دست فقیر، دست خدا
أَ لَمْ یَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَأْخُذُ الصَّدَقاتِ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ (توبه/104)
آیا ندانستند که تنها خداوند از بندگانش توبه را مىپذیرد و صدقات را مىگیرد و اینکه خداوند، بسیار توبه پذیر و مهربان است.
چون پیامبر به فرمان خدا زکات مى گیرد، در حقیقت خدا زکات گیرنده است.نظیر آیه ی بیعت: (انّ الذین یبایعونک انّما یبایعون اللَّه)**فتح، 10.*** هر کس با تو ای پیامبر بیعت کند، گویا با خدا بیعت کرده است.
برخی از آنان که در جنگ تبوک شرکت نکردند، نزد پیامبر آمده و درخواست میکردند که توبه ی آنان را بپذیرد. این آیه میفرماید: توبه پذیر خداست، نه دیگری، و صدقات و زکاتی که به پیامبر و امام داده می شود، در حقیقت گیرندهاش خداوند است.
آری، پیامبر خدا نیز حقّ توبه پذیری ندارد، تا چه رسد به کشیش ها و مقامات کلیسا.
امام صادق علیه السلام فرمود: صدقه در دست فقیر قرار نمی گیرد، مگر آنکه در دست خدا قرار گیرد. آنگاه این آیه را تلاوت فرمود.*تفسیر برهان.***
چون گیرنده ی صدقات خداست، پس با دلگرمی بدهیم و بهترین جنس را با بهترین شیوه بپردازیم. (انّ اللّه… یأخذ الصدقات)