اللَّهُمَ اجْعَلْنِی مِنْ زُوَّارِک [1] خدایا مرا از زائرین خودت قرار بده، این سؤال به ذهن میاد که چگونه می‌شود از زائرین خدا بود؟ معنی دقیق این قسمت دعا چیست؟ خدا که جسم نیست و مکان ندارد، چگونه می‌شود خدا را زیارت کرد؟
برای این‌که این قسمت دعا برای ما حل شود نیاز است در معنی زیارت دقت داشته باشیم که زیارت به چه معنی است؟ که خدا را هم می‌شود زیارت کرد.
در کتب لغت زیارت که از زور گرفته‌شده است، به معنی میل و عدول [2] است؛ یعنی کسی که می‌رود به زیارت دیگری در حقیقت میل به او پیداکرده است و از دیگران عدول و روی برگردانی دارد.
ادامه مطلب

اللَّهُمَ اجْعَلْنِی مِنْ زُوَّارِک [1] خدایا مرا از زائرین خودت قرار بده، این سؤال به ذهن میاد که چگونه می‌شود از زائرین خدا بود؟ معنی دقیق این قسمت دعا چیست؟ خدا که جسم نیست و مکان ندارد، چگونه می‌شود خدا را زیارت کرد؟
برای این‌که این قسمت دعا برای ما حل شود نیاز است در معنی زیارت دقت داشته باشیم که زیارت به چه معنی است؟ که خدا را هم می‌شود زیارت کرد.
در کتب لغت زیارت که از زور گرفته‌شده است، به معنی میل و عدول [2] است؛ یعنی کسی که می‌رود به زیارت دیگری در حقیقت میل به او پیداکرده است و از دیگران عدول و روی برگردانی دارد.
بخواهیم در این دعا هم زیارت را معنی کنیم که از زوار خدا باشیم به معنی این است که خدایا مرا آن‌چنان قرار بده که فقط به تو تمایل و توجه داشته باشم؛ و وقتی چنین توجهی به وجود آمد از غیر خدا هم باید اعراض کرد وعدول نمود؛ و این دو در کنار هم‌معنی زیارت را تکمیل می‌کند.
در باب زیارت بیان می‌کنند که حضور زائر در حقیقت نزد زیارت شونده است و این به معنی این نیست که حتماً باید این حضور جسمانی باشد. بلکه این حضور روحانی و معنوی هم می‌تواند باشد. مثل زیارت‌های که از راه دور داریم.
و در این موارد که زیارت خدا مطرح می‌شود، این‌گونه باید معنی کرد «که زیارت خدا یعنی خود را در محضر خدا دیدن است.»
[1] دعائم الإسلام؛ ج 1؛ ص 167
وقتي انسان به نماز بر ميخيزد خوب است اين دعا را بخواند.
وَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ص أَنَّهُ قَالَ: إِذَا قُمْتَ إِلَی الصَّلَاةِ فَقُلْ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ مِنَ اللَّهِ وَ إِلَی اللَّهِ وَ کمَا شَاءَ اللَّهُ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ اللَّهُمَ اجْعَلْنِی مِنْ زُوَّارِک وَ عُمَّارِ مَسَاجِدِک وَ افْتَحْ لِی بَابَ رَحْمَتِک وَ أَغْلِقْ عَنِّی بَابَ مَعْصِیتِک الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنِی مِمَّنْ ینَاجِیهِ اللَّهُمَّ أَقْبِلْ عَلَی بِوَجْهِک جَلَّ ثَنَاؤُک ثُمَّ افْتَحِ الصَّلَاةَ
[2] معجم مقاییس اللغة؛ ج 3؛ ص 36
زور
الزاء و الواو و الراء أصلٌ واحد یدلُّ علی المَیل و العدول. [2]… و من الباب: الزائر، لأنّه إذ زارَک فقد عدَل عن غیرک