حجت الاسلام پناهیان

قدم اول در نمازِ خوب خواندن، نماز مؤدبانه خواندن است.

نماز مؤدبانه خواندن يعني چه؟ يعني خدايا من حال دارم يا ندارم، عشق به تو دارم يا ندارم، از تو مي ترسم يا نمي‌ترسم، زورم مي آيد نماز بخوانم يا زورم نمي آيد، به هر حال من بايد ادب رعايت بکنم. عين يک سربازي که در پادگان به او مي گويند: از امروز فرمانده ي خودت را ديدي پا مي‌کوبي و دستت را مي بري بالا. وقتي فرمانده ات خواست برود، تا فرمانده نرفته تو نبايد حالت راحت باش داشته باشي. (حال داری یا نداری، عشق داری یا نداری، زورت می آید یا زورت نمی آید، نماز بخوان به جهت ادب در برابر پروردگار)

مؤدبانه نماز خواندن؛ يعني سر وقت نماز خواندن؛ قرائت درست داشتن؛ مستحبات حداقلي نماز را به جا آوردن.

منبع :
(چکیده ای از کتاب منبر و محراب از صفحه 49 تا 96 )

پيامبر اکرم صلی الله عليه و آله و سلم به امير المومنين عليه السلام، فرمود：
سنگدل ترين افراد اقوام نخستين که بود
اميرالمونين عليه السلام در پاسخ عرض کرد：آن کسی که ناقه قوم ثمود را به هلاکت رساند.

پيامبر (ص)، فرمود：راست گفتی. اينک بگو شقی ترين افراد اقوام اخير چه کسی است

آن حضرت فرمود：نمی دانم ای رسول خدا.

پيامبر (ص) فرمود： کسی که شمشير را بر اين نقطه از سر تو وارد می کند.
(و اشاره به قسمت بالای پيشانی آن حضرت کرد.)

«1001 داستان اززندگانی اميرالمومنين عليه السلام»

ما با همه ملتهاي مسلم برادر هستيم . و در شادي و غم آنها شريك هستيم . و اميد اين را داريم كه آنها هم با غمها و شاديهاي ما شريك باشند.

صحیفه امام خمینی(ره) جلد 11 صفحه 104»

مدافع حرم بی بی زینب (سلام الله علیها) شهید سید رضا طاهر که در شانزدهم اردیبهشت 95 در خان طومان سوریه همچون ارباب بی کفنش بی سر به شهادت رسید .

وصیت نامه شهید والامقام

بنام خدای شهیدان

بگو: (ای پیغمبر) « اگر در خانه­ های خود هم بودید، باز آنانکه سرنوشت­شان در قضای الهی کشته شدن است، از خانه به قتلگاه با پای خود، البته بیرون می­ آمدند. (آیه ۱۵۴ ” آل عمران"- صفحه۷۰ )
.
حال آن­که قرار است هر کسی یک روز به دنیا آمده، یک روز از دنیا رود؛ چه خوب است با شهادت باشد. شهادت در راه دفاع از حریم آل الله.
.

ادامه »

قالَ الْحُسَيْنُ عليه السلام :

(( خَمْسٌ مَنْ لَمْ تَكُنْ فِيهِ، لَمْ يَكُنْ فِيهِ كَثيرُ مُسْتَمْتَعٍ: اَلْعَقْلُ، وَالدّينُ وَالْأَدَبُ، وَالْحَياءُ، وَحُسْنُ الْخُلْقِ. ))

امام حسين عليه السلام فرمود:

پنـج چيز است اگر در انسـان نباشد، در او بهـره زيادى نخـواهد بود:

1 ـ عقل
2 ـ دين
3 ـ ادب
4 ـ حيا
5 ـ خوش اخلاقى.

« حياة الامام الحسين عليه السلام ، ج 1، ص 181».

خداوندا ، مرا از كسانى قرار ده كه:

عمرشان را دراز و كردارشان را نيكو گردانيده اى .
ونعمتت را بر آنان تمام كرده اى و از آنان خُرسندى .
و به آنان زندگى اى پاك، همراه باپايدارترين شادمانى و سرشارترين كرامت و كامل ترين رفاه، عطا نموده اى.

« بحارالأنوار ، ج 98، ص 91، ح 2»

امام صادق علیه السلام فرمود:
هنگامی که با غمی از غمهای دنیا روبرو می شوید وضو گرفته ، به مسجد بروید ، نماز بخوانید ودعا کنید ، زیرا خداوند دستور داده
(( استعینوا بالصبر والصلاه ))
در مشکلات از صبر و نماز یاری بجویید.

«تفسیر نمونه ، ج ۱، ص ۲۱۹»

امام حسن مجتبى عليه السلام :

(( اَلنّاسُ اَرْبَعَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ لَهُ خُلقٌ وَ لا خَلاقَ لَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَهُخَلاقٌ وَ لا خُلقَ لَهُ، قَدْ ذَهَبَ الرّابِـعُ وَ هُوَ الَّذى لا خَلاقَ وَ لا خُلقَ لَهُ وَ ذلِكَ شَرُّ النّاسِوَ مِنْهُمْ مَنْ لَهُ خُلقٌ وَ خَلاقٌ فَذلِكَ خَيْرُ النّاسِ)

امام حسن مجتبى عليه السلام :

مردم چهار دسته اند:
۱-دسته اى از آنها اخلاق دارند، امّا بهره اى (از دنيا) ندارند
۲-.دسته اى بهره مندند، اما اخلاق ندارند.
۳- دسته اى نه بهره اى (از دنيا) و نه اخلاق دارند كه اينها بدترين مردم اند.
۳-و دسته اى كه هم اخلاق دارند و هم (از دنيا) بهره مندند كه اينان، بهترين مردم اند.

بحارالأنوار، ج 70، ص 10، ح 8»

پيامبر صلي الله عليه و آله:

(( لَيْسَ مِنْ نَفْسٍ بَرَّةٍ وَ لا فاجِرَةٍ اِلاّ وَ تَلومُ نَفْسَها يَوْمَ الْقيامَةِ، اِنْ عَمِلَتْ خَيْرا: كَيْفَ لَمْ اَزِدْ، و اِنْ عَمِلَتْ شَرّا، قالَتْ: لَيْتَنى! كُنْتُ قَصَّرْتُ))

پيامبر صلي الله عليه و آله:

هيچ نيكوكار و بدكارى نيست، مگر اين كه در روز قيامت، خودش را سرزنش مى كند. اگر خيرى انجام داده باشد، مى گويد: چرا به آن نيفزودم و اگر شرّى مرتكب شده باشد، مى گويد: اى كاش! مرتكب نمى شدم.

«بحار الأنوار، ج 7، ص 29.»

عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ وَ اللَّهِ لَوْ أَنِّی حَدَّثْتُکُمْ فِی فَضْلِ زِیَارَتِهِ لَتَرَکْتُمُ الْحَجَّ رَأْساً وَ مَا حَجَّ أَحَدٌ وَیْحَکَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ اتَّخَذَ کَرْبَلَاءَ حَرَماً آمِناً مُبَارَکاً قَبْلَ أَنْ یَتَّخِذَ مَکَّةَ حَرَماً قَالَ ابْنُ أَبِی یَعْفُورٍ قَدْ فَرَضَ اللَّهُ عَلَى النَّاسِ حِجَّ الْبَیْتِ وَ لَمْ یَذْکُرْ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع قَالَ وَ إِنْ کَانَ کَذَلِکَ فَإِنَّ هَذَا شَیْ‏ءٌ جَعَلَهُ اللَّهُ هَکَذَا أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع إِنَّ بَاطِنَ الْقَدَمِ أَحَقُّ بِالْمَسْحِ مِنْ ظَاهِرِ الْقَدَمِ وَ لَکِنَّ اللَّهَ فَرَضَ هَذَا عَلَى الْعِبَادِ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ الْإِحْرَامَ لَوْ کَانَ فِی الْحَرَمِ کَانَ أَفْضَلَ لِأَجْلِ الْحَرَمِ وَ لَکِنَّ اللَّهَ صَنَعَ ذَلِکَ فِی غَیْرِ الْحَرَمِ

از امام صادق علیه السلام روایت شده: بخدا قسم، اگر درفضیلت زیارت امام حسین علیه السلام با شما سخن می‌گفتم، قطعا، حج را بطور کلی رها می کردید، و هیچکدام از شما حج نمی رفت، مگر نمی دانی که خداوند سبحان قبل از اینکه مکه را حرم خود بگیرد، کربلا را حرم امن و مبارک خود گرفت، ابن ابی یعفور عرضه داشت؛ خداوند حج بیت الله را بر مردم واجب نمود در حالیکه ذکری از زیارت امام حسین علیه السلام نیاورد، حضرت فرمودند: اگر چه این گونه است، چرا که این چیزی است که خداوند آن را چنین قرار داده است، آیا نشنیده ای کلام امیرالمومنین علیه السلام را که: همانا کف پا( باطن قدم) سزاوارتر به مسح کشیدن نسبت به روی پا می باشد، لیکن خداوند مسح ظاهر پا را بر بندگان واجب نموده است، آیا نمی دانی که احرام بستن اگر در حرم بود، بهتر می بود، لیکن خداوند احرام بستن را در غیر حرم مفروض نمود.(وسائل الشیعه/ج14/ص514)

1-خیرخواهی خداوند

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ

امام صادق علیه السلام فرمودند: هرکسی که خداوند خیرش را بخواهد، حب امام حسین علیه السلام و حب زیارتش را در قلب او می‌اندازد و هر که را خداوند بدیش را بخواهد، بغض نسبت به امام حسین علیه السلام و بغض زیارت آن حضرت را در قلب او می اندازد.(وسائل الشیعه/ج14/ص496)

ادامه »

حضرت صادق(ع):
هر کس کار بدی بکند تا هفت ساعت از روز مهلت دارد پس اگر در این مدت سه مرتبه بگوید :

« استغفرو اللهَ الَّذی لا اِله الّا هُوَ الحَیُّ القَیوم ذُوالجَلالِ وَالاِکرامِ و اَتوبُ اِلَیه » خدا گناهانش را بیامرزد.

اصول کافی جلد 4 صفحه 171

عطیه عوفی نقل می کند با جابر بن عبدالله انصاری که نابینا شده بود، به قصد زیارت قبر امام حسین (علیه السلام) خارج شدیم.

چون به کربلا رسیدیم، روز بیستم ماه صفر بود.
جابر نزدیک فرات رفت، غسل کرد و خود را معطر کرد و به سمت قبر امام حسین (علیه السلام) روانه شد و قدمی برنمی داشت مگر با ذکر خدا.

چون به کنار قبر رسیدیم، جابر به من گفت دست من را روی قبر امام حسین (علیه السلام) بگذار.

همین که دستش به قبر رسید گفت الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر و بیهوش شد و روی قبر افتاد.

من آب به صورتش پاشیدم تا به هوش آمد و گفت یا حسین، یا حسین، یا حسین.

سپس گفت آیا دوست، جواب دوستش را نمی دهد؟

ادامه »

دقت کنید که پدر و مادرتان را راضی نگهدارید. اگر از دنیا رفته‌اند، سحرها هنگام نماز شب برایشان دعا کنید.

اگر وضع مالی‌تان خوب است برایشان گوسفند بکشید و خیرات بدهید. هر چیزی که پدر و مادرتان در زمان حیات دوست داشتند برایشان خیرات بدهید که به آنها می‌رسد.

فاتحه‌ای که شما برای پدر و مادرتان می‌خوانید و حمد و سوره‌ای که برایشان می خوانید به آنها می‌رسد.

یکی از خویشان ما می‌گفت: «من سر قبر پدرم در امامزاده عبدالله در حال خواندن فاتحه بودم که یک عده هندی از مقابلم گذشتند. من حواسم پرت شد و مشغول تماشای آنها شدم و حمد و سوره‌ام را بدون حضور قلب خواندم. همان شب پدرم را در خواب دیدم که به من می‌گفت: «این چه حمد و سوره‌ای بود که برای من خواندی؟!»

منبع: کتاب بدیع_الحکمة حکمت ۲۵ از مواعظ آیت الله مجتهدی تهرانی(ره)

چرا وقت سلام دادن به امام زمان(عج) دستمان روی سرمان میگذاریم؟

این کار معنی خاصی دارد یا توسط ائمه توصیه شده؟!

پاسخ:
مرحوم شیخ عباس قمی در منتهی الامال می‏نویسد:
روایت شده که دعبل خزاعی وقتی که قصیده تائیّه خود را برای حضرت امام رضا (ع) سرود چون به این شعر رسید:

خروج امام لا محاله خارج یقوم علی اسم اللَّه بالبرکات

امام رضا (علیه السلام) چون نام قائم را شنید، برخاست و سر خود را به سوی زمین خم کرد، پس از آن کف دست راست خود را بر سر گذاشت و فرمود:«اللهم عجل فرجه و مخرجه و انصرنا به نصراً عزیزاً».

ادامه »