مسأله ۱۶۰۴ ـ اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبر (صلى الله علیه وآله وسلم) و ائمّه معصومین (علیهم السلام) عمداً خبرى را به دروغ نسبت بدهد، اگر چه فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه كند روزه او باطل است، و نسبت دادن به دروغ به سایر پیغمبران و اوصیاى آنان على نبینا و آله و علیهم السلام بنابر احتیاط واجب روزه را باطل مى كند، مگر این كه آن نسبت برگردد به خداوند متعال كه در این صورت روزه اش باطل است، و همچنین است نسبت دادن به دروغ به حضرت زهراء (علیها السلام)، مگر این كه آن نسبت برگردد به خداوند متعال و حضرت رسول (صلى الله علیه وآله وسلم) و ائمّه (علیهم السلام)، كه در این صورت روزه اش باطل است.
مسأله ۱۶۰۵ ـ اگر بخواهد خبرى را كه نمى داند راست یا دروغ است و دلیلى بر اعتبار آن ندارد نقل نماید، بنابر احتیاط واجب باید از كسى كه آن خبر را گفته، یا مثلا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نماید.

ادامه مطلب در صفحه بعد

صفحات: 1· 2