اگر خدمت امام عصر (عجل الله تعالي فرجه الشريف) مشرف مي شدم:
آقا جان
دير زماني است دم از انتظارت مي زدم روزها، ساعت ها، دقايق و ثانيه ها را مي شمردم تا بيايي . بند بند وجودم براي شوق ديدارت پر مي كشيد اما…..
حالا كه در كنار شما و در جوار شمايم نمي دانم چه بگويم …
اي امام من ، اي صاحب زمان
شرمنده ام ، شرمسارم از حضورت، گر چه شما هميشه حاضر بودي آقا جان ، هميشه بودي و هستي اين من هستم كه غايبم و حضور شما را درك نم كنم مرا ببخشش …….
راضيه بياتي طلبه پايه اول