سازمان ملل در سال ۱۹۸۲ شورای جهانی سالمندی را تشکیل داد و در همان سال طرحی را برای تعیین یک روز جهانی برای سالمندان ارائه داد تا اینکه در سال ۱۹۹۰ این شورا اول اکتبر (مصادف با نهم مهر ماه) را روز جهانی سالمندان تعیین کرد.

سالمندان همان كساني هستند كه زندگي دشوار حال خويش را در گرو فراهم نمودن شرايط زندگي بهتر براي فرزندان خود به دست آورده اند… و تنها يك آرزو دارند و آن گذران روزهاي آخر عمرشان در خانه اي آرام و مملو از محبت كنار عزيزانشان است. هرچند در اين بازار نابسامان زمان ما، تكريم سالمندان كمرنگ شده و به آنان توجه و عنايت كافي نمي شود. اگرچه، احترام به سالمندان و تکریم مقام و منزلت آنان مورد سفارش پیشوایان دینی بوده و در آیات کتاب مقدس آسمانی و روایات و آموزه‌های دینی و فرهنگی از جایگاه والایی برخوردار است. تواضع در برابر والدين و احترام و اطاعت از آنان، كمترين حقي است كه برگردن فرزندان دارند. آيا با تمام سفارشات دين مبين اسلام ما فرزندان نسبت به تكريم والدين خويش به هنگام فرو افتادن در ورطه ناتوانی و خزان زندگی متعهد هستيم؟

از مهم ترين و با اهميت ترين راههاى انتقال یک فرهنگ به نسلهاى آینده، رفتار پدر و مادر و آموزندگان است. كودكان و نوجوانان، از رفتار بزرگترها، الگو می ‏گیرند. احترام به بزرگترها و رعایت ادب و همچنين تكريم سالمندان، اگر در عمل و رفتار ما باشد، نسل بعدي ما نیز، این فرهنگ را می ‏آموزند و با همین آداب  رشد مي كنند. اگر کسى انتظار ادب و معرفت و حق‏ شناسى از فرزندانش دارد، باید در ابتدا خودش همین حالت را نسبت به پدر و مادر و بزرگترها نشان دهد، تا کوچکترها هم از او بیاموزند.

سالمندان امروز همان جوانان دیروز اند ، پس بهتر است به فردای خودمان نیز بیاندیشیم و سالمندان  را تکریم نماییم که تکریم بزرگان مایه برکت در زندگی است.