شهید محراب آیت‌الله مدَنی تبریزی، وی به سال ۱۲۹۲ شمسی در شهر آذر شهر به دنیا آمد، نام پدرش میرعلی بود، [1] در دوران بلوغ به قم عزیمت کرد و پس از گذراندن درس‌های مقدماتی حدود چهار سال به تحصیل دروس منقول در محضر امام مشغول شد، پنج سال بعد به نجف اشرف عزیمت و تدریس و تحصیل خود را در آنجا شروع کرد. وی اولین کسی بود که در جریان انقلاب سال ۱۳۴۲ شمسی در نجف از امام تبعیت کرد.

در زمان حکومت عبدالناصر تحت نظر ایشان عده‌ای از علمای نجف برای افشاگری چهره طاغوت در ایران به امر امام جهت تدریس علوم دینی به خرم‌آباد رفت و حوزه علمیه کمالیه در آنجا با تلاش وی تأسیس شد. وی در این مدت به مبارزات سیاسی خود ادامه داد و در این راه بارها، دستگیر و تبعید شد.

بعد از پیروزی انقلاب، آیت‌الله مدنی از سوی مردم همدان به نمایندگی مجلس خبرگان انتخاب شد و بعد از شهادت آیت‌الله قاضی طباطبایی از سوی امام خمینی به سمت امام جمعه و نماینده امام در تبریز منصوب شد. [2] شهید مدنی بعداز ظهر روز جمعه، بیستم شهریور سال ۱۳۶۰ ش پس از آنکه خطبه‌های نماز جمعه به پایان رسید در سن ۶۷ سالگی توسط منافقین به شهادت رسید. [3]

رهبر انقلاب: شهید مدنی حقیقتاً یک مصداق بارزی از روحانی کامل بودند؛ روحانیِ ناطق بود. واقعاً شهادت حقّ او بود؛ این اجر بزرگ الهی، این پایگاه مهمّ الهی پاداش خدا برای این مرد بود و حیف بود که او در بستر بمیرد. ما هم ان‌شاءالله این لطف را از جانب خدا بگیریم، که ما هم در زندگی سقط نشویم، خدای متعال همین راه شهادت را برای ما هم ان‌شاءالله مقدّر کند.

 
1)       صادق،گلزاران، شهید اخلاق و فضیلت، قم، مؤسسه بوستان کتاب، چاپ اول، 1382، ص 20

2)       علی ربانی، خلخالی، شهدای روحانیت شیعه، بی‌جا، چاپ اول، 1402ه.ق، ج 1، ص572

3)       صادق، گلزار، همان کتاب، ص27