بسم الله الرحمن الرحیم

 بانوی معرفت، مرام، ادب سلام.

عظمت بی کرانگی، مقام معنا سلام.

بزرگواری تان شهره آفاق است اگر چه گدایی چون من کاهل و گرفتار است.

بانو جان!

از ادبتان شنیده ام،از معرفت ستودنیان.

 البته که باید اینگونه باشد مادر علمدار کربلا، که امام شناسی را در مکتب چون شما و مولا درک کرده.

شمایی که  از ابتدا ولی شناسی را در گوش عباس زمزمه کردید.

شمایی که ادب را با جانش در هم آمیختید تا قدم از قدم برندارد جز به اذن امام زمانش.

باید از دامان پاک شما همچو عباسی زاده شود که مرامش تا دنیا دنیاست بی مثال باشد…

بانو جان!

وجود من دوباره به تمنای گوشه چشمی ز مرحمت شماست،

نظر کنید که اذن شفاعت عباس به اشاره شماست…

دلنوشته یک طلبه 

مدرسه علمیه امام خمینی(ره)