رودخانه ها بدون نقشه و راهنما به اقيانوس مي روند.
استاد يا راهنما شما را به اقيانوس نمي رساند. استاد شما را آگاه نگاه مي دارد تا در ميانه راه، سرگرم موارد غير ضروري نشويد؛ زيرا هزار و يك موقعيت جذاب و فريب دهنده در راه وجود دارد كه ممكن است منحرفتان سازد.
رودخانه حركت مي كند، ‌در راه به درختي زيبا بر مي خورد، ‌از زيبايي درخت لذت مي برد،‌ آنرا تحسين مي كند و دوباره به راهش ادامه مي دهد.
رودخانه به درخت نمي چسبد؛‌ زيرا در اينصورت، ‌حركتش متوقف مي گردد. به كوهي زيبا مي رسد؛ ‌به خاطر لذت گذر از چنين كوه زيبايي،‌ سپاسگزاري مي كند و به راهش ادامه مي دهد.
رودخانه همينطور به راهش ادامه مي دهد… مشكل انسان اين است كه وقتي درختي زيبا مي بيند، ‌دوست دارد خانه اش را همانجا بسازد و آنجا زندگي كند
استاد بارها و بارها به يادتان مي آورد كه به هيچ چيز نچسبيد و وابسته نشويد، نه اينكه از زندگي لذت نبريد.
در واقع با چسبيدن و وابسته شدن، نمي توانيد لذتي ببريد. لذت واقعي از عدم وابستگي ناشي مي شود

 اشک‌های امروز جانبازان شیمیایی حاصل گاز خردل صدامیان دیروز است آنان گمنام تر از روزهای خون و آتش در پیچ و تاب درد‌هایشان بی رمق‌تر از همیشه صبوری می‌کنند. برای صحبت و گفت‌وگو باید هر چند دقیقه نفسی تازه کند، لبهایش خشک می‌شود، سرفه مکرر و خس خس سینه پی در پی کلامش را قطع می‌کند.
ماسک روی صورت، سرفه و خس خس سینه مشخصه جانبازان شیمیایی است که با کمترین توجه می‌توان به عارضه گازهای شیمیایی که سالیان سال در سینه و دیگر اندام این جانبازان خانه کرده پی برد.
هر کدامشان بر اثر عارضه گازهای شیمیایی دچار علائم و عوارض شدیدی همچون تنگی نفس، خس خس سینه، اشک ریزش از چشمان، سردرد، استخوان درد و دردهای بی شمار دیگرند. در سکوت بی صدای جانبازان شیمیایی این دردها غوغایی از سخن دارند.

ادامه مطلب در صفحه بعد

صفحات: 1· 2

در و ديوار خانه مي‌ديدند آتشي را كه شعله ور مي‌شد
آتشي را كه آه در پي آه زاده سينه پدر مي‌شد
زير كپسولهاي اكسيژن سرفه مي‌كرد زندگي در تو
روزها همچنان ورق مي‌خورد باز زخم تو تازه‌تر مي‌شد
روي يك تخت چوبي بدحال، چشمهايي كه گودتر مي‌رفت
اشكهايي كه حلقه مي‌بستند، قرصهايي كه بي‌اثر مي‌شد
و تو با افتخار مي‌گفتي: «عشق تنها اميد انسان است …»
همه روزها و شبهايت در همين واژه مختصر مي‌شد
صبح يك روز سرد پاييزي آخرين سرفه در فضا پيچيد
آخرين برگ از درخت افتاد … پدر آماده سفر مي‌شد

 آیا برای کسانی که سالها در سکوت صبر پیشه کردند، فردا دیر نیست؟ تا چه زمان به عنوان وارثان جانبازان شیمیایی سیلی صبر به گونه هایمان بنوازیم و پدر تا چه وقت باید از شرم گل گون باشد ؟ مادر گریان! برادرانم نگران و من محکوم به فروخوردن بغض ترکیده در گلو.
از میان اخبار و گزارش های متعدد مربوط به وضعیت اسفبار جانبازان دوران دفاع مقدس این بار نامه فرزند یکی از جانبازان شیمیایی به دستمان رسید . این نامه را روابط عمومی و بین الملل شهرداری مشهد برایمان ارسال کرده است . رنج نوشته‌هایی که دل هر انسان بیداری را به درد می‌آورد . امید که مسئولین این حرف‌ها را سیاه‌نمایی نپندارند و بپذیرند که در همین نزدیکی‌ها ، سختی‌ها و تلخی‌هایی وجود دارد . هیچ یک از کنگره‌ها و مراسم گوناگون تجلیل ، تعریف و تمجید‌های ظاهری از ایثارگران ، آب سردی بر آتش درون و سینه سوخته این فرزند دفاع مقدس نبوده است . پس باید همت کرد و چاره‌ای اندیشید.
«زهرا پردال» دختر جانباز شیمیایی « محمد پردال» شاغل در شهرداری منطقه 3مشهد از روزگار عزیمت پدر به جبهه‌ها و لحظات تلخ فراق ، مجروحیت و بازگشت او ، و سختی‌های بعد از جنگ می‌گوید :

ادامه مطلب در صفحه بعد

صفحات: 1· 2

هر انسانى در وجود و نهادش باید واعظى درونى داشته باشد. پندها و مواعظ اگر از دلى پاك بر زبانى مطهر جارى گردد اثر بخش ‍ است .
هذا بیان للناس و هدى و موعظة للمتقین قرآن به انسان حیات حكیمانه مى بخشد. قرآن كریم پند و موعظه براى انسان است . قرآن كریم پندآموز عالمیان است .
نهج البلاغه كتاب پند و اندرز و موعظه است. سخنان و پندهاى معصومین سعادت انسان را در دنیا و آخرت بیمه مى كند. پندها زداینده زنگار غفلت هستند. در حقیقت بیداران كسانى اند كه پندپذیرند. امام حسن (ع ) مى فرماید: خدا رحمت كند كسى را كه نسبت به خویش یا برادر دینى با خانواده اش اندرز گو باشد.
هر انسانى در وجود و نهادش باید واعظى درونى داشته باشد. پندها و مواعظ اگر از دلى پاك بر زبانى مطهر جارى گردد اثر بخش ‍ است .
پند دهنده خود باید نخست عامل باشد تا بتواند بر دیگران نیز تاءثیر گذارد. موعظه سودمند و پند مۆ ثر آن است كه شنونده را از عمل به زشتى ها و بدى ها باز دارد. پند، جلا دهنده قلوب است .
پند، غفلت و بیخبرى را از انسان زایل مى كند. آثار آیة الله علامه حسن زاده آملى گنجینه اى است كه موجب بیدارى انسان و ارتباط با خدا مى گردد.
استاد بزرگوار پندهایى حكیمانه ، عارفانه و عاشقانه در كتاب هاى گرانقدر خود بیان نموده كه هر یك نور و شفاست و باعث مى شود كه زنگار غفلت از وجود انسان پاك شود. (عباس عزیزى حوزه علمیه قم اسفند 1379)

ميليون ها درخت در جهان به طور اتفاقی توسط موش ها و سنجاب هایی کاشته شدند!
که دانه هایی را مدفون کردند و سپس جای مخفی آن را فراموش کردند
خوبی کن و فراموش کن…
“روزی رشد خواهد کرد”

چنان “زندگی” را “سخت” گرفته ایم که گویی قرار است تا ابد باشیم!
کاش یاد بگیریم رها کنیم، بگذریم …
گاهی باید “رفت” …
دل به “ساحل” نبندیم؛ باید تن به “آب” زد …
ما به “آرزوهایمان” یک “رسیدن” بدهکاریم!
زندگی کوتاه است …
شاید فرصتی نیست،
تا عکسی شویم “یادگاری” بر روی طاقچه ای که هر روز گردگیری مان کنند …
اصلا” گاهی باید “نرسید"!
اصلا” قرار نیست به “همه آرزوها رسید"!
گاهی “نرسیدن” … و ” نداشتن” …؛
تو را “عاشق تر” می کند …
مفهوم زندگی چیزی جز “عشق” نیست …

دلم بود و حرم بود و امامم بود و تنهایی…
حرم قبله،حرم کعبه،عجب احرام زیبایی… لباس اشک آماده،سرم از شرم افتاده…
همیشه سنگ فرش او برایم مهر و سجاده… زیارت نامه می خواندم،دلم گرم زیارت شد…
نگاهم خورد بر قبرش،نمی دانم جسارت شد؟… نفس پشت نفس،ایوان به ایوان سیر می کردم…
گلاب چشم هایم را برایش خیر می کردم… بیا پیراهنم بو کن،هنوز عطر حرم دارد…
فقط ایوان و سقاخانه و یک صحن کم دارد… دلم آهو،دلم از او،دلم مشغول گفت و گو…
بزن نی زن به نام او، بگو … “یا ضامن آهو”

شاها نظری کن دل مسکین گدا را 
بگذار به چشمان ترم ، آن کف پا را 
از بهر ظهور تو دعا می کنم هر شب 
یک بار اجابت بنما خواهش ما را 
ای خاک درت تاج سرم مهدی زهرا(س)
نومید مکن از درت این بی سر و پا را

روزي كه خاك صحن رضا(ع) آفريده شد
مهر سجود اهل سما آفريده شد
خورشيد از درون ضريحش طلوع كرد
تا گنبدش رسيد و طلا آفريده شد
آواي آسماني نقاره خانه اش
پيچيد تا فضا و صدا آفريده شد
از حلقه هاي پنجره فولاد محشرش
عيسي كه جان گرفت و شفا آفريده شد
موسي ز دست خادم و دربان صحن او
وقتي مدد گرفت عصا آفريده شد
از سايبان گوشه صحن مطهرش
راهي به سوي كرب و بلا آفريده شد
*اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج*

ﻏﺮﻭﺭ “
ﻫﺪﻳﻪ ﻯ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺍﺳﺖ
ﻭ
” ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ “
ﻫﺪﻳﻪ ﻯ ﺧﺪﺍﺳﺖ ؛
ﺟﺎﻟﺐ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ :
ﻫﺪﻳﻪ ﻯ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺥ ﻫﻢ مي ﻜﺸﻴﻢ
ﻭ
ﻫﺪﻳﻪ ﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﭘﻨﻬﺎﻥ مي ﻜﻨﻴﻢ.

 به پای «ای کاش» سرمایه نریزید،
به «انشاءالله» امیدوار باشید.
…………………
در زندگی خود
بالاترین نمره را به صداقت و ایمان بدهید.
…………………
باید حساب عمرمان را داشته باشیم تا آدم حسابی شوییم.
…………………
انگیزه را در جایی نمی فروشند،بلکه در دل و جان شما نهفته است.

امام خامنه ای(مدظله العالی)

یکی از کارآمدترین حیله ها،افروختن آتش اختلاف است.
آنان با صرف پول و تلاش سراسیمه و بی درنگ، در پی آنند که مسلمانان را سرگرم اختلافات میان خودکنند و باردیگر با بهره گیری از غفلت ها و کج روی ها و تعصب ها ما را به جان یکدیگر بیندازند.

امام خامنه ای(مدظله العالی):

مداحی فقط تحریم احساسات نیست،
هدایت ذهن هاست.

مقام معظم رهبری(مدظله العالی)
تبلیغ فصل بازدهی طلبه و زمان بهره بری دل های جستجوگر و معارف است.