روايت داريم که راحتي و شادي در صفت رضاست . همه ي ما داريم زندگي مي کنيم ، در مسير اين ناملايمات سختي ها ، کمبودها ،مشکلات ، فراز و نشيب هست. اين را نخواهيم که هميشه پاشنه ي در به نفع ما بچرخد . گاهي ممکن است عکس چيزي که ما بخواهيم بچرخد . ما بين خوب زندگي کردن و بد زندگي کردن اختيار داريم . يعني نگاه انسان به حوادث . اگر ما در زندگي مثبت انديش باشيم ، مثلا آقا يک بيماري دارد ، دستش درد مي کند ولي در کنار آن قلب ، چشم ،گوش او سالم است .

 يک آقايي از بيماري مي ناليد . به او گفتم که دو تا برگ کاغذ بياور ، روي يکي بيماري و روي يکي اعضاي سالم بدنت را بنويس ، ببين کدامش بيشتر است . مثبت انديش يعني اين که شما نيمه ي خالي ليوان را نبينيد . در واقع اهداف و قضايا را ببيني . يکي از مشکلاتي که ما در جامعه داريم سطح توقعات بالاست . وقتي سطح توقعات بالاست . يک آقايي مي گفت که من مي خواستم با خانمي ازدواج کنم ولي اين اتفاق نيفتاد و من با خانم ديگري ازدواج کردم ، من دائما ناراحت هستم و مي گويم که اگر با اوازدواج مي کردم چه مي شد ؟ اوتا آخر عمرش ناراضي زندگي مي کند . اگر کسي که سوار پرايد مي شود و مي گويد که اي کاش ماکسيما بود ، احساس نارضايتي ميکند ولي اگر بگويد که همين است و خوب است يعني رضايت . رضايت يعني به وضعيت موجود قانع بودن ، سطح توقعات را بالا نبردن ، مثبت انديشي داشتن ، اين معاني رضايت است . حضرت علي (ع) مي فرمايد : وقتي آن چيزي که شما مي خواهيد نمي شود آنچيزي که مي شود بخواهيد . الان آقا و خانمي ازدواج کردند و مي گويد که فرزند اول مان دختر است . دختر خيلي دوست دارد و دختر مي خواهد . بعد از سونوگرافي مي فهمد که بچه دختر است.چيزي که شما مي خواستيد نشد اما اين که شده بخواهيد . و اِلا تا آخر عمر هر چه به اين پسر نگاه مي کني مي گويي پسر هم خوب است ولي اگر دختر مي شد يک چيز ديگري بود . اين انسان هميشه کارش خراب است . اين به افق دين ما به دنيا و حوادث برمي گردد .

از بیانات حجت الاسلام رفیعی