تا قلم را بدست می گیرم برایت بنویسم دستانم به لرزه در می آید و نفس در سینه حبس و چشمانم مملو از اشک، نام تو برای من نه برای تمام جهان مقدس است.
ای جان عالم به فدای چشمان گریانت دنیا برای توست و تو چه غریبانه میان مایی.

ای گنجینه پنهان شده از چشم ها تا کی در تو حیران بمانم تا کی هر سه شنبه در جمکران بی تو بگویم: ایاک النعبد و ایاک النستعین
تا کی هر روز هفته برای به جمعه رسیدن روز شماری کنم و جمعه را در انتظار آمدنت غروب…
تا کی نماز جمعه را بی تو اقتدا کنم.
تا کی در قنوت نمازم به خدا بگویم: الهی عَظمَ البلا و برح الخفاء، که بار بلای ما بزگ شده و آسمان بر ماتنگ تویی که خلق کردی آسمان ها و زمین را و به ما وعده دادی، آری وعده الحق و گفتی وعده من حق است و خلاف عهد و پیمان عمل نمی کنی.
خداوندا به پاس حضور حضرت مهدی(عج) تمام دنیا را به اهل زمین می بخشم و فقط او را می خواهم و خود گفتی در کتابی از نور زُینَ الناس حُبُ الشهواتِ منِ النِساء والبنین ، که زینت دادم زندگی دنیا را برای دنیا پرستان.
ای معبود من: لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین
تو پاک و مقدسی و من بنده ی که بر خود ستم می کنم از ما بگذر، با خود می گویم یا رب! تو می دانی در دلم چه می گذرد و تو آرام در گوشم زمزمه می کنی:
اِن الله لِحولُ بین المرء و قلبه، همانا من حائلم بین انسان و قلبش.
یا حبیب القلوب ظهور منجی قطب عالم امکان مهدی صاحب الزمان را به تحقیق نزدیک کن و دل های خسته و گناه کار ما را با شمع وجود حضرت روشن فرما…..
اللهم عجل لولیک الفرج

زهرا امینی