در قرآن كريم واژه «اسراف‏» و مشتقات آن مكرر به كار رفته است ولى در بيست و سه مورد لفظ «اسراف‏» استعمال شده كه در هر مورد، مفهومى ويژه دارد. در غالب موارد، مقصود از اسراف جنبه‏هاى اخلاقى، عقيدتى و تجاوز از حدود الهى است، و تنها در چهار مورد جنبه مالى را شامل مى‏شود كه با دو آيه «تبذير» شش آيه مى ‏شود.
به آيات زير توجه كنيد:
۱ - كذلك زين للمسرفين ماكانوا يعملون. (يونس /۱۲)
اين‏گونه براى اسرافكاران اعمالشان زينت داده شده است.
۲ - ولا تطيعوا امر المسرفين. ( شعراء /۱۵)
اطاعت فرمان مسرفان نكنيد.
۳ - ان الله لايهدى من هو مسرف كذاب. (غافر /۲۸)
خداوند اسرافكار دروغگو را هدايت نمى‏كند.
۴ - و ان فرعون لعال فى الارض و انه لمن المسرفين. ( يونس /۸۳)
و به راستى فرعون برترى‏جويى (و طغيان) در زمين روا داشت و او از اسراف‏كاران بود.