ماه جملاتی آورده است و از اتفاقات مبارک این ماه، هجرت پیامبر (ص) از مکه به مدینه و سلامت ایشان از نیرنگ دشمنان برای قتل ایشان در شب لیلة المبیت را بر شمرده است و نماز شکر را به نشانه شکر گذاری از خدا در این روز مناسب می داند و از قول شیخ مفید نقل کرده است که روزۀ این روز به دلیل موفقیت پیامبر(ص) و نجات ایشان از دست دشمنان مستحب است و در نهایت دعایی برای این روز نقل کرده اند.[3]مرحوم جواد آقا ملکی تبریزی در کتاب المراقبات نوشته است: “اين ماه همانگونه كه از اسم آن پيداست بهار ماهها است، بجهت اين كه آثار رحمت خداوند در آن هويداست. در اين ماه ذخاير بركات خداوند و نورهاى زيبای او بر زمين فرود آمده است؛ زيرا ميلاد رسول خدا (ص) و سلّم در اين ماه است و مىتوان ادعا كرد از اول آفرينش زمين رحمتى مانند آن بر زمين فرود نيامده است … بر مسلمان مراقب واجب است با تمام تلاش خود در شكرگزارى اين نعمت بزرگ كوشش و سعى كند…"[4].
شیخ عباس قمی نیز در مفاتیح در اعمال ماه ربیع الاول آورده است: “روز اول علما گفتهاند مستحب است كه براى تشكر نعمت سلامتى رسول خدا (ص) و أمير المؤمنين (ع) روزه بدارند و زيارت آن دو بزرگوار در اين روز مناسب است".[5]
در کتب ادعیه و روایات چیز دیگری در اعمال شب و روز اول ماه ربیع الاول، غیر از آنچه که بیان گردید، یافت نشد، اما عدم وجود روایت در بارۀ اعمال خیر و مستحبات در منابع دینی، دلیل بر بدعت بودن انجام آنها نیست؛ زیرا انجام همۀ کارهای خیر از جمله حضور در مسجد، عبادت، دعا و مناجات با خدا در هر زمان مستحب و پسندیده است و انجام آنها با قصد قربت و به امید ثواب هیچ اشکالی ندارد، اما در صورتی که به دروغ عمل خاصی (هر چند پسندیده را) به دین نسبت دهند بدعت و حرام خواهد بود؛ زیرا بدعت در دین و شرع به معنای ” نسبت دادن چيزي به دين در حالي که در واقع جزء دين و شريعت نيست".
اما در مورد مژده بهشت دادن پیامبر به کسی که بشارت ماه ربیع را بدهد، ما در منابع شیعی حدیثی در این باره پیدا نکردیم.
بله صاحب تفسیر روح البیان حدیثی نقل می کند که: “کسی که مرا به اتمام ماه صفر بشارت دهد او را به بهشت بشارت می دهم"[6] و شاید این حدیث همان معنای مورد نظر را می رساند.
پی نوشتها:
[1]. ملكي تبريزي(ره)، ميرزا جواد آقا ، المراقبات.
[2].مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 55، ص367، مؤسسة الوفاء، بیروت، سال 1404ه ق.
[3]. علی بن موسی بن طاووس، الاقبال بالاعمال، ج 3، ص 105، (المکتبة الإعلانات الإسلامیة)دفتر تبلیغات اسلامی، 1377 ه ش.
[4].ملکی تبریزی، جواد، محدث بندر ریگی، ابراهیم، ترجمه المراقبات ص 65، انتشارات اخلاق، سال 1376ه ش.
[5].قمی ، عباس، مفاتیح الجنان ص 295، اسوه.
[6] “من بشرنى بخروج الصفر بشرته بالجنة"، حقى بروسوى، اسماعيل، تفسير روح البيان، ج 4، ص 325، دار الفكر، بيروت.
فرم در حال بارگذاری ...
حدیثی از پیامبر (ص)در مورد پایان ماه صفر و آغاز ماه ربیع الاول
چند سالی است در پایان ماه صفر و آغاز ماه ربیع الاول، پیامکهایی رد و بدل میشود بدین مضمون: «پیامبرخدا صلی الله علیه , اله وسلم می فرماید: هر کس خروج از ماه صفر را به من اطلاع دهد، اهل بهشت میباشد»، یا «هر کس مرا به ورود ربیع الاول بشارت دهد، بهشت را به او بشارت میدهم». لکن هیچیک از این دو متن در احادیث شیعی نیامده است و این پیامکها مردود است.
اینکه میگویند پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ماه صفر را نحس میدانستند و روایتی را نقل میکنند که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: «هر کس خروج از ماه صفر را به من اطلاع دهد، اهل بهشت میباشد»، در روایات شیعی نیامده است. بلکه مطلب چیز دیگری است……
...
مرحوم شیخ عباس قمی(ره) در مفاتیح میفرماید «این ماه معروف است به نحوست…» یا مرحوم حاج میرزا جواد ملکی تبریزی در المراقبات میفرماید: «معروف است که ماه صفر بخصوص چهارشنبه آخر آن نحس مىباشد که در این مورد روایتى نداریم.شاید این نحوست بخاطر رحلت پیامبر اکرم در این ماه و نیز این سخن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم باشد که فرمودهاند: کسى که مرا به تمام شدن ماه صفر مژده بدهد، او را به بهشت بشارت مى دهم».
لکن مستند آنان برای این مطلب، حدیثی از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است که فرمودند: «مَن بَشَّرَنِی بِخُرُوجِ آذار فَلَهُ الجَنَّة:هر کس به من بشارت دهد صفر تمام شده بهشت میرود».
عدهای معتقد شدند «آذار» همان «صفر» است، در حالی که «آذار» از ماههای رومی است و «صفر» از ماههای قمری است.
مرحوم شیخ صدوق(ره) در کتاب ارزشمند علل الشرایع این حدیث را به صورت حدیثی مسند از ابن عباس آورده است و آن حدیث این است:
«… عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ کَانَ النَّبِیُّ(ص) ذَاتَ یَوْمٍ فِی مَسْجِدِ قُبَا وَ عِنْدَهُ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِهِ فَقَالَ أَوَّلُ مَنْ یَدْخُلُ عَلَیْکُمُ السَّاعَةَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلَمَّا سَمِعُوا ذَلِکَ قَامَ نَفَرٌ مِنْهُمْ فَخَرَجُوا وَ کُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ یُحِبُّ أَنْ یَعُودَ لِیَکُونَ هُوَ أَوَّلَ دَاخِلٍ فَیَسْتَوْجِبَ الْجَنَّةَ فَعَلِمَ النَّبِیُّ(ص) ذَلِکَ مِنْهُمْ فَقَالَ لِمَنْ بَقِیَ عِنْدَهُ مِنْ أَصْحَابِهِ سَیَدْخُلُ عَلَیْکُمْ جَمَاعَةٌ یَسْتَبِقُونَ فَمَنْ بَشَّرَنِی بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّةُ فَعَادَ الْقَوْمُ وَ دَخَلُوا وَ مَعَهُمْ أَبُو ذَرٍّ(رَحِمَهُ اللهُ) فَقَالَ لَهُمْ فِی أَیِّ شَهْرٍ نَحْنُ مِنَ الشُّهُورِ الرُّومِیَّة فَقَالَ أَبُو ذَرٍّ قَدْ خَرَجَ آذَارَ یَا رَسُولَ اللهِ فَقَالَ(ص) قَدْ عَلِمْتُ ذَلِکَ یَا أَبَا ذَرٍّ وَ لَکِنْ أَحْبَبْتُ أَنْ یَعْلَمَ قَوْمِی أَنَّکَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ کَیْفَ لَا تَکُونُ کَذَلِکَ وَ أَنْتَ الْمَطْرُودُ مِنْ حَرَمِی بَعْدِی لِمَحَبَّتِکَ لِأَهْلِ بَیْتِی فَتَعِیشُ وَحْدَکَ وَ تَمُوتُ وَحْدَکَ وَ یَسْعَدُ بِکَ قَوْمٌ یَتَوَلَّوْنَ تَجْهِیزَکَ وَ دَفْنَکَ أُولَئِکَ رُفَقَائِی فِی الْجَنَّةِ الْخُلْدِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُون»(علل الشرائع، ج1، ص: 176)
ترجمه روایت: «ابن عبّاس گفت: روزى پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم در مسجد قبا نشسته بودند و جمعى از صحابه به نزد آن حضرت شرف حضور داشتند. حضرت فرمودند: اوّلین کسى که بر شما وارد شود اهل بهشت است. اصحاب که این کلام را شنیدند برخى از آنها از جا برخاسته و بیرون رفتند و هر کدام سعی داشتند زودتر از دیگرى به مسجد برگردد تا اوّلین نفر محسوب شده و بدین ترتیب مستوجب بهشت گردد.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم از حرکت ایشان آگاه گردید. خطاب به جماعت باقیمانده فرمودند: به زودى جماعتى بر شما وارد مىشوند که هر یک بر دیگرى پیشى مىگیرد، آن که بشارت بمن دهد که «ماه آذار» خارج شده اهل بهشت مىباشد. جماعتى که بیرون رفته بودند بازگشتند و در میان ایشان ابوذر(رحمة الله علیه) بود، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: در چه ماهى از ماههاى رومى هستیم؟
ابوذر عرض کرد: یا رسول الله ماه آذار خارج شده است. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: من خود این را مىدانستم منتهى خواستم این جماعت بدانند که تو مردى از اهل بهشت هستى و چگونه اینطور نباشد و حال آن که بعد از من تو را به جرم محبّتت به اهل بیت من از حرم من طرد مىکنند و پس از آن تنها زندگى کرده و غریب و تنها خواهى مرد و جماعتى به واسطه تو سعادتمند خواهند شد، آنان کسانى هستند که در تجهیز و تدفین تو سعى خواهند نمود، ایشان رفقاء من در بهشت جاوید خواهند بود، همان بهشتى که حقّ تعالى وعدهاش را به متّقین داده است.»
در این جریان و این روایت؛ صحبت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم در مورد تبیین «صفات مؤمنین» بود و برای آوردن شاهد، با علم لدنی خود اشاره کردند که اولین کسی که از در مسجد وارد شود او چنین صفاتی را داشته و اهل بهشت خواهد بود؛ اما چون متوجه تحرکات عده ای از اصحاب شدند این مطلب را که «هرکس مرا به خروج ماه آذار خبر دهد او اهل بهشت است» شرطی برای معرفی چنین شخصی یادآور شدند. لذا چنانکه کاملا واضح است؛
کلام پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم تنها در همان زمان و مکان به عنوان «شرطی برای معرفی مرد بهشتی»، دارای مفهوم است و نه به معنای مطلق آن در همه زمانها و مکانها. به عبارت علمی؛ این جریان و کلام پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ؛ «قضیّةٌ فی واقعةٍ»(کلامی مخصوص به جریانی خاص) بوده است نه اینکه کلام مطلقی باشد که برای همیشه و همه جا باشد.
در حالی که این حدیث امروزه در بین برخی شیعیان اینگونه مطرح شده است که «هرکس در پایان ماه صفر در هفت مسجد را بزند و به پیامبر پایان ماه صفر را خبر دهد او اهل بهشت خواهد بود» که اصلا ربطی به مراد از آن کلام پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم ندارد. بنابراین این روایت به هیچ وجه به نحوست ماه صفر و اینکه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم از این ماه ناخشنود بودند، دلالتی ندارد.
فرم در حال بارگذاری ...
اعمال ماه صفر
1ـ «سيّد بن طاووس» نقل كرده است: در روز سوم ماه صفر، دو ركعت نماز بخوان كه در ركعت اوّل سوره «حمد» و سوره «انّا فتحنا» (فتح) و در ركعت دوم سوره «حمد» و سوره «توحيد» قرائت شود و پس از سلام نماز، صد بار صلوات بفرست و صد بار آل ابى سفيان را لعنت كن و صد مرتبه استغفار نما و آنگاه حاجت خويش را از خداوند بخواه. (ان شاء اللّه به هدف اجابت مى رسد).(1)
2ـ در روز اربعين (بيستم ماه صفر) زيارت امام حسين(عليه السلام) مستحبّ است و مورد تأكيد قرار گرفته. در روايتى كه «شيخ طوسى» از امام حسن عسكرى(عليه السلام) نقل كرده، چنين آمده است: نشانه هاى مؤمن پنج چيز است: به جاى آوردن پنجاه و يك ركعت نماز (17 ركعت نماز واجب و 34 ركعت نافله) و زيارت اربعين (امام حسين(عليه السلام)) و انگشتر را بر دستِ راست نهادن، و پيشانى را به هنگام سجده بر خاك گذاردن و بسم الله الرّحمن الرّحيم را در نماز بلند گفتن.(2)
...
زيارت مخصوصى براى اربعين از امام صادق(عليه السلام) نقل شده است كه در بخش زيارات yle="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;">(صفحه 400) گذشت.1. اقبال، صفحه 587.
2. همان مدرك، صفحه 589 و مصباح المتهجّد، صفحه 787، (اهل سنّت يا بسم اللّه را در آغاز سوره ها در نماز ترك مى كنند يا آهسته مى گويند، با اين كه بسم اللّه قطعاً جزء سوره حمد، بلكه ساير سوره هاى قرآن است).
فرم در حال بارگذاری ...
مناسبت های ماه صفر
اوّل ماه صفر:
آغاز جنگ صفّین، مطابق نقل مورّخان در سال 37 هجرى است. جنگ صفّین از سوى امیرمؤمنان(علیه السلام) و لشکریانش، در برابر معاویه و سپاه غارتگر شام، آغاز شد و مدّت 110 روز طول کشید،(2) و در آستانه شکست لشکر شام، عمرو عاص خدعه اى به کار زد و قرآن ها را بر سر نیزه کردند و داستان تأسّف بار حکمین پیش آمد.
همچنین در این روز در سال 61 هجرى (بنا بر روایتى) سرِ مبارک حضرت سیّدالشّهدا(علیه السلام) را همراه کاروان اهل بیت(علیهم السلام)وارد شهر شام کردند.
دوم ماه صفر:
روز شهادت زید بن على بن الحسین(علیه السلام) پس از قیام بر ضدّ بنى امیّه در سال 120 هجرى است; وى به هنگام شهادت 42 سال داشت.
...
هفتم ماه صفر:
بنا بر نقل شیخ مفید و کفعمى، روز شهادت امام حسن مجتبى(علیه السلام) است.
همچنین ولادت امام کاظم(علیه السلام) طبق روایتى در سال 128، در این روز در منطقه «ابواء» (محلّى میان مکّه و مدینه) واقع شده است. این روز از جهتى روز حزن و از جهتى روز سرور است.
بیستم ماه صفر:
روز اربعین امام حسین(علیه السلام) است; بنابر نقل جمعى از بزرگان مانند شیخ مفید، شیخ طوسى و کفعمى، جابر بن عبداللّه انصارى در این روز براى زیارت امام حسین(علیه السلام) به کربلا آمد و همین روز، روزى است که اهل بیت امام حسین(علیه السلام) طبق روایتى از شام به مدینه آمدند.
ولى در ارتباط با آمدن اهل بیت حسینى(علیه السلام) در روز اربعین به کربلا میان مورّخان گفتگوست; مرحوم حاج شیخ عبّاس قمى در «منتهى الآمال» از سیّد بن طاووس نقل مى کند که اهل بیت حرم حسینى(علیه السلام) در مسیر بازگشت به مدینه، نخست به کربلا آمدند و زمانى به آنجا رسیدند که جابربن عبدالله انصارى و گروهى از بنى هاشم به زیارت امام حسین و یارانش آمده بودند (و با توجه به اینکه جابر در بیستم صفر به کربلا آمد، بنابراین اهل بیت نیز ورودشان به کربلا همان روز بود).
اما مرحوم حاج شیخ عباس قمى با توجه به نقل دیگر مورّخان و قرائن و شواهد دیگر، ورود اهل بیت(علیهم السلام) را در بیستم صفر (اربعین حسینى) به کربلا بسیار بعید مى داند و از شیخ مفید و شیخ طوسى نقل مى کند که اهل بیت(علیهم السلام) روز بیستم صفر از شام به مدینه مراجعت کردند.
بیست و هشتم ماه صفر:
در چنین روزى، در سال یازدهم هجرى، رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) وفات یافت و همه مورّخان اتّفاق دارند که روز وفات آن حضرت، روز دوشنبه بود و آن حضرت به هنگام وفات شصت و سه سال از عمر مبارکشان مى گذشت.
همچنین بنا بر نقل جمعى از علما و مورّخان، روز بیست و هشتم صفر سال 50 هجرى، روز شهادت امام حسن مجتبى(علیه السلام) است و این روایت بیشتر در میان شیعیان مشهور است تا روایت هفتم ماه صفر.
روز آخر ماه صفر:
بنا بر قول «شیخ طبرسى» و «ابن اثیر» آخر ماه صفر سال 203 هجرى، روز شهادت امام رضا(علیه السلام) است که در سنّ پنجاه و پنج سالگى، توسّط مأمون عبّاسى مسموم شده و به فیض شهادت نائل آمدند.
فرم در حال بارگذاری ...
تاریخ امتحانات پایان نیمسال اول 95-94 (دروسی که دربرنامه مرکزذکر نشده است)
روز و تاریخ- پایه | اول تمام وقت | دوم تمام وقت | سوم تمام وقت | اول پاره قت | دوم پاره وقت |
چهارشنبه 94/10/09 |
روان خوانی | - | روش تدریس موضوعی(1) | روان خوانی | - |
شنبه 94/10/26 |
- | - | - | - | روش تحقیق |
دوشنبه 94/10/28 |
وصیت نامه | اخلاق 5 | تاریخ سیاسی معاصر | - | - |
چهارشنبه 94/10/30 |
قانون اساسی | روش تحقیق | - | - | - |
تاریخ امتحانات پایان نیمسال اول 95-94
(دروسی که دربرنامه مرکزذکر نشده است)
شرح کتاب الموجز فی اصول الفقه - شارح: آیت الله حاج شیخ علی صافی اصفهانی - دوره دوجلدی شامل متن عربی ، ترجمه و شرح - اصفهان کتابسرای خاتم - 03132236739 - 09133062935 - جهت اطلاع : قیمت دوره دو جلدی 450.000 ریال - امکان ارسال کتاب- www.posteketab.blogfa.com
شرح کتاب الموجز فی اصول الفقه - شارح: آیت الله حاج شیخ علی صافی اصفهانی - دوره دوجلدی شامل متن عربی ، ترجمه و شرح - اصفهان کتابسرای خاتم - 03132236739 - 09133062935 - جهت اطلاع : قیمت دوره دو جلدی 450.000 ریال - امکان ارسال کتاب- www.posteketab.blogfa.com
سلام و آرزوی موفقیت برای تمامی طلاب عزیز
فرم در حال بارگذاری ...
راهیابی 8 نفر از طلاب مدرسه به مرحله منطقه ای هفتمین دوره مسابقات علمی خواهران
راهیابی 8 نفر از طلاب مدرسه به مرحله منطقه ای هفتمین دوره مسابقات علمی خواهران که اسامی آن ها به ترتیب رتبه به شرح ذیل می باشد:
1- خانم سیده زینب دریاباری
2- خانم ملیحه زارعی
3- خانم زینب ناصری
4- خانم خدیجه عسگری
5- خانم ناهید اردو خانی
6- خانم لیلا حیدری
7- خانم فاطمه شفیع نیا
8- خانم معصومه شب باز
ضمن سپاس از تلاش و اراده عظیم شما بزرگواران، توفیقات روز افزون و شادکامی شمارا از درگاه ایزد منان خواهانیم. امید است در ظل توجهات حضرت ولی عصر (عج) برای رسیدن به آینده ای روشن تر تلاش نمایید.
از تمامی طلاب راه یافته به مرحله منطقه ای تقدیر به عمل خواهد آمد.
فرم در حال بارگذاری ...
مصوبات هفتمین جلسه آموزشی
مصوبات هفتمین جلسه آموزشی :(94/08/18)
1- تکثیر و توزیع CD درس غیر حضوری فقه غیر استدلالی برای استاد و طلاب
2- تنظیم فرم بررسی عملکرد گروه های مباحثه
3- بررسی پوشه های سرگروه های مباحثه هر دوهفته یک بار
فرم در حال بارگذاری ...
طلاب نیمه حضوری
واحد آموزش مدرسه :
تماس با طلاب نیمه حضوری جهت ابلاغ بخشنامه جدید در رابطه با جزئیات برگزاری کلاس های مجازی ایشان
فرم در حال بارگذاری ...
طلاب نیمه حضوری
واحد آموزش مدرسه علمیه امام خمینی (ره) جهت جویا شدن از احوال و وضعیت درسی طلاب نیمه حضوری با ایشان تماس برقرار نمود.
فرم در حال بارگذاری ...
یکی ازجمعه ها
یکی ازجمعه ها جان خواهد آمد
به درد عشق درمان خواهد آمد
غبار از خانه های دل بگیرید
که بر این خانه مهمان خواهد آمد . . .
(اللهم عجل لولیک الفرج)
فرم در حال بارگذاری ...
هدف از خواندن قرآن و حفظ آن چيست؟
هدف از خواندن قرآن، هدايت شدن و رسيدن به سعادت دنيوى و اخروى است. خواندن و حفظ قرآن نتايج بسيارى دارد كه ما تنها بخشى از آن را ذكر مىكنيم.
الف) تدبر و تفكر در قرآن:
يكى از هدفهاى يادگيرى و حفظ قرآن، تدبر در آن است. قرآن كريم خطاب به پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «كتابى مبارك بر تو فرو فرستاديم تا در آياتش تدبر (وانديشه) كنند و خردمندان از آن پند گيرند».[1]
ب) تبرك به قرآن و به دست آوردن ثواب:
در اين مورد تشويقها و تأكيدهاى فراوانى از معصومين(ع) رسيده است:
1. امام صادق(ع): «قرآن عهد خداوند و فرمان اوست بر خلقش، پس بر مسلمان شايسته است در اين عهد خداوند نظر كند و روزى پنجاه آيه از آن را بخواند».[2]
...
2. امامصادق(ع): «براى مؤمن سزاوار است قبل از مرگ، قرآن را فرا گيرد يا در كار ياد گرفتنش باشد».[3]>3. امامصادق(ع): «هركس قرآن را از روى [متن عربى] آن قرائت كند، نورچشمش زياد مىشود…».[4]
ج) عمل كردن به قرآن:
امام صادق(ع) فرمود: «حافظ قرآن كه به آن عمل كند، در آخرت با فرشتگان پيامآور و نيك رفتار خداوند[ همنشين] است».[5]
آيا با توسل به قرآن مجيد مىتوانيم معنويت را در وجودمان بارور كنيم; بهنحوى كه بتوانيم به مراحل بالاى كمال و تزكيه نفس برسيم؟
خداوند متعال مىفرمايد: (ونُنَزِّلُ مِنَ القُرءانِ ما هُوَ شِفاءٌ ورَحمَةٌ لِلمُؤمِنين); و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است، از قرآن نازل مىكنيم….[6]
خداوند متعال قرآن را شفاى آنچه در دلها و افكار است و نيز شفاى بيمارىهاى جسمانى، معرفى فرموده است. ذات قرآن شفاست و هرگز مرضى در آن راه نمىيابد. اگر شخصى به قرآن مراجعه كرد، بدون شفا و درمان باز نمىگردد; چنانكه حضرتعلى(ع) مىفرمايد: «از اين كتاب بزرگ الهى و آسمانى براى بيمارىهاى خود شفا و براى حل مشكلاتتان يارى بطلبيد، چون در اين كتاب، درمان بزرگترين دردهاست…».[7]
هر كس به محضر قرآن شرفياب شود و آن را بفهمد و بپذيرد و عمل كند، بهطور قطع مرضهاى درونىاش از بين مىرود. افزون بر اين، قرآن كريم در مقام پيشگيرى مرض نيز با بيانى رسا و متين سعى مىكند تا انسانها به امراض فكرى و قلبى دچارنشوند.
قرآن مجيد، هم ضعفها و مرضهايى را كه مربوط به حكمت نظرى است، با برهان شفا مىدهد و هم بيمارىهايى را كه مربوط به حكمت عملى است، با تهذيب و تصفيه دل، بهبود مىبخشد. قرآن كريم تمام بيمارىهاى اعتقادى و اخلاقى انسان را درمان مىكند: جهل را كه بدترين بيمارى درونى است، با علم و شك را با يقين، اندوه را با آرامش، ترس را با اميد، اضطراب را با عزم و… برطرف مىسازد; همچنين قرآنكريم امراض جسمانى را شفا مىدهد; چنانكه در روايات امامان معصوم(ع) بدان اشاره شده است.[8]
بنابراين، انسان با تلاوت و اُنس با قرآن و تفكر و تدبر و سپس عمل به دستورهاى آن مىتواند شفاى امراض درونى و حتى جسمى خود را بگيرد.[9]
[1]. ص، آيه29.
[2]. همان.
[3]. الكافى، ج2، ص609،607.
[4]. الكافى، ج2، ص449.
[5]. همان، ص603.
[6]. اسراء، آيه82.
[7]. نهجالبلاغه، خطبه 175، ص567.
[8]. مفاتيحالجنان، ص802ـ811.
[9]. تفسير موضوعى، ج1، ص234ـ242.
فرم در حال بارگذاری ...
آيا با خواندن قرآن مىتوانم در درسهايم موفق بشوم؟
با توجه به اينكه داشتن حافظه قوى براى موفقيت در درسها مؤثر است، خواندن قرآن[1] و حفظ آن هم يكى از عوامل تقويت حافظه به شمار مىرود. پس خواندن و حفظ قرآن، خود باعث موفقيت در درسها مىشود; چنان كه تجربه دانشآموزان قارى و حافظ قرآن هم اين مطلب را تأييد مىكند.
بايد توجه داشت كه خواندن وحفظ قرآن نبايد فرد را از تلاش و كوشش در درسها باز دارد، بلكه بايد با برنامهريزى منظم، هم به كارهاى قرآنى و هم به كارهاى درسىبرسد.
[1]. بحارالانوار، ج63، ص290.
فرم در حال بارگذاری ...
قرآن برای اموات
الف) چه سورهاى را بهتر است براى اموات بخوانيم؟ ب) چگونه نيت كنيم؟ ج) آيا مىتوان ثواب خواندن قرآن را به روح مقدس يكى از چهارده معصوم(ع) هديه كرد؟
الف) خواندن هر سورهاى از قرآن براى مردگان مفيد و داراى ثواب است، ولى امامان معصوم(ع) فرمودهاند: بهتر است كه سورههاى: «الرحمن»، «يس»، «جمعه»، «قدر»، «معوّذتين» (ناس و فلق)، «اخلاص»، «مُلك» و يا «آيةالكرسى» و… خواندهشود.[1]
ب) هنگام خواندن قرآن براى شخصى كه از دنيا رفته، همين كه نيت كنيد براى او مىخوانم كافى است. اگر شخصى قرآن را براى ثواب بردن خودش تلاوت مىكند، بايد به قصد قربت و نزديك شدن به خداوند باشد و اگر براى كسى ديگر و به نيابت از شخص مرده مىخواند و مىخواهد ثواب قرائت را به روح اموات هديه كند، باز قصد قربت به خداوند متعال لازم است. به اين ترتيب كه قرآن را به قصد قربت به خداوندمتعال تلاوت كند و ثواب آن را به روح اموات هديه نمايد.[2]
...
ج) بله، مىتوان ثواب قرآن و اعمال خير و نيك را به روح مقدس پيشوايان معصوم(ع) هديه نمود و اين كار موجب مىشود ثواب عمل، چند برابر شود.>[1]. ر.ك: مفاتيحالجنان، ص659ـ729 و بحارالانوار، ج83، ص195.
[2]. غلامرضا نيشابورى، استفتائات قرآنى، ص159.
فرم در حال بارگذاری ...