ثاراللّه
«ثار»؛ يعني، خون، دشمن، کين خواهي و خونخواهي. به‏ شخص‏ کين خواه «ثائر» و به کسي که از وي کين کشيده شود «مثئور» و به کسي که براي او کين خواهي شده «مثئورٌ به» گويند. [1].

«ثاراللّه» براي اولين‏ بار درمتون شيعه، در زيارت‏هاي مربوط به امام حسين‏(ع) و زيارت عاشورا ذکر شده است.

مرحوم کليني در باب زيارت قبر امام حسين(‏ع)، به اين ترکيب اشاره کرده و پس از آن، در کامل الزيارات و مصباح کفعمي و بعدها در بحارالانوار نقل شده است: «… السَّلامُ عَلَيْکَ يا ثارَاللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالوِتْرَ المَوْتُور…». [2] .

اين‏ عبارت در زيارت وارث ‏هم ‏آمده.

قرآن درباره قصاص و خونخواهي مي‏فرمايد:
«وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسرِفْ فِي‏القَتْلِ اِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً» [3]

«و کسي‏که خون‏ مظلومي‏ را به ناحق بريزد ما به ولي او حکومت و تسلط به قاتل داديم، پس در مقام انتقام آن ولي در قتل وخونريزي اسراف نکند که او ازجانب ما مؤيد و منصور خواهد بود»

امام‏ صادق‏(ع) ذيل اين آيه فرمود: «مراد از اين آيه حسين‏ بن علي(ع) است ‏که مظلوم ‏کشته شد و ما اولياي اوييم و قائم ‏ما وقتي قيام‏ کند «ثار» او را طلب خواهد کرد و انتقام‏ او راخواهد گرفت».[4]

منابع:
[1] لسان العرب، ج 4، ص 97؛ مجمع البحرين، ج 3، ص 234.
[2] ر.ک: الکافي، ج 4، ص 575؛ کامل‏
الزيارات، ص174؛ مصباح کفعمي، ص482.
[3] سوره اسراء(17)، آيه 33.
[4] بحارالانوار، ج 44، ص 218، ح 7.