گفت: باید محور بازی بچه ها هم نماز باشد.
چند وقتی بود داشتم به این موضوع می اندیشیدم. دیروز دلبندم آمد تا بازی کنیم.مثل اغلب اوقات مهمان بازی؛چه بازی خوبی است! در هنگام بازی،آداب اجتماعی را هم می آموزد.
یک بار او مهمان است من میزبان و یک بار برعکس.این بار او مهمان بود.
داشتیم بازی می کردیم که صدای اذان بلند شد.از مهمانم عذر خواهی کردم که مجبورم برای نماز بروم.
پرسیدم:برای شما هم جا نماز بیاورم؟گفت: من نماز نمی خوانم!

خودم را متعجب نشان دادم و بعد با حالت خاصی گفتم:متاسفم!من با آدم های بی نماز رفت و آمد نمی کنم.

گفت:ببخشید اشتباه کردم!کجا می توانم وضو بگیرم؟چند دقیقه بعد،بازیمان سر سجاده ادامه پیدا کرد.