اماطهارت دیگر زبان به تعبیر حضرت آقا آن است که درمقام تعریف نمودن ازافراد,نه کمتر از آنچه فرد لایق آن است سخن بگوییم ونه بیشتر از آن , که این هردو دالّ بر بی طهارتی لسان است و اما ای عزیز بدان همچنان که سخنان بیهوده و زاید گفتن موجب خسران ابد است همچنین سوال کردن از چیزی که برای انسان بی فایده است مذموم بوده ,بلکه مذمت آن بیشتر و مفسده ی آن شدیدتر است زیرا هم وقت خودرا ضایع کرده ای وهم وقت رفیق خود را تلف نموده ای چرا که با جواب دادن به تو مدتی از وقت اوهم گرفته می شود,والبته این درجایی است که در جواب آن آفتی نبوده باشد زیرا سائل در بسیاری از سوالات بیهوده ی خود, جواب دهنده را به گناه وا می دارد.

مثل اینکه از کسی بپرسی آیا روزه داری؟اگر بگوید بله و راست بگوید ممکن است به ریا بیوفتد واگر بگوید نه دروغ گفته است واگر سکونت کند به تو اهانت کرده است وازاین قبیل هست همه ی سوالاتی که شخص درجواب دادن به آنها خجالت می کشد وشرمگین می شود
مثل اینکه شخص بادیگری آهسته سخن می گوید وتو ازاو بپرسی فلانی چه در گوشَت گفت؟
ویا مثل اینکه درحال نوشتن است و بپرسی چه مینویسی؟
ویا مثل اینکه درحال آمدن ویارفتن است وبپرسی از کجا می آیی وبه کجا می روی؟
وازاین قبیل سوالاتی که شخص مانعی از جواب دادن بدانها دارد
مثل اینکه بپرسی چرا تو ضعف داری ولاغر شده ایی؟
بدترازهمه ی اینها آنکه درنزد مرضی شدت مرض اورا بیان کند وبدحالی او را اظهار نماید که همه ی اینها علاوه براینکه لغو و سخن بی فایده است باعث اذیت و گناه دیگران نیزمی شود و مخفی نماندکه سبب این سخنان بیهوده وامثال آن یاحرص بر شناختن چیزهای بی فایده است یا خوش مشربی کردن تا مردم به صحبت او میل کنند یا گذرانیدن وقت وبه سر رسانیدن روز وشب و همه ی اینها از پستی قوه ی شهویه و زبونی آن و متابعت هواهای نفسانی است وعلاج آن به خاموشی ویا تکلم کردن به سخنانی است که بدانها احتیاج است وفایده ایی بر آنها مرتبت می شود.
______________________
#شرح_مراتب_طهارت
جلد دوم
استادصمدی آملی حفظه الله