بعد از شهادت سيدالشهداء ـ عليه‌السلام ـ در شام حضرت سجّاد ـ عليه‌السلام ـ در روز جمعه اي که يکي از سردمداران يزيد خطبه‌ي شوم خود را مي‌خواند، امام سجاد ـ عليه‌السلام ـ در آنجا بپا خواست و او را با تندي خطاب کرد و بعد مطالبي ايراد نمود؛ از آن جمله فرمود:
أيها الناس! أعطينا ستّاً وفضّلنا بسبع، أعطينا العلم والحلم والسماحة والفصاحة والشجاعة والمحبّة في قلوب المؤمنين وفضّلنا بأنّ منّا النبي المختار ومنّا الصدّيق ومنّا الطيار ومنّا أسد الله وأسد رسوله ومنّا سبطي هذه الأُمّة ومنّا مهدي هذه الأُمّة…
هان اي مردم! خدا به ما شش ويژگي عطا فرموده و با شش امتياز ما را بر همگان فضيلت و برتري بخشيده است؛ خدا به ما نعمت گرانبهاي
دانش،
بردباري،
سخاوت،
فصاحت
شجاعت
عنايت فرمود؛ و بذر مهر و محبّت ما را بر دل‌ها و قلب‌هاي با ايمان افشانده است.

و نيز ما را به هفت ويژگي برتري و فضيلت بخشيده است.
پيامبر برگزيده‌ي خدا از ماست و صدّيق امّت، اميرمؤمنان و جعفر طيار و حمزه شير خدا و پيامبر، و دو نواده‌ي گرانمايه‌ي پيامبر حسن و حسين ـ عليها السلام ـ و مهدي اين امّت از ماست.
القائم منّا تخفي ولادته علي النّاس حتّي يقولوا: لم يولد بعد، ليخرج حين يخرج وليس لأحد في عنقه بيعة.
قائم، از ماست. ولادت او بر مردم مخفي مي ماند به گونه‌اي که مردم مي‌گويند: او هنوز بدنيا نيامده است تا بدينگونه ظهور کند و به هنگامه‌ي ظهور، بيعت هيچ کس را بر عهده نداشته باشد.
بحار الانوار/ ج45/ ص138