علی‌اصغر، یعنی درخشان‌ترین چهره کربلا، بزرگترین سند مظلومیت و معتبرترین زاویه شهادت …

ای زیباترین کودک جهان، آغوش مهربان پدر تو را در خود جای می‌دهد و چشمان او بر تو می‌گرید. تو مولود کربلایی. تو شش ماهه عاشورایی. تو آمده بودی که فقط در قافله عشاق بمانی. تو آمده بودی که همسفر کربلا شوی. تو آمده بودی که حج را ناتمام بنهی. میلاد تو شادی را غریبانه کنار می‌زند و اشک را در چشمان همه جاری می‌سازد. آخر، تو از زندگی، فقط تشنگی و عطش و شهادت را دریافتی. تو آمده بودی که به شهادت آبرو دهی. تو کوچکترین قربانی هستی؛ اما با همه کوچکی، حماسه‌ات بی هماورد بود و نام تو در ردیف اول عشقبازان عاشورا حک شد. سلام بر نام بلندت که زمزمه مستان است، ای علی اصغر (علیه السلام) چشم تاریخ، هیچ وزنه‏‌ای را در تاریخ شهادت، به چنین سنگینی ندیده است. علی اصغر را«باب الحوائج» می‏‌دانند، گرچه طفل رضیع و کودک کوچک است، اما مقامش نزد خدا والاست.