شاید علت اصلی شکل گیری حماسه 9 دی در ظاهر انتخابات 88 و اعلام تقلب در انتخابات توسط کسانی بود که پیروز انتخابات نبودند به واقع این صورت مسئله بود و واقعیت چیز دیگری بود. کسانی که در انتخابات شرکت نکرده بودند و یا اگر هم رأی دادند، مقصود دیگری داشتند، قصدشان انتخاب رئیس جمهور نبود. مخالفان جمهوری اسلامی ایران بر این عقیده اند که فضای سیاسی ایران در همة زمینه ها برای بهره برداری و عملیاتی کردن الگوهایی چون انقلاب رنگی آماده است.

بر این اساس، جمهوری اسلامی چون نظامی است که یکی از لایه ها و رویه های آن را به هر ترتیب، انتخابات شکل می دهد و «نظام انتخاباتی بالنّسبه فرصت خیزی دارد و از این رو، مستعد الگوهای مسالمت آمیز تغییر همچون انقلاب رنگی است» این جریان از آغاز پیروزی انقلاب با این انقلاب الهی همراه شده بود.

در فتنه سال 88 تعدادی از خواص مردود، که در انتخابات ریاست جمهوری شکست خورده بودند، طغیان کردند؛ همه چیز و همه کس را متهم نمودند و حتی حاضر شدند با دشمنان قسم خورده نظام همسو و همراه شوند و به طور مستقیم از بیگانگان خط بگیرند و به نسخه های آن عمل کنند و تا حد براندازی نظام پیش روند و کشور را به اغتشاش بکشانند و به قتل و غارت دست بزند، یا از فتنه انگیزان و غارتگران حمایت کنند و با سخنان دو پهلو و غیر شفاف، فتنه گران را حق و خواسته هایشان را مشروع و قانونی جلوه دهند تا زمینه را برای فتنه گران مساعد سازند. اما رهبر معظّم انقلاب هوشیارانه و با صلابت و با اقتدار درست یک هفته بعد از برگزاری انتخابات در خطبه های نماز جمعه، آب پاکی را روی دست ناپاک امریکا و صهیونیست ها و بدخواهان داخلی ریختند و در بیاناتی نقشه دشمن را نقش بر آب کردند.

همان طور که گفتیم روز 9 دی با توجه به پیش زمینه هایی که حوادث پس از انتخابات به وجود آورده بود شکل گرفت؛ از جمله این پیش زمینه ها می توان به عواملی همچون زیر سؤال بردن اصل دین، نظام مقدس اسلامی و هم چنین اصل ولایت فقیه اشاره کرد که باعث شد مردم ایران با خلق حماسه ماندگار خود، دشمنان قسم خورده نظام اسلامی را مأیوس کنند.

از دیگر زمینه های اصلی شکل گیری حماسه 9 دی می توان به هتک حرمت ماه محرم و روز عاشورا اشاره کرد که باعث جریحه دار شدن احساسات مذهبی مردم ایران شد. اوج حرکت این افراد در روز عاشورا گویای این بود که آنها معتقد به ارزشها و مظاهر اسلامی از جمله امام حسین(ع) و عاشورا نبودند و به همین دلیل روز عزای حسین(ع) را به جشن تبدیل کردند و به صفوف نماز عزاداران و افرادی که بر حسب ظاهر چهره حزب اللّهی داشتند، حمله کردند و شعار هایی دادند که نشانگر مبارزه اساسی با نظام اسلامی و اصل ولایت بود و همین مردم را به صحنه کشاند.

این هتک حرمت به عاشورا و عزاداران حسینی، ملّت ایران را نگران و چشمان آنان را گریان کرد و 9 دی ماه واکنش به این حرکت و اعلام حمایت از ولایت و شخص مقام معظّم رهبری بود.

عوامل مهم ایجاد فتنه را دنیاطلبی می داند. ایشان با تمسک به کلام حضرت سجاد(ع) در تعیین زمینه های فتنه انگیزی به دنیاطلبی و خطرهای آن اشاره می کند و یکی از خطرهای بزرگ جامعه را در دنیاطلبی خواصی می داند که وظیفه هدایت و امنیت جامعه را به عهده دارند. به تعبیر ایشان فتنه های سیاسی و اجتماعی، در عرصه دل انسان ریشه دارد که تمامی ندارد.(بیانات رهبر معظّم انقلاب در اولین دیدار با نمایندگان مجلس هشتم، 21/3/1387)

یکی دیگر از عوامل ایجاد زمینه های فتنه، نافرمانی و عصیان در مقابل رهبری اسلامی است. اگر جامعه اسلامی شکرگزار نعمت ولایت الهی باشد و ولایت مداری پیشه کنند، زمینه های فتنه و بحران اجتماعی از میان خواهد رفت.

روش های رویارویی با فتنه

یکی از مهمترین روشهای رویارویی با فتنه، شناخت راه حقیقی توحید و داشتن راهبری امین و الهی است که با تمسّک به سیره و سنّت وی، بتوان مسیر پر آسیب زمانه فتنه را با امنیت گذراند.

دیگر، دشمن شناسی است اگر شناسایی دشمن بدرستی صورت گیرد، می توان در رویارویی با فتنه، ویژگیهای مختلف دشمن اصلی، توطئه ها و نقاط ضعف و قوت و مراکز و منابع و امکانات آن را به خوبی شناخت و از تمامی این اطلاعات به درستی استفاده کرد.

سوم، داشتن بصیرت فکری و عملی است که سبب تحقق فعلی در اعمال و رفتار انسان می گردد. «بصیرت در عرف سیاسی یعنی فرد، قدرت تشخیص مسائل پیچیدة سیاسی و اجتماعی و قدرت درک فهم درست آن را برای دستیابی به راه صحیح منطبق با عقل و شرع داشته باشد. صاحب بصیرت کسی است که بتواند هنگام فتنه و بحران، حق را از باطل تشخیص دهد و موضع مناسب اتخاذ کند و بتواند در فضای غبارآلود و در تاریکی ها، شاخص ها را بشناسد و راه حل مناسب را پیدا کند و به کج راهه نرود.»

فتنه ها عرصه مشکلی برای انسان به شمار می آید؛ پس نباید در برابر مشکلات و سختی های اجتماعی و سیاسی برآمده از آن کمر خم کرد و در زمانه فتنه باید با تکیه بر وعدة الهی، صبر و استقامت ورزید. پایداری و استقامت در میانه فتنه، چیزی جز عمل به تکلیف و نهراسیدن از توفان ها و تسلیم نشدن نیست. از این رو «اولین چیزی که حضرت موسی(ع) از خداوند درخواست می کند شرح صدر است. شرح صدر به معنای گشادگی سینه، کنایه از این است که انسان در برابر سختی ها و مشکلات از حوصله و تحمل قوی برخوردار باشد تا بتواند بر عجله و شتاب زدگی غلبه کند و در برخورد با مسائل و مشکلات پیش رو، عاقلانه و مدبرانه عمل کند.»

راه دیگر مقابله با فتنه، شکستن وحدت فتنه گران است که شکست این وحدت می تواند یکی از راهکارهای مؤثر رویارویی با فتنه گران باشد.

راه های نفوذ فتنه گران

راه های نفوذ فتنه گران با شگردهای خاصی صورت می گیرد که در کتاب «موج فتنه» به این شیوه ها اشاره شده است:

1- استفاده از شیوه های مبارزه نرم

2- استخدام چهره های موجه و مقدس

3- استفاده از شعارهای خوب و جذاب

4- سخن گفتن از اصول متعالی انسانی

5- نفی گذشته افتخار آمیز جامعه

6 - تحریک احساسات

7- شبهه افکنی

8- تفرقه افکنی

9- جلب حمایت های خارجی

10- ایجاد سازمان های اجتماعی مردم نهاد

11- ایجاد فاصله میان مردم و حکومت

12- درآمیختن حق و باطل

بدیهی است شناختن شگردهای فتنه گران، می تواند ما را در دستیابی به اهداف فرو نشاندن فتنه انگیزان یاری دهد.