با توجه به تعاريفي كه درباره فقر شده است مي توان گفت: فقر عبارت است از ناتواني در تامين نيازمنديهاي كافي انساني درجهت رسيدن به يك زندگي شايسته كه سبب رسيدن به كمال انساني است. اقتصاد و دین، در معنا بخشیدن به زندگی مادّی و معنوی بشر ورسيدن او به مدارج عالی ، نقش تعیین کننده ای دارند و می توان گفت، در این جهت مکمّل یکدیگرهستندوخداوند در قرآن فرموده اند:

«اِنَّ الاِ نْسانَ لَیَطْغی أَنْ رَاهُ اسْتَغْنی»(علق / 6 ـ 7)

به یقین انسان طغیان می کند از این که خود را بی نیاز ببیند. اين همان مفهوم پيوند دين و اقتصاد است كه چه بسا بي نيازي مطلق بي ديني را به دنبال داشته و سبب هلاكت انسان شود..

دربسياري از آيات قرآن به مساله فقر پرداخته شده است.و اين امر مورد توجه انبيا و اوليا الهي بوده است. . چرا كه نه ثروت و مکنت نشانه محبوبیت ثروتمند نزد خداست و نه فقر و تهیدستی علامت بی ارزشی فقیر و کم لطفی خدا نسبت به اوست؛ آنچه در این میان، محک ارزش انسان قرار می گیرد، ایمان و عمل صالح است و مؤمن نیز موظّف است چه در تهیدستی و چه بی نیازی، با خدا و دین او رابطه تنگاتنگ داشته باشد . فقیر با توكل به خدا و حفظ عزّت خویش، به ثروتمند به عنوان یک انسان نگاه كند و ثروتمند نيز به خاطر تمكن مالي خود تهيدستان را تحقير نكندو خود را بهتر از آنها نداند. بلکه به تعبیر امیر مؤمنان علی علیه السلام :

چه نیکوست فروتنی ثروتمند در برابر مستمند، به امید پاداش الهی و نیکوتر از آن بی اعتنایی مستمند نسبت به ثروتمند از روی توكل او بر خداست!

اسلام فقر را مشکلی می داند که قابل حل است و آفت خطرناکی است که لازم است با آن جنگید و برای آن علاجی پیدا کرد.از جمله دلايل اهتمام اسلام به مبارزه با فقر در جامعه اين است كه فقر سبب از بين رفتن آبروي انسان و زايل شدن حرمت است، علاوه برآن زمينه ساز تملق و چاپلوسي بوده و عزت نفس افراد را زير سوال مي برد ، اما از مهم ترين دلايلا فقر زدايي مبارزه با فساد است چرا كه فقر به عنوان یکی از راه های گسترش فساد، همواره مطرح بوده است براي رفع اين معزل و جلوگيري از انحراف جامعه مسلمان و فاصله گرفتن ازآموزه هاي ديني اسلام راهكارهاي متفاوتي را مورد توجه قرار داده است از جمله مواردي كه نشان دهنده توجه اسلام به اين امر مهم است بيان احكامي است كه خود به نوعي مبارزه با فقر زدايي است حكمي چون حرمت رشوه خواری و اختلاس وجوب پرداخت خمس و زكات اموال ، پرهيز از خوردن مال حرام و نكوهش كسب مال از طريق راههاي حرام ، تلاش براي كسب روزي حلال و … كه همه نشان دهنده اهتمام اسلام به امر فقر زدايي است.

با توجه به آنچه عنوان شد مي توان دانست كه بین فقر و فسادرابطه اي تنگاتنگ وجود دارد

زيرا فساد اقتصادی عامل اصلی فقر است و همواره فقر یکی از عوامل فساد بوده است از این رو باید به دیدگاه اسلام در این زمینه بیشتر توجه کرد و به مبارزه با این معزل اجتماعی بر آمد

پيامبر صلوات الله عليه و ائمه معصومين عليهم السلام نيزهمواره تلاش می‌کردند تا اختلافات طبقاتی بین ثروتمندان و فقرا به حداقل برسد از اینرو در تقسیم بیت‌المال همیشه به این مسئله توجه داشته و به‌گونه‌ای آن‌را تقسیم می‌کردندكه سبب ثروتمند شدن اغنیا و فقیرتر شدن فقرا نشود.

در عصر حاضر نيز مهم ترين دليل مبارزه با فقرريشه كن كردن فساد در جامعه است كه رابطه اي نزديك با فقر دارد چنانکه رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای مد ظله العالي بارها مسئولان و مردم را به اهمیت این موضوع توجه داده و فرموده اند :

از جمله ى چیزهایى که مردم را به بهشت نزدیک میکند، بهبود معیشت مردم است؛ کادَ الفَقرُ اَن یَکُونَ کُفرا. فقر، انسانها را به فساد میکشاند، به کفر میکشاند؛ فقر را باید ریشه کن کرد. اين اهتمام خود دليلي محكم براي مبارزه با فقر در جامعه است .يكي از راه هاي مهم اين مبارزه ترويج فرهنگ وقف و بهره مندي از اين بخشش ماندگار است كه هم سبب رهايي از فقر در دنيا و رسيدگي با امور نيازمندان است و هم چراغي است روشن در سياهي قيامت .

وقف اموال در راه رضاي خداوند به نوعي امداد رساني غيابي به فقرا و نيازمندان است با اين كار بسياري از مشكلات مردم جامعه برطرف خواهد شد. پس در ترويج اين سنت حسنه بكوشيم و به دنبال ترويج اين فعل مهم و نيكو باشيم.