برای قرائت قرآن، در کلمات گهربار پیشوایان معصوم ( ع) فضایل و آثاری بیان شده که موجب رشد و پرورش روح و روان آدمی می شود.همین فضایل و آثار باعث گردیده که تلاوت و قرائت قرآن از اهمیت بسیاری برخوردار باشد. اکنون به برخی از این فضایل و آثار اشاره می کنیم:

- سعادتمندی
پیامبر اکرم ( ص ) فرمودند: « اگر زندگی سعادتمندان و مرگ شهدا و نجات در روز جزا و امنیت در روز هراس و نور در روز ظلمات و سایبان در روز حرارت شدید و سیراب شدن در روز عطش و ارزش و سنگینی در روز سبکی اعمال را می خواهی ، پس قرآن را مطالعه کن، چرا که قرآن یادآور خدای رحمان و حافظ از شیطان و عامل برتری در ترازوی اعمال است. »
در حدیث دیگری می فرمایند: « هر کس قرآن بخواند، گویی به مرتبه پیامبری رسیده است، جز آن که بر او وحی نمی شود.»

- باروری ایمان:
امیرمؤمنان می فرمایند:« باروری و رشد ایمان با قرآن خواندن به دست می آید.»

- استجابت دعا:
امام حسن مجتبی ( ع ) فرمودند:« هر کس قرآن بخواند بلافاصله یا با کمی تأخیر، دعایش مستجاب خواهدشد.»

- نورانیت و افزودن خیر به برکت خانه:
پیامبراکرم ( ص) فرمودند:« خانه هایتان را با تلاوت قرآن نورانی کنید و آنها را هم چون یهود و نصارا که نماز را در خانه ها تعطیل کرده ، تنها در کنیسه و کلیسا انجام می دهند به گورستان تبدیل نکنید.هنگامی که در خانه ای زیادقرآن خوانده شود، خیر و برکت آن فزونی یابد و اهل خانه مدت ها از آن لذت خواهند برد و همان گونه که ستارگان برای زمینیان می درخشند، [ البته خانه ] نیز برای آسمانیان می درخشد.»

- غفران گناهان پدر و مادر:
امام صادق ( ع) فرمودند:« خواندن قرآن از روی مصحف ، عذاب پدر و مادر را سبک می کند، گرچه کافر باشند.»

- افزایش مدت بینایی:
امام صادق ( ع) فرمودند:« هر کس قرآن را از رو [ با نگریستن بر آیات] بخواند، از بینایی اش برای مدت طولانی لذت خواهد برد»

- آمیخته شدن قرآن با گوشت و خون قاری:
امام صادق ( ع ) فرمودند:« هر جوان مؤمنی که قرآن بخواند، قرآن با گوشت و خونش آمیخته خواهد شد»

- صفای دل:
پیامبراکرم ( ص) فرمودند:« بدون شک این دل ها زنگار می گیرند، هم چنان که آهن زنگ می زند. عرض شد: صیقل آن به چیست؟ فرمودند: قرائت قرآن»

- بهترین عبادت:
پیامبراکرم( ص) فرمودند:« بهترین عبادت امت من، تلاوت قرآن است.»

- بخشش گناهان ، نوشته شدن حسنه و پاک شدن گناهان.

منابع:
میزان الحکمه ، ج ۸ ، ص ۷۴
همان ، ص ۸۲
غررالحکم و دررالکلم ، ص ۱۱۲
بحار الانوار ، ج ۸۹ ، ص ۲۰۴
همان ، ص ۲۰۰
ر.ک: الکافی ، ج ۲ ، ص ۶۱۳
بحار الانوار ، ج ۸۹ ، ص ۲۰۲
الکافی ، ج ۲ ، ص ۶۰۳
قطب الدین راوندی ، الدعوات ، ص ۲۳۷ ، متقی هندی، کنز العمال ، ج ۱ ، ص ۵۴۵
وسائل الشیعه ، ج ۶، ص ۱۶۸
ر.ک: الکافی ، ج ۲ ، ص ۶۱۱