إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا (اسراء، 30)
همانا پروردگارت برای هرکس که بخواهد، روزی راگشاده یا تنگ می سازد، همانا او نسبت به بندگانش آگاه و بیناست.
در قرآن به طور گسترده درباره ی رزق و روزی، بحث شده است. برخی از نکات آن آیات عبارت است از:

الف) رزق هر جنبنده ای بر عهده خداست.
«ما من دابّهٍ فی الارض الاّ علی الله رزقها» (هود،6)
ب) سرچشمه روزی، در آسمان است.
«و فی السماء رزقکم» (ذاریات،22)
ج) اگر همه ی مردم رزق گسترده داشته باشند، فساد گسترش می یابد.
«وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الأرْض»(شوری، 27)
د)مردم باید تلاش کنند و به دنبال رزق بروند.
« فابتغوا عندالله الرّزق»( عنکبوت،17)
ه) تقوا از عوامل گشایش و موجب توسعه در رزق است.
«ومَن یَتّقِ الله یَجعل له مَخرجا و یرزقه من حیث لا یحتسِب» (طلاق،2)