الهى چون اندوهناک شوم تو دلخوشى منى،
و چون محروم گردم تو محل امید منى
و چون غم و غصه و مصیبت بر من هجوم آرد پناهم به توست

و آنچه از دستم رود تدارکش نزد توست،
و هر چه تباه گردد اصلاحش از جانب توست،
و هر چه را ناپسند دارى تغییرش به دست توست

پس قبل از بلا عافیت را، و پیش از طلب توانگرى را،
و پیش از گمراه شدن هدایت را بر من منّت گذار…

و مرا از آزار مردمان کفایت کن،
و ایمنى از روز قیامت را نصیبم فرما،
و حسن ارشاد را به من مرحمت کن…