امیرالمؤمنین علی(ع)صحنه مرگ راچنین بیان می فرمایند:

درلحظه ی مرگ اطراف بدن شل می شودرنگ می پرد. مرگ می آید.زبان می گیرد.انسان هنوزمی بیندومی شنود ولی قدرت حرف زدن ندارد.فکرش کارمی کند.باخودفکرمی کندکه عمرش رادرچه راهی صرف وتباه کرده وایامش راچگونه سپری کرده است؟درآن لحظه ازاموال وثروت هایی که درطول عمرش جمع کرده یادمی کندوباخودمی گوید:این اموال راازچه راهی بدست آورده ام وفکرحلال وحرام آن نبودم اکنون گناه وحسابش بامن است ولذت وبهره اش بادیگرانُ ولی مامورمرگ همچنان روح اوراازاعضای اوجدامی کندتازبان وگوش هم ازکارمی افتدوفقط چشمانش می بیندوبه اطراف خودنگاه می کندوتلاش ووحشت حرکت اطرافیان خودرامشاهده می کند.دیگرنمی شنودوحرفی هم نمی زند.درلحظه آخرروح ازچشم هم گرفته می شودواومانندمرداری درمیان دوستان وبستگان می افتدوهمه ازاومی ترسندوازکنارش فرارمی کنندوپس ازاندکی اورابه خاک سپرده ازاودورمی شوندواورابه دست عملش می سپارندوبرای همیشه ازدیدارش چشم می پوشند.!
نهج البلاغه ، خطبه 109

امام على عليه السلام :

أشَدُّ الذُّنُوبِ مَا استَهَانَ بِهِ صَاحِبُهُ؛

سخت ترین گناهان آن است که صاحبش آن را کوچک بشمرد.

نهج البلاغه، حکمت 348

عَنْ أَميرِالمُؤْمِنين عليه السلام: لا تَتْرُكُوا الأمْرَ بِالْمَعرُوفِ وَ النَّهىَ عَنِ الْمُنكَرِ فَيُـوَلّى عَلَـيْكُمْ أَشْـرارُكُـمْ ثُمَّ تَدْعُونَ فَلا يُستَجابُ لَكُمْ. نهج البلاغه، نامه 47

على عليه السلام فرمودند: امر به معروف و نهى از منكر را ترك نكنيد زيرا در اين صورت افراد نادرست برشما مسلط مى گردند آنگاه دعا مى كنيد و دعايتان مستجاب نمى شود.

امام على عليه السلام :
لَو اَنَّ السَّماواتِ و َالارضَ كانَتا عَلى عَبدٍ رَتقا ثُمَّ اتَّقَى اللّه لَجَعَلَ اللّه لَهُ مِنها مَخرَجا وَرَزَقَهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ؛
اگر آسمان ها و زمين راه را بر بنده اى ببندند و او تقواى الهى پيشه كند، خداوند حتما راه گشايشى براى او فراهم خواهد كرد و از جايى كه گمان ندارد روزى اش خواهد داد.
نهج البلاغه، خطبه 184

امام علي عليه السلام به فرزندشان امام حسن عليه ‏السّلام فرمودند:
پسر جانم، چهار نکته در فضایل و چهار نکته در رذایل از من یاد گیر تا هیچ چیز به تو ضرر نرساند:
بی ‏نیازترین بی ‏نیازی عقل است بزرگترین ناداری نابخردی است.
بالاترین وحشت، خودپسندی است و ارزنده‏ ترین تبار، اخلاق نیکوست.
فرزند جانم، از دوستی با احمق بپرهیز، که اگر خواهد به تو سودی رسانَد سرانجام به تو ضرر زند از دوستی با بخیل نیز دوری کن، که آنچه را سخت بدان نیازمندی از تو مضایقه کند؛ و همچنین از دوستی با فاسق و فاجر بپرهیز، که تو را به پشیزی فروشد؛
و بالاخره با دروغگو هرگز دوست مشو، که چونان سراب است و با جادوی خطبه ش دور را نزدیک، و نزدیک را دور جلوه دهد.
نهج البلاغه، حکمت 37

حکمت 139تناسب امداد الهى با نیازها
درود خدا بر او ، فرمود : کمک الهى به اندازه نیاز فرود مى آید.
وَ قَالَ [علیه السلام] تَنْزِلُ الْمَعُونَةُ عَلَى قَدْرِ الْمَئُونَةِ .

از مصداق های حکمت الهی هم همین است،حکیم بودن خدا یعنی اینکه خداوند،هیچ کاری را عبث و بیهوده انجام نمی دهد،یعنی کمک را به اندازه عطا می کند،نه بیشتر از نیاز و نه کمتر از آن،که در آن صورت افراط و تفریط بود و خلاف حکمت.
از دیگر نکات هم این است که از خداوند همیشه راضی و شاکر او باشیم،نعوذ بالله طلبکار خدا نباشیم،هی نگوییم کم است،چون خداوندی که از مادر هم به ما مهربانتر است و صلاح ما را بهتر می داند و خیر و سعادت ما را می خواهد،بهتر می داند که چقدر نعمت و کمک در زندگی به ما ارزانی دارد.
پس: الحمد لله رب العالمین
اعملوا آل داود شکرا و قلیل من عبادی الشکور:ای خاندان داوود شکر کنید،و اندکی از بندگان من شکر گزار هستند.

حکمت ۹ امام علی علیه السلام :
إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَي أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ .
چون دنيا به كسي روي آورد، نيكي هاي ديگران را به او عاريت دهد، و چون از او روي برگرداند خوبيهاي او را نيز بربايد.
نهج البلاغه

Amir al-Mu’mini, peace be upon him, said : When this world advances
towards (with its favours) it attributes to him other’s good; and when it turns away from him it deprives him of his own good

شک نکن که به همهٔ آرزوهایت نخواهی رسید..
و از مرگ جلو نخواهی زد..
و تو هم همان راهی را پیش رو داری که دیگران داشتند..
پس در جستجوی آرزوهایت کمی آرام تر باش..
و با آرزوهایی که به آنها رسیده ای زیباتر و باحوصله تر برخورد کن..
که خیلی اوقات، زیادی به دنبال خواسته ای افتادن، همه چیز را تباه می کند..
رسم بر این نیست که هرکس خواست، به دست بیاورد..
و هرکس قناعت کرد، محروم بماند..

حضرت امیر (علیه السلام) در نامه به امام حسن مجتبی (علیه السلام) میفرمایند:
اى پسرم نفس خود را ميزان ميان خود و ديگران قرار ده، پس آنچه را كه براى خود دوست دارى براى ديگران نيز دوست بدار، و آنچه را كه براى خود نمى‏ پسندى، براى ديگران مپسند، ستم روا مدار، آنگونه كه دوست ندارى به تو ستم شود، نيكوكار باش، آنگونه كه دوست دارى به تو نيكى كنند، و آنچه را كه براى ديگران زشت مى‏ دارى براى خود نيز زشت بشمار، و چيزى را براى مردم رضايت بده كه براى خود مى‏ پسندى، آنچه نمى ‏دانى نگو، گر چه آنچه را می‏دانى اندك است، آنچه را دوست ندارى به تو نسبت دهند، درباره ديگران مگو، بدان كه خود بزرگ بينى و غرور، مخالف راستى، و آفت عقل است، نهايت كوشش را در زندگى داشته باش، و در فكر ذخيره سازى براى ديگران مباش، آنگاه كه به راه راست هدايت شدى، در برابر پروردگارت از هر فروتنى خاضع ‏تر باش.
نامه 31 نهج البلاغه

از کسانی نباش که بدون عمل صالح به آخرت امیدوار است و توبه را با آرزوهای دراز به تاخیر می اندازد.

در دنیا مثل زاهدان حرف میزند اما در رفتار و کردار مثل دنیاپرستان عمل میکند.

دیگران را از کارهای بد پرهیز میدهد اما خودش از انجام آنها پروائی ندارد.

به فرمانبرداری امر میکند اما خود فرمان نمی برد.

نیکوکاران را دوست دارد اما رفتارشان را ندارد.گناهکاران را دشمن دارد اما خودش یکی از گناهکاران است.

آقا امیرالمومنین علی(علیه السلام)، حکمت ۱۵۰ نهج البلاغه

قال امیرالمومنین علیه السلام:

فرض الله … الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق‏امام على علیه السلام فرمود:

خداوند روزه را واجب كرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید.

نهج البلاغه، حكمت 252

نهج البلاغه:

آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستینها را بالا بزن،

آنگاه دستان خداوند را می بینی که زودتر از تو دست به کار شده است.

و هر ڪس از مڹ رویگرداڹ شود زندگے تنگ و سختی خواهد داشٺ.
سوره طہ آیہ ۱۲۴

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ قَالَ [عليه السلام] فرمود :
الصَّلَاةُ قُرْبَانُ كُلِّ تَقِيٍّ
نماز موجب نزديكى هر پارسايى به خداست ،
وَ الْحَجُّ جِهَادُ كُلِّ ضَعِيفٍ
و حج جهاد هر ناتوان است .
وَ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ زَكَاةٌ
هر چيزى زكاتى دارد ،
وَ زَكَاةُ الْبَدَنِ الصِّيَامُ
و زكات تن ، روزه
وَ جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّلِ .
و جهاد زن ، نيكو شوهر دارى است.

حکمت 33 :
وَ قَالَ [عليه السلام] كُنْ سَمْحاً وَ لَا تَكُنْ مُبَذِّراً وَ كُنْ مُقَدِّراً وَ لَا تَكُنْ مُقَتِّراً .
اعتدال در بخشش و حسابرسى (اخلاقى ، اجتماعى ، اقتصادى)
و درود خدا بر او ، فرمود : بخشنده باش اما زياده روى نكن ، در زندگى حسابگر باش اما سخت گير مباش.

خطبه 83 :
سخنى از آن حضرت (ع ) درباره عمرو بن عاص
در شگفتم از پسر نابغه . به شاميان مى گويد كه من بسيار مزاح مى كنم و مردى شوخ طبعم و اهل لعب و بازيچه ام . اين سخنى است باطل و گناه آلود كه عمرو بر زبان آورده . بدانيد، كه بدترين گفتار دروغ است و او مى گويد و دروغ مى گويد. وعده مى دهد و خلاف مى كند، اگر چيزى از او خواهند، خسّت مى ورزد و اگر خود چيزى خواهد، به اصرار و سوگند، مى ستاند و اگر پيمانى بندد در آن خيانت كند و حق خويشاوندى به جاى نياورد. چون جنگ فرا رسد، به زبان ، بسى امر و نهى كند تا خود را دلير جلوه دهد، و اين تا زمانى است كه شمشيرها از نيام برنيامده و چون شمشيرها از نيام برآمد، بزرگترين نيرنگ او اين است كه عورت خود بگشايد.
به خدا سوگند، ياد مرگ مرا از هر بازيچه و مزاحى باز مى دارد و از ياد بردن آخرت ، عمرو را نگذارد كه سخن حق بر زبان آورد. عمرو با معاويه بيعت نكرد، مگر آنگاه كه معاويه شرط كرد كه در آتيه او را پاداشى دهد. آرى ، معاويه او را رشوتى اندك داد و عمرو در برابر آن از دين خويش دست كشيد.