حسن خلق
یکی از فضیلت های کم رنگ شده در اجتماع حسن خلق می باشد. اگر در جامعه برویم و یا در خیابان ها وحتّی در خانواده ها این فضیلت الهی کم رنگ شده است.در حالی که می دانیم هدف پیامبر اکرم (صل الله علیه وآله )کامل کردن ارزش های اخلاقی است.
چنانکه می فرماید:اِنّما بُعثت لِاُتَمم مکارم الاخلاق1
آری پیامبرما آمدتا اینکه ما را به مکارم اخلاق زینت دهد و بیماری های اخلاقی ما را به حسنات تبدیل کند. حسن خلق برترین حقیقت است که در ترازوی عمل در روز قیامت معرفی شده است .
پیامبر اکرم (صل الله علیه وآله)در این زمینه می فرماید : «ما یُوضع فی میزان امریٍ یوم القیامه افضل من حسن الخلق 2
چیزی در روز قیامت در ترازوی سنجش اعمال انسان برتر از حسن خلق نمی نهند.»
شخصی تعریف می کرد در هندوستان انواع مختلف ادیان وجود دارد . بعضی گاو می پرستند، بعضی میمون، و… می پرستند. ایشان می گفت آنجا اگر دو ماشین با هم تصادف کنند، راننده ها پیاده می شوند ولبخندی می زنند و می ایستند تا افسر بیاید. ولی متاسفانه در کشور خودمان گاهی شاهد منظره های بدی هستیم که در شان یک مسلمان و بالاتر از آن در شان یک شیعه نیست.
همه این ناهنجاری ها به سبب کم رنگ شدن اخلاق اسلامی است. ما طلبه ها می توانیم اهمیت حسن خلق را در خانواده ها جا بیندازیم و خود را به این سیرت زیبا بیاراییم وبا نشر روایات معصومین در این زمینه در شبکه های مجازی به گسترش این فریضه اخلاقی بپردازیم.
اگر ما این روایات را نشر دهیم حتما افرادی هستند که بخواهند از آن درس بگیرند مثلا در روایات آمده
است :«که بد اخلاقی گناهی غیر قابل آمرزش است.» 3
ویا اینکه اگر بدانیم« محبوب ترین بندگان خدا نزد خدا خوش اخلاق ترین آنها است»4
ونیز بدانیم« حسن خلق گناه را آب میکند همانگونه که خورشید یخ را آب میکند .».5
پس بیاییم با توکل بر خداوند متعال ومدد گرفتن از اهل بیت (علیه السلام) دست در دست هم دهیم وبا الگو گرفتن از خلق عظیم پیامبر (صل الله علیه وآله) و سایر ائمه اطهار (علیه السلام)این فریضه الهی را اول در خودمان احیا کنیم وبعد در خانواده هایمان گسترش دهیم و سپس به سطح جامعه منتقل کنیم ودر مجالس های خانگی به گسترش این فریضه بپردازیم و در شبکه های مجازی به صورت زیبا بیان کنیم تا بتوانیم گامی کوچک در راه اسلام عزیز برداریم.
اللّهمّ صلّ علی محمّد وآل محمّد واجعل خاتمه امرنا خیراً
والسلام علیکم ورحمه الله و برکاته
1.بحارالانوار67/372،باب59
2. بحارالانوار68/374،باب92،حدیث 2
3.محجه البیضاء5/93
4. کنز العمال3/3
5.بحار الاانوار86/395 باب 92،حدیث74