بــرخیز کــه گــاه عــدل و داد اســت امــشب

  مـــــــــیلاد مـــبارک جــــواد است امشب

  جــبرئیل دهــد مـــژده کـــه ای حــاجــــتمند

  هـــــــــنگام گـــرفتن مـــــراد است امشب

٭   ٭   ٭

 تـــنها  جــــواد  آل  مـــحمد  تــــویی  بـــنام

  بــــا  آن  کـه  بـوده انــد هـــمه اولـــیا جــــواد

  مـا را بـه یــاد تــوست بــه شـام ولادتـت

 گه ذکـر یـا  کـریم  و  گـهی  ذکـر  یـا  جــواد

٭   ٭   ٭

محتاج به لطف و کـــرم وجــود جـــوادم

از  بـــهر  گــدایی  بــه  درش  روی  نــــهادم

مــولا ز گدای در خود روی مــــگردان

دســـــتم ز کـــرم گـــیر کـــه از پـــای فـــتادم

٭   ٭   ٭

شب میلاد تو جبرئیل ندا داد کـه بـــاز

از پی شام، مـــبارک ســــحری پــــــــیدا شـد

از افــق مــاه درخـــشان رجب داد نـــوید

کـــه ز خورشیــــد ولایت قـــمری پیـــدا شـــد

٭   ٭   ٭

 ای کــــه روح عـــــبادتی مــــا را 

عـــــذر خــــواه قـــیامتی مـــا را

جــــان جـــانان عــنایتی مـــــا را

 یـــــا جــــواد الائـــــمه ادرکـــنی