به همت واحد فرهنگي مدرسه كلاس هاي هفتگي تفسير قطره اي قرآن دراين مدرسه برگزارمي گردد.
دراين كلاس هابه تفاسيرمختصرومفيددرباره يكي ازآيات قرآن توسط حجت الاسلام والمسلمين نحوي از اساتيد حوزه و دانشگاه پرداخته مي شود .

جلسه اول :
استاد ضمن قرائت آيه 11 سوره حديد(مَن ذَاالَّذِي يُقرِضُ اللهَ قَرضًاحَسَناًفَيُضَعِفَهُو لَهُو وَلَهُو أَجرٌكَرِيمٌ : كيست كه به خدا وام نيكو دهد تا خداوند آنرا براي او چندين برابر كند و براي او اجر فراوان است.)
عنوان داشتند:ازكلمه قرض وبه معناي بريدن ومقراض به معناي قيچي مي باشد.هركس كه مالش راجدا كندوبه ديگري بدهد چون برمي گردد آن را قرض مي گويند.

پس شرط بريدن،پس دادن است.مراد ازقرض دادن به خدا همان قرض به بندگان است نه خود خدا،زيرا همه مردم عيال خدا به حساب مي آيندوخداوندعهده دار حل و فصل امورآنها مي باشد،قرض به مردم قرض به صاحب عائله محسوب مي شود كه خداوند به اين امر سفارش بسيارنموده است وآن را معامله با خدا مي داندوبيان داشته كه اين قرض به دست خدامي رسد.pan style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;">ايشان ادامه دادند،اينكه تمام اموال ملك خداونداست امابازهم با اين وجودخداوند مي فرمايد به من قرض دهيداين يعني تكريم انسان واحترام گذاشتن به جايگاه انسان درقبال آن هم فرموده دوچندان راپس خواهيد گرفت،پس قرض يك عمل عبادي محسوب مي شود.
يكي ازنكاتي كه درقرض دادن بايد به آن توجه كنيم شرايط مالي است كه قرض مي دهيم اينكه آن مال :ازبهترين اموال (حلال و پاك و… )باشد،از اموال مورد نيازخود انسان باشد، اولويت هاي گيرنده مد نظر قرار گيرد،پنهاني باشد،بدون منت باشد،بااخلاص باشد،از اموالي باشد كه به آن دلبستگي دارد و … بارعايت اين شرايط است كه قرض ما همان قرض نيكو، با بازگشت چند برابر خواهد بود.