اميرمؤمنان على عليه السلام می‏فرمايد

موْتُ الْانْسانِ بِالذُّنُوبِ أَكْثَرُ مِنْ مَوته بِالأَجَلِ وَ حَياتُهُ بِالْبِرِّ أَكْثَرُ مِنْ حَيَاتِهِ بِالْعُمْرِ «1»

مرگ زود رس انسانها بر اثر گناه از مرگ طبيعى بيشتر است، و طول عمر افراد بر اثر نيكوكارى از طول عمر به عوامل طبيعى زيادتر مى‏باشد.

شرح كوتاه‏
بدون شك بسيارى از گناهان و صفات زشت به طور مستقيم عمر را كاهش مى‏دهد (همچون ميخوارى و قمار و بخل و حسد و كينه توزى) و بسيارى نيز به طور غير مستقيم از طريق اثر گذاشتن در نابسامانى وضع اجتماع و سلب امنيّت عمومى و بروز جنگ‏ها (مانند رباخوارى و ظلم و ستم). و از سوى ديگر نيكوكارى به خاطر اثر عميقى كه در آرامش روح و وجدان دارد مى‏تواند سرچشمه عمر طولانى گردد.
بنابرين گناه، قطع نظر از آثار زيانبار معنوى، يك اثر بارزش كوتاه ساختن عمر آدمى است همان‏طور كه نيكوكارى علاوه بر همه آثار، در طول عمر كاملًا مؤثر است.

(1) سفينة البحار، صفحه ۴۸۹