بچه ‏ام کوچولو بود، از من بیسکویت خواست .
گفتم : امروز مى‏ خرم . وقتى به خانه برگشتم فراموش کرده بودم .
بچه دوید جلو و پرسید : بابا بیسکویت کو ؟
گفتم : یادم رفت .
بچه تازه به زبان آمده بود، گفت : بابا بَده ، بابا بَده .
بچه را بغل کردم و گفتم : باباجان ! دوستت دارم.
گفت : بیسکویت کو ؟
دانستم که دوستى بدون عمل را بچه سه ساله هم قبول ندارد .
چگونه ما میگوییم خدا و رسول و اهل بیت او را دوست داریم ، ولى در عمل کوتاهى مى‏ کنیم ؟