مسأله ۱۶۰۶ ـ اگر خبرى را به اعتقاد این كه راست است به خدا یا پیغمبر (صلى الله علیه وآله وسلم) یا ائمّه (علیهم السلام)نسبت بدهد، و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه اش باطل نمى شود.

مسأله ۱۶۰۷ ـ اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر (صلى الله علیه وآله وسلم) و ائمّه (علیهم السلام) روزه را باطل مى كند و چیزى را كه مى داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعد بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده، روزه اش باطل است، و بنابر احتیاط واجب بقیه روز را امساك كند.
مسأله ۱۶۰۸ ـ اگر دروغى را كه دیگرى ساخته عمداً به خدا و پیغمبر (صلى الله علیه وآله وسلم) و ائمّه (علیهم السلام)نسبت دهد، روزه اش باطل مى شود، ولى اگر از قول كسى كه آن دروغ را ساخته نقل كند، روزه اش باطل نمى شود.
مسأله ۱۶۰۹ ـ اگر از روزه دار بپرسند كه آیا پیغمبر (صلى الله علیه وآله وسلم) و یا یكى از ائمّه (علیهم السلام) چنین مطلبى فرموده اند، و او جایى كه در جواب باید بگوید: نه، عمداً بگوید: بلى، یا جایى كه باید بگوید: بلى، عمداً بگوید: نه، روزه اش باطل مى شود.
مسأله ۱۶۱۰ ـ اگر از قول خدا یا پیغمبر (صلى الله علیه وآله وسلم) یا یكى از ائمّه (علیهم السلام) حرف راستى را بگوید، بعد بگوید: دروغ گفتم، یا در شب دروغى را به آنان نسبت دهد و فرداى آن روز كه روزه مى باشد بگوید: آنچه دیشب گفتم راست است، روزه اش باطل مى شود.

صفحات: 1· 2