قضاوت کردن درباره دیگران کار بسیار سخت و در اکثر موارد کار ناشایستی است و معمولا افراد حق ندارند درباره یکدیگر قضاوت کنند. چرا که زندگی و شرایط افراد با یکدیگر بسیار متفاوت است و فقط مقام خداوندی است که از تمام جنبه های زندگی و شرایط بندگان آگاه است و طبیعتا حق قضاوت درباره آن ها را دارد.

اما توصیه های قرآن کریم ، همواره بر خودداری از قضاوت درباره دیگران بوده است .

قرآن کریم در این زمینه می فرماید:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد از بسيارى از گمان ها بپرهيزيد كه پاره‏ اى از گمان ها گناه است…

(آیه 12، سوره حجرات)

ما از درون انسان ها و نیت آنها آگاه نیستیم. تنها خداوند حکیم است که می داند در دل هر انسانی چه می گذرد و تنها اوست که برا اساس آنچه می داند می تواند قضاوت کند.

خوب است قبل از اینکه درباره زندگی،گذشته و شخصیت کسی قضاوت کنیم ،خود را جای آن فرد بگذاریم آنگاه اگر توانستیم به جای او زندگی کنیم میتوانیم درباره او قضاوت کنیم !

یادتان باشد هرکس سرگذشتی دارد.لازم نیست یکدیگر را"تحمل"کنیم، کافیست همدیگر را “قضاوت” نکنیم. بیایید زود قضاوت نکنیم و همیشه این جمله را به خاطر داشته باشید که تنها خداست که قضاوت می کند…