كسی كه در توكل ريشه كرده، همه كارها را به خدا می سپارد و در مسير توكل دست به عمل می زند، ولی خودش را فاعل و كننده نمی داند.
او به “لا حول ولا قوة إلا بالله” ايمان كامل دارد.
او می داند كه همه چيز به خواست و اراده خداوند است، در نتيجه، ديگر نه نگران می شود، نه حرص می زند، نه شتاب می كند و نه غصه می خورد.
عمل می كند و كنار می ايستد و به قدرت خدا اتكا كامل دارد و خدا را وكيل خود قرار داده است.