بسياري ازآثار تفسيري ،رواييو تاريخي از عالمان شيعه و سني از طرق متعدد ذكر كرده اند كه آيه 67 سوره مائده  كه خداوند در آن مي فرمايد: و اي پيامبر ! آنچه  از طرف پروردگارت برتو نازل شده است ، كاملا به مردم برسان ! واگر نكني ، رسالت اورا انجام نداده اي! خداوند تو را از {خطرات احتمالي} مردم  نگه مي دارد.

در شأن امام علي (عليه السلام) ودرجريان غدير خم نازل شده است و ارتباط آيه مذكور با ولايت و امامت علي قطعي و مسلم است. آنچه كه درباره آيه مذكور بيان شده در ميان علماي شيعه مورد اتفاق نظر همگان است و در نزد بسياري از علماي اهل سنت نيز اين مسأله پذيرفته شده است. چنانچه علامه اميني در كتاب الغدير صفحه  438-424 در اين باره سي حديث از احاديث عالمان بزرگ اهل سنت را جمع آوري نموده است ،از جمله آنها: روايت حافظ ،محمدبن جرير طبري در كتاب ((الولايه)) و حافظ ابوالقاسم حاكم حسكاني و حافظ ابوالقاسم ابن ساكر شافعي و ابوعبدالله فخرالدين رازي در كتاب ((تفسير كبير)) و جلال الدين سيوطي شافعي و قاضي شوكافي وحافظ ابن مردويه و جمع كثيري از ديگر عالمان  به نقل و بررسي اين مسأله در تفاسير و ديگر آثار خود پرداخته اند .(محمد حسين مشكوري، خط روشن)

بنابراين در ارتباط آيه شريفه با واقعه غدير و اعلام ولايت و امامت حضرت علي جاي هيچ گونه ترديد نيست.

جداي از ادله مربوط به رابطه آيه شريفه با واقعه غدير ، نگاهي ديگر به مضمون آيه نكات ديگري را براي اثبات امام  علي روشن مي كنداز جمله نكات:

الف- آنچه دستور ابلاغ آن داده شده مسأله اي بسيار اساسي و همسان رسالت پيامبر وترك آن مساوي با عدم انجام رسالت ((وان ام تفعل فما بلغت رسالته)) است بنابراين مساله مورد ابلاغ بايد براي عموم مردم روشن شود زيرا قوام رسالت به آن متكي است به طوري كه بقاء و استمرار خط رسالت را پس از پيامبر اكرم (صلوات الله عليه) تضمين مي كند.

ب- لحن آيه  بيانگراين است كه برخي در برابر آن سرسختي و موضع گيري شديد داشته اند تا جايي كه در پي توطئه و خطر آفريني براي پيامبر و دين اسلام بوده اند. به اين علت خدا به پيامبر اطمينان مي دهد كه او را حمايت مي كند وشر مخالفان و توطئه گران را از او دور خواهد كرد.

ج- فراز آخر آيه ((ان الله لا يهدي القوم الكافرين)) دلالت دارد كه جبهه گيري در برابر مساله مورد نظر  متضمن گونه اي از كفر و بي ديني است و به نوبه خود بيانگر آن است كه مسأله مورد ابلاغ و پذيرش  آن يكي از اركان دين است.

استاد مطهري در كتاب امامت و رهبري  گفته اند: اين آيه جزء آخرين آياتي است كه برپيامبر نازل شده است وآخرين دستورات بوده وآنقدر مهم است كه اگر پيامبر آن را ابلاغ نكند همه گذشته ها كان لم يكن است وآن مسأله مهم مسأله امامت است كه اگر نباشد ، همه چيز كان لم يكن است ،يعني شيرازه اسلام از هم مي پاشد.