گشاده رویی
دروازه ای به دنیای الکترونیکی مکتوبات در اینترنت
آشنايی با حقوق تجارت الکترونيکی:
http://www.itanalyze.ir/e-commerce.php
تعريف حقوق تجارت الکترونيکی، مبنای حقوق تجارت الکترونيک، امضای الکترونيکی، قرار دادهای الکترونيکی و آثار حقوق مترتب بر آنها…..
ارزشمندترین انفاق ها کدام است؟
مراتب خویشاوندی (اولویت در صله رحم) از دیدگاه قرآن و روایات برگرفته از کتاب “مفاتیح الحیاة” اثر آیت الله جوادی آملی در ذیل عنوان می شود:
با توجه به گستره پیوند خویشاوندی از یک سو و ناتوانی انسان ها در رعایت آن با همه خویشاوندان از سوی دیگر، در آیات و روایات به رعایت ترتیب در پیوند خویشاوندی توجه شده است (1). بر پایه روایات یاد شده مراتب صله رحم به شرح زیرند:
1. پدر و مادر و از این دو نیز مادر مقدم است؛
2. برادران و خواهران؛
3. دیگر اقوام نسبی (عشیره: عموها، عمه ها، عموزاده ها…)
4. بستگان سببی( دامادها). البته ازدواج زمینه لحوق سبب به نسب را فراهم می کند.
چرا به امام علی(ع) «قسیم النار و الجنة» میگویند؟
در روایتهای گوناگون شیعی و سنی از امیرالمؤمنین حضرت علی(ع) به «قسیم النار، قسیم الجنه و النّار، قسیم النار و الجنه و …» یاد شده است، اما دلیل آن چیست؟ این سؤالی است که مأمون ۱۲ قرن پیش از امام علیبن موسیالرضا(ع) پرسید و پاسخ گرفت.
حضرت امیر در مقام و منزلت چنان رفیع است که از ایشان به عنوان «قسیم النار، قسیم الجنة و النّار، قسیم النار و الجنة و …» یعنی تقسیمکننده بهشت و جهنم یاد میکنند. اما این عنوان به چه معناست؟
این موضوع را در حدیثی از صفحه 96 جلد نخست کتاب «عیون اخبار الرضا» بررسی میکنیم:
«حدّثنا تمیم بن عبدالله بن تمیم القرشی قال: حدثنی أبی عن أحمد بن علی الأنصاری عن أبی الصلت الهروی قال: قال المأمون یوماً للرضا علیه السلام، یا أبا الحسن! أخبرنی عن جدک أمیر المؤمنین بأی وجه هو قسیم الجنة والنار وبأی معنی فقد کثر فکری فی ذلک؟ فقال له الرضا علیه السلام: یا أمیر المؤمنین ألم ترو عن أبیک عن آبائه عن عبد الله بن عباس أنه قال: سمعت رسول الله(ص) یقول: حب علی إیمان وبغضه کفر؟ فقال: بلی، فقال الرضا علیه السلام: فقسمة الجنة والنار إذا کانت علی حبه وبغضه فهو قسیم الجنة والنار؛
شب اول ربیع الاول
آیا این که بعضی از افراد در شب اول ربیع الاول، شبانه به مسجد می روند و آرزو و دعا می کنند، بدعت در دین نیست؟ آیا سند روایی دارد؟ آیا این حدیث که هر کس به من بشارت ماه ربیع را بدهد من او را به بهشت مژده خواهم داد، از پیغمبر اکرم (ص) است؟
ماه ربیع الاول بهار ماه ها است. با حلول این ماه ، ماه پر از حزن و اندوه صفر که ماه مصیبت های بزرگ اهل بیت رسول خدا (ص) بود به پایان رسیده است. اوج مصيبت ماه صفر در دهه سوم آن است. با اربعين شروع مي شود و به ايام رحلت حضرت ختمي مرتبت محمد مصطفي (ص) و شهادت سبط اكبرش، حضرت امام حسن مجتبي (ع) و غروب خورشيد طوس، حضرت علي بن موسي الرضا (ع) ختم مي شود. و از طرف دیگر در اين ماه ميلاد رسول خدا (ص) که رحمة للعالمین است، واقع شده است و ميتوان ادعا كرد از اول آفرينش زمين رحمتي مانند آن بر زمين فرود نيامده است؛ زيرا برتري اين رحمت بر ساير رحمت هاي الهي مانند برتري رسول خدا بر ساير مخلوقات است[1].
حدیثی از پیامبر (ص)در مورد پایان ماه صفر و آغاز ماه ربیع الاول
چند سالی است در پایان ماه صفر و آغاز ماه ربیع الاول، پیامکهایی رد و بدل میشود بدین مضمون: «پیامبرخدا صلی الله علیه , اله وسلم می فرماید: هر کس خروج از ماه صفر را به من اطلاع دهد، اهل بهشت میباشد»، یا «هر کس مرا به ورود ربیع الاول بشارت دهد، بهشت را به او بشارت میدهم». لکن هیچیک از این دو متن در احادیث شیعی نیامده است و این پیامکها مردود است.
اینکه میگویند پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ماه صفر را نحس میدانستند و روایتی را نقل میکنند که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: «هر کس خروج از ماه صفر را به من اطلاع دهد، اهل بهشت میباشد»، در روایات شیعی نیامده است. بلکه مطلب چیز دیگری است……
اعمال ماه صفر
1ـ «سيّد بن طاووس» نقل كرده است: در روز سوم ماه صفر، دو ركعت نماز بخوان كه در ركعت اوّل سوره «حمد» و سوره «انّا فتحنا» (فتح) و در ركعت دوم سوره «حمد» و سوره «توحيد» قرائت شود و پس از سلام نماز، صد بار صلوات بفرست و صد بار آل ابى سفيان را لعنت كن و صد مرتبه استغفار نما و آنگاه حاجت خويش را از خداوند بخواه. (ان شاء اللّه به هدف اجابت مى رسد).(1)
2ـ در روز اربعين (بيستم ماه صفر) زيارت امام حسين(عليه السلام) مستحبّ است و مورد تأكيد قرار گرفته. در روايتى كه «شيخ طوسى» از امام حسن عسكرى(عليه السلام) نقل كرده، چنين آمده است: نشانه هاى مؤمن پنج چيز است: به جاى آوردن پنجاه و يك ركعت نماز (17 ركعت نماز واجب و 34 ركعت نافله) و زيارت اربعين (امام حسين(عليه السلام)) و انگشتر را بر دستِ راست نهادن، و پيشانى را به هنگام سجده بر خاك گذاردن و بسم الله الرّحمن الرّحيم را در نماز بلند گفتن.(2)
مناسبت های ماه صفر
اوّل ماه صفر:
آغاز جنگ صفّین، مطابق نقل مورّخان در سال 37 هجرى است. جنگ صفّین از سوى امیرمؤمنان(علیه السلام) و لشکریانش، در برابر معاویه و سپاه غارتگر شام، آغاز شد و مدّت 110 روز طول کشید،(2) و در آستانه شکست لشکر شام، عمرو عاص خدعه اى به کار زد و قرآن ها را بر سر نیزه کردند و داستان تأسّف بار حکمین پیش آمد.
همچنین در این روز در سال 61 هجرى (بنا بر روایتى) سرِ مبارک حضرت سیّدالشّهدا(علیه السلام) را همراه کاروان اهل بیت(علیهم السلام)وارد شهر شام کردند.
دوم ماه صفر:
روز شهادت زید بن على بن الحسین(علیه السلام) پس از قیام بر ضدّ بنى امیّه در سال 120 هجرى است; وى به هنگام شهادت 42 سال داشت.
یکی ازجمعه ها
یکی ازجمعه ها جان خواهد آمد
به درد عشق درمان خواهد آمد
غبار از خانه های دل بگیرید
که بر این خانه مهمان خواهد آمد . . .
(اللهم عجل لولیک الفرج)
هدف از خواندن قرآن و حفظ آن چيست؟
هدف از خواندن قرآن، هدايت شدن و رسيدن به سعادت دنيوى و اخروى است. خواندن و حفظ قرآن نتايج بسيارى دارد كه ما تنها بخشى از آن را ذكر مىكنيم.
الف) تدبر و تفكر در قرآن:
يكى از هدفهاى يادگيرى و حفظ قرآن، تدبر در آن است. قرآن كريم خطاب به پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «كتابى مبارك بر تو فرو فرستاديم تا در آياتش تدبر (وانديشه) كنند و خردمندان از آن پند گيرند».[1]
ب) تبرك به قرآن و به دست آوردن ثواب:
در اين مورد تشويقها و تأكيدهاى فراوانى از معصومين(ع) رسيده است:
1. امام صادق(ع): «قرآن عهد خداوند و فرمان اوست بر خلقش، پس بر مسلمان شايسته است در اين عهد خداوند نظر كند و روزى پنجاه آيه از آن را بخواند».[2]
آيا با خواندن قرآن مىتوانم در درسهايم موفق بشوم؟
با توجه به اينكه داشتن حافظه قوى براى موفقيت در درسها مؤثر است، خواندن قرآن[1] و حفظ آن هم يكى از عوامل تقويت حافظه به شمار مىرود. پس خواندن و حفظ قرآن، خود باعث موفقيت در درسها مىشود; چنان كه تجربه دانشآموزان قارى و حافظ قرآن هم اين مطلب را تأييد مىكند.
بايد توجه داشت كه خواندن وحفظ قرآن نبايد فرد را از تلاش و كوشش در درسها باز دارد، بلكه بايد با برنامهريزى منظم، هم به كارهاى قرآنى و هم به كارهاى درسىبرسد.
[1]. بحارالانوار، ج63، ص290.
قرآن برای اموات
الف) چه سورهاى را بهتر است براى اموات بخوانيم؟ ب) چگونه نيت كنيم؟ ج) آيا مىتوان ثواب خواندن قرآن را به روح مقدس يكى از چهارده معصوم(ع) هديه كرد؟
الف) خواندن هر سورهاى از قرآن براى مردگان مفيد و داراى ثواب است، ولى امامان معصوم(ع) فرمودهاند: بهتر است كه سورههاى: «الرحمن»، «يس»، «جمعه»، «قدر»، «معوّذتين» (ناس و فلق)، «اخلاص»، «مُلك» و يا «آيةالكرسى» و… خواندهشود.[1]
ب) هنگام خواندن قرآن براى شخصى كه از دنيا رفته، همين كه نيت كنيد براى او مىخوانم كافى است. اگر شخصى قرآن را براى ثواب بردن خودش تلاوت مىكند، بايد به قصد قربت و نزديك شدن به خداوند باشد و اگر براى كسى ديگر و به نيابت از شخص مرده مىخواند و مىخواهد ثواب قرائت را به روح اموات هديه كند، باز قصد قربت به خداوند متعال لازم است. به اين ترتيب كه قرآن را به قصد قربت به خداوندمتعال تلاوت كند و ثواب آن را به روح اموات هديه نمايد.[2]
زندگىِ ما چگونه و به چه علت با خواندن قرآن زيبا مىشود؟
اگر ما به آثار خواندن قرآن توجه و قرآن را مانند دوستى در زندگى انتخاب كنيم، آياتش را بخوانيم و در معانى آسمانىاش تفكر كنيم، پس از مدتى زندگىمان سرشار از نور، روشنايى، طراوت و زيبايى خواهد شد.
ما در نيايشى پيش از تلاوت قرآن از خدا مىخواهيم: «خدايا! رغبت مرا به قرآن افزون گردان و آن را مايه روشنايى ديده و درمانِ بيمارىهاى دل و از بين رفتن غمواندوه من قرار ده. خدايا! زبانم را به خواندن قرآن بيارا و چهرهام را با آن زيبا، بدنم را با آن قدرتمند و ترازوى اعمالم را سنگين كن».
اگر قرآن را با صوت بخوانيم اجرمان چه قدر است؟ و اگر بدون صوت بخوانيم چهطور؟
مقدار اجر و ثواب را خدا مىداند. پيامبراكرم(ص) مىفرمايد: «قرآن را با صوتهاى خويش زيبايى بخشيد، زيرا صوت زيبا بر زيبايى قرآن مىافزايد.»[16]
با توجه به اينكه آيات قرآن سخنان خداوند است و خدا از اول كامل بوده، پس ارزشگذارى آيات قرآن براى چيست كه فلان سوره ثواب بيشترى دارد؟ (در مفاتيح اين ارزشها آمده است).
بايد دانست اگر تفاوتى در سورهها از نظر ارزش، وجود داشته باشد، به كامل بودن خدا ارتباطى ندارد، چرا كه ممكن است خداى متعال و حكيم از روى حكمت و به جهت مصلحت، بعضى از سورهها را از نظر فصاحت و بلاغت يا مفهوم و محتوا بر بعضى ديگر و يا بعضى از آيات را بر بعضى ديگر برترى داده باشد; همانطور كه در خلقت انسانها، بعضى از آنها را بر برخى ديگر ـمانند انبيا بر مردم عادىـ برترى داده است. هر يك از آيات يا سورههاى قرآن به گلهايى مىماند كه بوى دلرباى مخصوص خويش دارد.
بهترين مزد و ثواب براى قاريان قرآن، از نظر قرآن چيست؟
قرآن كريم مىفرمايد: (اِنَّ الَّذينَ يَتلونَ كِتـبَ اللّهِ واَقاموا الصَّلوةَ واَنفَقوا مِمّا رَزَقنـهُم سِرًّا وعَلانِيَةً يَرجونَ تِجـرَةً لَن تَبور * لِيُوَفِّيَهُم اُجُورَهُم ويَزيدَهُم مِن فَضلِهِ اِنَّهُ غَفورٌ شَكور);[1] كسانى كه كتاب الهى را تلاوت مىكنند و نماز را به پاى مىدارند و از آنچه به آنان روزى دادهايم، پنهان و آشكار انفاق مىكنند، تجارتى[ پر سود] و بى زيان و خالى از كساد را اميد دارند. [آنها اين اعمالصالح را انجام مىدهند]تا خداوند اجر و پاداش كامل به آنها دهد و از فضلش بر آنها بيفزايد كه او آمرزنده و شكرگزار است.
بديهى است كه منظور از تلاوت در اينجا، قرائت سطحى و خالى از تفكر و انديشه نيست، بلكه خواندنى است كه سرچشمه فكر و انديشه و در نتيجه، عملصالح باشد. در روايات اسلامى نيز به برخى از پاداشهاى قاريان قرآن اشارهشده; از جمله:
خداوند به قارى قرآن پاداش عظيمى خواهد داد. پيامبراكرم(ص) فرمود: «هر كس براى رضاى خدا و آگاهى عميق در دين، قرآن بخواند، ثواب فرشتگان و انبيا و رسولان را خواهد داشت».[2]