در آیه 18 از سوره حج می خوانیم: «اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّهَ یَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ مَنْ فِی الاَرْضِ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْجِبالُ وَ الشَّجَرُ وَ الدَّوابُّ وَ کَثیرٌ مِنَ النّاسِ و …: آیا نمی بینی که سجده می کنند برای خداوند هر کس در آسمانها و زمین است و خورشید و ماه و ستارگان و کوهها و درخت و جنبندگان و عدّه بی شماری از مردم و … .»

در آیه 6 از سوره مبارکه الرحمان می خوانیم:«وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ یَسْجُدان: و ستاره و درخت در حال سجده اند.» در این دو آیه شریف، سخن از سجده موجودات در برابر ذات مقدس پروردگار به میان آمده و در کنار آنها از «درخت» نیز به عنوان یکی از این ساجدان یاد شده است.

چند حدیث در مورد اهمیت درختکاری

رسول خدا(ص) در مورد درختکاری و اهمیت آن فرمودند: كسي كه درختي بكارد خداوند نيز براي او در بهشت درختي مي‌كارد. پيامبر اكرم (ص) در جاي ديگر مي فرمايند: كسي كه درختي بكارد يا چاهي حفر كند يا زمين مرده اي را زنده كند، پس از جانب خدا و رسول (ص) پاداش نصيب او مي‌شود.(من لا يحضرالفقيه، ج 3، ص 240) امام حسن (ع) نيز فرمودند: ‌نخل و درخت براي خانواده درختكار، ‌بركت است و براي بازماندگان پس از آنان نيز اگر شكرگزار خداوند باشند نيز بركت است.(كنزالعمال، ج 12، ص 339، حديث 35306)

رسول اكرم (ص) فرمودند: ‌هر كسي كه درختي بكارد و درخت ميوه دهد، خداوند به اندازه ميوه هاي آن درخت به او ثواب مي‌دهد. (مستدرك الوسائل،‌ج13، ص 460) رسول اكرم (ص) فرمود: هر كسي چيزي بكارد، ‌هيچ انسان و يا مخلوقي از آن نمي‌خورد، مگر اينكه براي كسي كه آن را كاشته صدقه مي‌باشد. (گلهاي جاويدان، هزار كلمه قصار، ص 341)

حضرت علي (ع) در بيست و پنج سال عزلت و خانه‌نشيني، به حفاري قنات و درختكاري مشغول بودند و شصت هزار نخل كاشتند. (مقدمه نخج الفصاحة،‌چاپ دوم،‌ص 84) امام صادق (ع) فرمود: شش چيز است كه مومن پس از مرگ خود از آن سود مي‌برد، فرزند صالح كه برايش آمرزش خواهد، قرآني كه خوانده شود، چاه آبي كه بكند و درختي كه بكارد و صدقه آبي كه جاري سازد و روش نيكي كه از آن پيروي شود. (امالي شيخ صدوق ص 169)