سلام بر برترین بانو، بانویی که بعد فاطمه(س) چراغ خانه ی علی (علیه السلام) بود و دردانه های زهرا (س) را در آغوش گرم و پرمهرش پرورش داد. بانویی که علمدارش را سپر سیدالشهدا(علیه السلام) قرار داد.

بانویی که فرزندش را نذر حسین(علیه السلام) کرد، ابوالفضلی که حتی در تاریخ تولدش هم رعایت ادب کرد و بعد مولایش حسین(علیه السلام) دیده ه جهان گشود، مرحبا به این همه ادب و احترام.

حسین(علیه السلام) همواره در طول تاریخ به داشتن برادری چون تو افتخار خواهد کرد.

شما با میلادت بر لبان علی(علیه السلام)، حسن (علیه السلام)، حسین (علیه السلام) و زینب(سلام الله علیها) لبخند جاری کردی و دلشان را شاد نمودی.

مادرت ام البنین حسین (علیه السلام) را به شما سپرد و حسین(علیه السلام) نیز مشک آب را تا تو در دشت نینوا سقایش باشی.

ابوالفضل(علیه السلام) جان، ای مولایم، ای شاه با غیرت عرب به مردان و جوانان این مرز و بوم از غیرت، شهامت و ادبت عنایت فرما. آمیـــــــــن.

رقیه حاتمی / فارغ التحصیل مدرسه علمیه امام خمینی(ره)