مکه، لبريز عطر ياس، با چشماني گشاده تر از هر روز، بيستمين روز جمادي الثاني را ديدار مي کند.
دروازه هاي آسمان گشوده مي شود و فرشتگاني بي شمار، هلهله کنان فرود مي آيند.
چشمان خديجه (س) خيس لبخند مي شود و محمد(ص) شادمان و بي قرار، کودک را در آغوش مي کشد.
نوري که از نوزاد رسالت ساطع گشته، خانه هاي مکه را روشن مي کند. انگار امروز، روز ميلاد خلقت است.
مشرکان، پيامبر را ابتر خواندند اما زنان آسماني، قنداقه کوثر را به دست خديجه مي سپارند و بشارت مي دهند که: بگير اين دختر را که طاهره و مطهره است و خداوند، او و نسلش را بابرکت قرار داده است.

خوش آمدي به زمين اي شروع زيبايي.
تو آمدي، همچون باران هاي بهاري و بي مضايقه باريدي. مهربان تر از همه باران ها.
بهاري شدي که رسالت و امامت را به هم پيوند داد و شکوفه هاي اسلام را از هجوم بادهاي تفرقه در امان نگاه داشت.
تولد تو شبيه ظهور خورشيد است.
تو فقط مثل خودت هستي، تو فقط زهرايي(عليهاالسلام).

بيستم جمادي الثاني هر سال، روزي پر از معنويت است، اين روز به يُمن ِ زاد روز بانوي نمونه اسلام، فاطمه زهرا (سلام الله عليها) ، روز زن و روز مادر نام گرفته است که اگر روزي بايد روز زن يا روز مادر باشد،چه روزي والاتر و افتخارآميزتر از روز ولادت با سعادت فاطمه زهرا سلام الله عليهاست، بانويي كه گل سرسبد تمام بانوان عالم است و افتخار خاندان وحي است .

ما نيز روز ولادت بزرگ بانوي جهان را گرامي مي داريم و روز مادر را به تمام مادران ايران زمين که سنبل هاي مهر و عشق هستند تبريک عرض مي کنيم.