قال امام علی (علیه السلام):
خُذوا مِنْ كُلِّ عِلْمٍ اَحْسَنَهُ فَاِنَّ النَحْلَ يَاْكُلُ مِنْ كُلِّ زَهْرٍ اَزْيَنَهُ
از هر دانشی بهترینش را انتخاب کنید، [مانند] زنبور عسل که از هر گلی زیباترینش را [انتخاب میکند و] می خورد.
غررالحكم، حدیث ۵۰۸۲

سلام بر روزه داران لحظه هاتان سرشار ازرحمت الهی

اعوذباالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَقْتُلُواْ الصَّيْدَ وَ أَنتُمْ حُرُمٌ وَ مَن قَتَلَهُ مِنكُم مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاءٌ مِّثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يحَْكُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ هَدْيَا بَلِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاكِينَ أَوْ عَدْلُ ذَالِكَ صِيَامًا لِّيَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ وَ مَنْ عَادَ فَيَنتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ وَ اللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انتِقَام‏

اى اهل ايمان! در حال احرام شكار را نكشيد، و اگر يكى از شما از روى عمد شكار را بكشد، بايد مثل آن شكار حيوانى را قربانى كند و اين حكم بايد با نظارت دو نفر عادل انجام گيرد و به كعبه اهدا گردد و يا چند مسكين را به عنوان كفّاره طعام دهد و يا معادل آن روزه بگيرد و اين بدين خاطر است كه كيفر خلاف خود را ببيند و خدا از گذشته ‏اش درگذرد و اگر كسى دوباره مرتكب شكار در حال احرام شود، خداوند از او انتقام می ‏گيرد و خدا مقتدر و انتقام گيرنده است .

(سوره مائده ، آیه 95)

 احترام و اکرامی که خداوند و فرشتگان به بهشتیان می کند که در روز قیامت با ناقه هایی از نور، ایشان را از قبر تا صحرای محشر و از آنجا به بهشت می برند و به محض رسیدن بهشتیان به بهشت درهای بهشت باز می شود، و ملائکه و خازنان بهشت که در انتظار ورود میهمانان عزیز هستند با آغوشی گرم و سلام و صلوات از ایشان پذیرایی می کند، که قرآن در این زمینه می فرماید:
(وَ سیقَ الذینَ آمنوا الی الجنهِ زُمراً حتی اذا جاوُها و فُتِحَت ابوابها و قال لهم خزنتُها سلامٌ علیکم طِبتُم فادخلوها خالِدینَ): «و کسانی که تقوای الهی را پیشه کردند گروه گروه به سوی بهشت برده می شوند، هنگامی که به آن می رسند درهای بهشت گشوده می شود و نگهبانان به آنان می گویند: سلام بر شما گوارایتان باد این نعمتها، داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید.»
همچنین در آیه 46 سوره حجر می فرماید:
(اُدخلوها بسلامٍ آمنینَ): «فرشتگان الهی به ایشان می گویند: به سلامت وارد بهشت شوید.» همچنین در آیه 34 سوره ق فرموده: (اُدخُلُوها بِسلامٍ): «به سلامت وارد شوید».

ادامه مطلب در صفحه بعد

صفحات: 1· 2

رازآرامش درون خویشتنداری است،انرژیهای خود راپراکنده نکن، آنها را تحت نظر داشته باش مفید هدایت کن.

راز آرامش درون در آسایش درون است. آسایش جسمانی ، عاطفی ، ذهنی و معنوی است.

راز آرامش درون در این است که هرکاری را با حواس جمع و علاقه انجام دهی.

راز آرامش درون در زمان حال زندگی کردن است گذشته و آینده را در چرخه ذهنی ابدیت رها کن.

راز آرامش درون در دل نبستن است. این را بدان که در حقیقت، هیچ چیز و هیچ کس به تو تعلق ندارد.

چشمانی داشته باشید که بهترین ها را در آدم ها ببیند*
قلبی که خطاکارترین ها را ببخشد*
ذهنی که بدی ها را فراموش کند*
و

روحی که هیچگاه
ایمانش به خدا را از دست ندهد*

هرگز، منتظر” فرداى خیالى” نباش.
سهمت را از” شادى زندگى"، همین امروز بگیر.
فراموش نکن “مقصد"، همیشه جایى در “انتهاى مسیر” نیست!
“مقصد” لذت بردن از قدمهایی ست، که برمى داریم!

“صرف زمان برای کودکان مهمتر است از صرف پول برای آنها.”

والدین روش‌های مختلفی برای بزرگ کردن فرزندانشان دارند اما یک فلسفه در بین همه آنها مشترک است: باید با فرزندانتان وقت بگذرانید. آنها باید شما را بشناسند و ببینند که چطور زندگی می‌کنید. و درمقابل، به شما کمک خواهند کرد که خودتان هم خودتان را بهتر بشناسید.

هر یک سالی که فرزندتان بزرگتر می‌شود، سالها برایتان مثل برق و باد می‌گذرد. با یک چشم به هم زدن، پنج ماهگی به پنج سالگی تبدیل می‌شود و بعد به خودتان می‌آیید و می‌بینید که پانزده ساله شده است. این گذشت برق‌آسای زمان که نوزادان را به نوجوان تبدیل می‌کند.

اگر یاد بگیرید از همه لحظاتی که با فرزندتان دارید به خوبی استفاده کنید، نه تنها پدر/مادری فوق‌العاده خواهید بود، بلکه به فرزندانتان هم یاد می‌دهید که چطور در آینده پدر/مادری عالی باشند. به فرزندانتان نشان دهید که چقدر زمانی که با آنها دارید برایتان ارزشمند است.

خدایا
از بد کردن ادمهایت شکایت داشتم به درگاهت…..
اما شکایتم را پس می گیرم …..
من نفهمیدم …..
فراموش کرده بودم که بدی را خلق کردی ؛ تاهر زمان که دلم گرفت از ادمهایت ….
نگاهم بتو باشد
گاهی فراموش میکنم که وقتی کسی کنار من نیست
معنایش این نیست که تنهایم…..
معنایش اینست که همه را کنار زدی تا خودم باشم و خودت ….
با تو تنهایی معنا ندارد ….
مانده ام تو را نداشتم چه می کردم ….
دوستت دارم ؛ خدای خوب من

اگر حق با شماست،
به خشمگین شدن نیازی نیست؛
و اگر حق با شما نیست،
هیچ حقی برای عصبانی بودن ندارید!
صبوری با خانواده عشق است،
صبوری با دیگران احترام است،
صبوری با خود اعتماد به نفس است
و صبوری در راه خدا، ایمان است.
اندیشیدن به گذشته اندوه،
و اندیشیدن به آینده هراس می آورد؛
به حال بیاندیش تا لذت را به ارمغان آورد.
در جستجوی قلب زیبا باش نه صورت زیبا؛
زیرا هر آنچه زیباست، همیشه خوب نمی ماند؛
اما آنچه خوب است، همیشه زیباست.

یکی از اشتباهات جبران ناپذیر زوج ها بعد از آغاز زندگی مشترک، فراموش کردن ابراز علاقه و گذاشتن وقت برای یکدیگر است. گویا همه چیز فدای روزمرگی ها می شود. غافل از اینکه این مساله باعث دور شدن و دلخوری زن و شوهر از یکدیگر و ایجاد فاصله بین آن دو می گردد.

در حالی که با یک شاخه گل، یک کلمه محبت آمیز و چند دقیقه صحبت صمیمانه می توان مشکلات و دلخوری ها را از سر راه برداشت و زندگی شیرینی را در کنار همسر خود در پیش گرفت. شاید باور نکنید ولی راه های ساده ای برای ابراز علاقه به همسرتان وجود دارد:

برای او پیام های محبت آمیز بفرستید. به تلفن همراه او پیامی صمیمانه بفرستید. مطمئن باشید که این کار هم شیرین و هم جالب است.

یکی از کارهای مشکل او را انجام دهید. یکی از کارهای روزمره که او رغبتی به انجام آن ندارد، را انتخاب و برای او انجام دهید و لحظه ای را که او از انجام گرفتن آن توسط شما احساس راحتی می کند، نظاره گر باشید.

ادامه مطلب در صفحه بعد

صفحات: 1· 2

شبهاي بلند بي عبادت چه کنم؟
اين تن به گناه کرده عادت چه کنم؟
ياران همه گويند خدا ميبخشد
گيرم که ببخشد ز خجالت چه کنم؟

و قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
من صلی اربعین یوما الصلوات فی جماعة لا یفوته تکبیرة الاحرام کتب له برآئتان، برآئة من النفاق و برآئة من النار.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
هر کس چهل روز نمازهای خود را با جماعت بخواند بطوریکه یک تکبیرة الاحرام از او فوت نشود، دو برائت آزادی برای او نوشته می شود، یکی نجات از نفاق و دیگری رهائی از آتش.
«محجة البیضاء/ج 1/ص 344»

آنکه از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟
آنکه زاغیار برد شکوه بر یار کجاست
باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک
ی زند بانگ منادی که گنه کار کجاست
سفره رنگین و خدا چشم به راه من و توست
تاکه معلوم شود طالب دیدار کجاست
بار عام است خدا را به ضیافت بشتاب
تا نگوئی که در رحمت دادار کجاست
مرغ شب نیمه شب دیده به ره می گوید
سوز دل ساز بود دیده بیدار کجاست
ماه رحمت بود ای ابر خطاپوش ببار
تا نگویند که آن وعده ایثار کجاست
حق به کان کرمش طرفه متاعی دارد
در و دیوار زند داد خریدار کجاست
آن خدائی که رحیم است و کریم است و غفور
گوید ای سوته دلان عاشق دلدار کجاست
من ژولیده به آوای جلی می گویم
آنکه با توبه ستاند سپر نار کجاست

امام صادق عليه السلام مي فرمايند :
کسي که به منظور عيب جويي و ريختن آبروي مومن و اين که او را از نظر مردم بيندازد سخني را نقل کند، خداوند او را از ولايتش بيرون کرده، به سوي ولايت شيطان مي فرستد ولي شيطان هم او را نمي پذيرد .
الكافي، ج2، ص 358

پدر و مادر، سه تا برادرا، دو تا خواهرا، همشون با کلی بچه و اهلو عیال، شام مهمون ما بودند. شب شلوغی بود. اونم بخاطر بازی و بلوایی که بچه ها به راه انداخته بودند. از میون اون همه بچه ریزو درشت، امیرعلی پسر دوازده ساله برادر بزرگم یه لوله خودکار به دهن گرفته بودو با یه لیوان پر از کف توی دست، داشت برای بچه ها حباب درست میکردو میفرستادشون هوا. اما بر خلاف شادی بچه ها که بخاطر پرواز حبابها سر از پا نمی شناختند، خود امیرعلی اصلا راضی به نظر نمی رسید! پشت سر هر حبابی که به آسمون میرفت، هی غر میزد! بهش گفتم:
_ چی شده عمو جون؟ چرا ناراحتی؟ تو که خوب حباب درست می کنی! حبابای گرد، دوقلو، بزرگ، فسقلی، بیضی!
امیرعلی از کارش دست کشید و گفت:
_ نه عمو! اعصابمو خرد کردند ای حبابا! هی میخوام حباب مربعی درست کنم نمیشه. همش دایره میشه! یه ساعته دارم آزمایش می کنم!

ادامه مطلب در صفحه بعد

صفحات: 1· 2