مدتی پیش دیدم یه تعداد دانشجو مشغول بازی گل کوچیک در زمین ورزش رو باز دانشکده هستند.
یکیشون زیر پوش رکابی تنش بود. رفتم جلو و گفتم : این پوششتون مناسب فضای دانشگاه نیست، چون خانم ها هم از اینجا رد میشن. گفت: والا ما خانمی ندیدیم.
خیلی تعجب کردم! و همون موقع یه خانمی که داشت از اونجا عبور می کرد رو بهش نشون دادم. خلاصه رفت و لباسش رو پوشید…
دیروز منو تو دانشکده دید و خیلی خوب برخور کرد. اومد دست داد و با لبخند گفت: آقا من خیلی ممنونم که اون روز اون حرف رو زدی به من. من پیش خودم فکر کردم که اگه خودم چنین چیزی رو میدیدم، نمی رفتم جلو وتذکر بدم! اینم یه برخورد متفاوت از یک انسان حق پذیر.

کتاب: از یاد رفته .خاطرات امر به معروف و نهی از منکر