رمضان
برخيزيد. محبوب صدايمان زده است. سفره اي به پهناي آسمان گسترده است و ما را بر سر اين سفره مي خواند.
برخيزيد. سحر هنگام خواب نيست، آن هم سحر ماه رمضان که خدا چشم به راه مناجات بندگان خويش است.
برخيز. صدايش بزن. اينک سحرگاه است و درهاي آسمان به روي زمين و زمينيان گشوده.
به رمضاني بينديش که تو را هر سحر از خواب بيدار مي کند و دعاي سحر را بر لبانت جاري مي سازد.
پس دعاي سحر را زمزمه کن و به رمضاني بينديش که فرصت اين سحرخيزي و عبادت را برايت مهيا کرده است.
رمضان آمده است و تمام درهاي آسمان به روي زمين بازند و رحمت خداوند هر لحظه و هر ثانيه بر سر و رويمان فرومي ريزد. اينک دقيقه ها و ثانيه هايمان، همه لحظه هاي استجابتند. روزها و ساعت ها، همه موسم رستگاري و رهايي اند. خدا گوش به زنگ است. گوش به زنگ توبه ها، آرزوها، گوش به زنگ استغفارها. خدا دنبال بهانه است، کوچک ترين بهانه براي آنکه بهشتش را ارزاني کند و بنده اش را براي ابد در آغوش لطف خويش بگيرد.
سلام بر رمضان
امسال هم، اين فرصت به ما داده شده است كه از نعمت های رمضان، شبهاى سرنوشت ساز قدر، لحظات نورانى و عرفانى سحر، حالات خوش جلسات دعا و قرآن ، حضور قلب نماز شب و ديگر برکات اين ماه بزرگ استفاده کنيم و در عيد فطر عيدى بگيريم. پس قدرش را بدانيم که به فرموده مولاي متقيان حضرت علي(ع) :
روزه ماه رمضان، نگهدارنده از عقاب است و بازدارنده از عذاب.
خطبه 110 نهج البلاغه
خدايا تو را سپاس که بار ديگر چشمانم بر هلال رمضان گشوده شد.
خدايا تو را سپاس که عمرم به سر نيامد و ديگربار در ميهماني تو وارد شدم.
خدايا به من سعادت و سلامت عطا کن تا روزه بگيرم و فرمان تو را اطاعت کنم.
خدايا ياري ام کن تا بر هر آنچه حرام است، در اين ماه، چشم و گوش ببندم و دست از هر آنچه تو روا نمي داري، بشويم.
خدايا به من توان بده تا لحظه لحظه اين ماه مبارک را براي استغفار و رسيدن به حاجات خويش قدر بدانم و بهشتي را که در اين ماه ارزان و آسان در دسترس من قرار داده اي، به دست آورم.